Τετάρτη 27 Σεπτεμβρίου 2017

Ένα ΑΔΕΙΟ κουτί ΓΕΜΑΤΟ α γ ά π η

                                         ΌΠΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΣ ΈΧΕΙ ΑΓΆΠΗ!



    Ανακατεύοντας την κρέμα για ένα ακόμα μιλφέιγ - αλήθεια το δοκιμάσατε,
ή...τζάμπα έγραψα τη συνταγή πρωτοχρονιάτικα; -   στο νου μου δημιουργήθηκε ένα θέμα για χειμωνιάτικη ανάρτηση΄ όχι δεν θα έχει θέμα χιόνι, πλην όμως χρειάζομαι χρόνο να επεξεργαστώ το περιεχόμενό του , όμως ανάμεσα σε  κρέμες ζαχαροπλαστικής  και σαντιγύ , κρατούσα  κάποιες σημειώσεις..
Αυτά, όσον αφορά το μεσοπρόθεσμο  μέλλον...Έτσι να σας έχω σε αγωνία...
Όπως ήδη  σας είχα προετοιμάσει, έχω έτοιμη από μέρες πολλές, το θέμα που θάπρεπε να διαβάσετε σήμερα, αλλά λόγω τεχνικών προβλημάτων κι επειδή   δεν μπορώ να μεταφέρω τις συγκεκριμένες φωτογραφίες μου και ... χωρίς φωτογραφίες δεν λέει τίποτα...το προσπερνώ η μάλλον κατ΄ανάγκην και με λύπη μου το αναβάλλω όμως χαίρομαι που απλώνω τα υλικά μου και δημιουργώ!
Σημ.:χρονικά, εκείνο έπρεπε να είναι εδώ σήμερα, πλην όμως...ας μην αφήνουμε τον χρόνο να περνάει βουβός, ας δώσουμε παρόν με κάτι  άλλο!

Αγαπημένες μου,

Ένα άδειο κουτί από παπούτσια, ολόμαυρο αρχικά , βάφτηκε λευκό και στολίστηκε να μεταφέρει αγάπη!


 

Για πρώτη φορά χρησιμοποίησα ριζόχαρτο με σχέδιο πλεκτού , και αφού κόλλησα διάφορα μοτίβα από διαφορετικά χαρτιά και σχέδια,ολοκλήρωσα την κατασκευή μου προσθέτοντας κορδέλλες , μισές χάντρες, (εξυπηρετεί πολύ το σχέδιό τους) και κόλλησα  αγάπη να φαίνεται από κάθε πλευρά και από κάθε οπτική γωνία.





Απ ΄ όπου κι αν το δεις, έχει α γ ά π η !
Με διάφορα σχέδια και λεπτομέρειες, στο λευκό της επιφάνειας έχει γραφτεί το όνομα του παραλήπτη και μερικά ακόμα σχεδιάκια σε πινακάκια ζωγραφικής, έτσι απλά να νιώσω πως ήρθε φθινόπωρο και  μπορώ να ασχοληθώ!
Ακόμα κι αν ταξιδέψει άδειο, περιβάλλεται με αγάπη!



    Αγαπημένες μου φίλες, αγαπημένοι μου φίλοι!
    Μια γλύκα την έχει από μόνο του το φθινόπωρο,
   Ήδη έχουν κυκλοφορήσει και τα ημερολόγια του νέου έτους , για να βεβαιωθούμε πόσο γρήγορα κυλάει ο καιρός.
  Συμπληρωματικά, ένα κέρασμα σοκολάτας αφού τα  σοκολατάκια είναι  γλυκά κομματάκια  της ζωής μας, σαν εσάς!!!

κι όπως βλέπετε, τηλεκατευθυνόμενα, έρχονται προς όλες τις κατευθύνσεις και διευθύνσεις!
Να είστε όλοι και όλες καλά, καλό φθινόπωρο και εποχή για ανασκούμπωμα και δημιουργίες!!!
 Η φράουλα στη γλάστρα μου, με παραξένεψε, φθινόπωρο γαρ!
  Θα έκλεινα εδώ το θέμα μου, αν δεν τύχαινε κάποιες υποχρεώσεις να με ταξιδέψουν για λίγες ώρες στην συμπρωτεύουσα.Πολύ λίγος ο διαθέσιμος χρόνος μου σήμερα, αλλά όπως και άλλες φορές τονίζω, τίποτα δεν γίνεται τυχαία!
 Θα αναφερθώ στο περιοδικό δρόμου <<Σχεδία>>  για όσες και όσους δεν το γνωρίζετε!
 Το περιοδικό Σχεδία το γνώρισα φέτος , αρχές  του χρόνου, και δεν παραλείπω όποτε βρεθώ να αγοράζω το επίκαιρο τεύχος της. Και κάθε φορά από άλλο άνθρωπο με το κόκκινο γιλέκο.
 Σήμερα στο δρόμο μου βρέθηκε ένας υπέροχος άνθρωπος, μια γυναίκα  συνομήλική μου περίπου, -όλοι οι άνθρωποι της σχεδίας που γνώρισα είναι ευγενικοί, αξιοπρεπείς- από την οποία έμαθα για το 
Διέθεσα λίγα λεπτά στην ανθρώπινη επικοινωνία μαζί της, και μάλιστα αργότερα, ξαναπέρασα για να της πω πόσο άλλαξε -θετικά- τη μέρα μου. 
Απλά θέλω να τονίσω πώς πάντα υπάρχει η απόδειξη μέσα στο περιοδικό, από την τιμή του οποίου, μέρος τους πηγαίνει στον πωλητή, να καλύψει την επιβίωσή του.
 



