Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου 2013

Γίνε η λίμνη!

Μια φορά κι ένα καιρό ήταν ένας σοφός γέροντας δάσκαλος. Είχε βαρεθεί να ακούει τον μαθητή του να παραπονιέται συνεχώς έτσι μια μέρα αποφάσισε να τον στείλει να του φέρει λίγο αλάτι.
Όταν εκείνος γύρισε πίσω, ο δάσκαλός του είπε να ρίξει μια γερή δόση σε ένα ποτήρι και μετά να το πιει.
«Τι γεύση έχει;» ρώτησε ο δάσκαλος.
«Πικρή» είπε ο μαθητής.
Τότε ο δάσκαλος είπε στο νεαρό να πάρει άλλη μια χούφτα αλάτι και μετά να το ρίξει στην κοντινότερη λίμνη. Ο μαθητής έκανε ότι του είπε. Έπειτα ο δάσκαλος του είπε να το δοκιμάσει πίνοντας από το νερό της λίμνης και τον ξαναρώτησε τι γεύση έχει.
«Γεύση φρεσκάδας» απάντησε ο μαθητής.
«Το αλάτι το ένιωσες καθόλου;» ρώτησε ο δάσκαλος.
«Όχι» απάντησε ο νέος.
Στο σημείο αυτό ο δάσκαλος έπιασε τα χέρια του μαθητή και του είπε:
«Ο πόνος στη ζωή μας είναι σαν το καθαρό αλάτι.Η ποσότητα του πόνου παραμένει η ίδια.Όμως η ποσότητα της πίκρας που δοκιμάζουμε, εξαρτάται κάθε φορά από το δοχείο μέσα στο οποίο βάζουμε τον πόνο.
Έτσι, το μόνο πράγμα που έχεις να κάνεις όταν υποφέρεις είναι να διευρύνεις την αίσθηση των πραγμάτων.
Πάψε να είσαι το ποτήρι.
Γίνε η λίμνη!>>
 

5 σχόλια:

  1. Πολύ ωραίο κείμενο και διδακτικό!! Χαίρομαι που το μοιράστηκες μαζί μας! Σε φιλώ με αγάπη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γινε η λίμνη!!!! τι σοφό!!! μακαρι να το ακολουθούμε στα δύσκολα Αδερφι!!!εχασα αναρτησή σου δεν ντρεπομαικαθόλου!!! σορρυ μικρή μου.. δικαιολόγησε με.. σε φιλώ πολύ γλυκα.!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. αδικαιολόγητη είμαι εγω για πολλά και το ξέρεις!Εσυ εισαι δικαιολογημένη στην καρδιά μου!πολλα φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. καλώς σας βρήκα...όμορφο και διδακτικό...ευχαριστούμε που το μοιράστηκες μαζί μας

    ΑπάντησηΔιαγραφή