 Αν κάπου δείτε  φορεμένο  το κόκκινο γιλέκο, με τα διακριτικά του ανθρώπου με ονοματεπώνυμο, μην προσπερνάτε τον ΑΝΘΡΩΠΟ πίσω από το γιλέκο .Και αν μπορείτε αγοράστε το περιοδικό.
 Είναι ένα αξιοπρεπές περιοδικό, σοβαρό, ποικίλης ύλης, ένα περιοδικό που σέβεται τους αναγνώστες του.


Και επειδή ήρθε το φθινόπωρο, αυτή η γλυκιά εποχή, σας εύχομαι: ΚΑΛΌ ΦΘΙΝΌΠΩΡΟ, με το εξώφυλλο του θέματός μου. 

                                                                   ΝΑ ΕΊΣΤΕ ΚΑΛΆ!

Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου 2017

Σήμερα γάμος γίνεται

«κάλλιστον τὸ δικαιότατον∙ λῷστον δ’ ὑγιαίνειν∙πρᾶγμα δὲ τερπνότατον, τοῦ τις ἐρᾷ, τὸ τυχεῖν».
  Με κλεμμένη φράση αγαπημένες μου φίλες, αγαπημένοι μου φίλοι, ξεκίνησα σήμερα!
   Μια μεγάλη ακόμα χαρά μου θα μοιραστώ μαζί σας !
   Τον δεύτερο γάμο στο σπιτικό μας!
   Πέρυσι, ήταν όλα πρωτόγνωρα!
   Φέτος έχουμε εμπειρία πλην όμως όπως ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός, έτσι είναι και το θέμα μου.
  Από μικρό παιδί λάτρευε την ταχύτητα.Πώς το συμπεραίνω;
  Μα, στην προσπάθειά μου να βρω μικρά παπουτσάκια για τη φωτογράφιση σαν πέρυσι, έβρισκα μόνο ένα παπουτσάκι από αυτά που έχω κρατήσει,άρα, το άλλο είχε χαθεί στο τρέξιμο ή χάνονταν κυνηγώντας τα όνειρά του!Κρατώ την τελευταία σκέψη, μου αρέσει περισσότερο!Ζευγάρι αποτελούν μόνο τα ..βρεφικά...





Τα ρουχαλάκια στον δρόμο για τη βάφτιση, δώρο φίλης μου, από το σχολείο, ήταν τόσο όμορφα, που και τα δυο παιδιά μας, φόρεσαν το ίδιο ρούχο, στην ίδια διαδρομή!Πως να τα ...μοιράσω; 'Η γραβάτα. από τα χέρια της γιαγιάς Άννας, σε μεγαλύτερη ηλικία.

Αργότερα σε πολλά από τα τετράδια που έχω κρατήσει, υπάρχει η εικόνα:



 Και όταν κόντευε η ευλογημένη ώρα, είπε ο γιος:
- Μαμά, δεν ξέρω πως θα στολίσεις το σπίτι ,μόνο μη βάλεις τίποτα σε φόρμουλα!ΔΕΝ είναι θέμα γάμου!




Τόξερα η  η μάνα πως δεν είναι θέμα γάμου η φόρμουλα, όμως ήξερα και τη δική του λατρεία. Αν όχι τώρα, πότε;
  Και ήταν ήδη πολύύύ   αργά γιατί μήνες πριν είχα ρωτήσει πόσο θα κοστίσουν οι εκτυπώσεις.
  Μάλιστα σε αγώνες και πριν από το Πάσχα, φωτογράφιζα στιγμές  αγώνων από τον δέκτη της τηλεόρασης, να υπάρχουν στιγμιότυπα(τα οποία φυσικά δεν χρησιμοποιήθηκαν).

  Και μόλις εκμυστηρεύτηκα στον πατέρα τη σκέψη μου, χάρηκε τόσο πολύ και πρόσθετε στις σκέψεις μου, εικόνες. Διότι η F1 , κοντά στο παιδί, έχει γίνει και αγαπημένο του θέαμα και θέμα. Ζητώντας τη έμπρακτη  συμμετοχή του αδελφού του γαμπρού και τις γνώσεις του , η ομάδα προετοιμασίας, σχεδόν συμπληρώθηκε, αφήνοντας ανοιχτά, σκέψεις και ιδέες , όλων πλην...των μελλοντικών νεονύμφων...
 Επιστρατεύτηκαν  φωτογραφίες φίλων από κάθε πηγή (ο σκοπός αγιάζει τα μέσα),και εν λευκώ ο αδερφός εργάστηκε πάνω στο θέμα!H αδελφική αγάπη έφερε ένα όμορφο , άρτιο , επαγγελματικό αποτέλεσμα!
...................................................................................................................................................................
  Η δικαιοδοσία μου σαν μητέρα, σταματά στην εξώπορτα, απ΄ όπου θα συνοδεύαμε τον γαμπρό στην εκκλησία.Μέσα από την εξώπορτα (της οικοδομής) και του σπιτιού μας όμως, είχαμε κάθε δικαίωμα στο χρώμα και στο θέμα!
 Σκοπός μας να μην αφήσουμε σπιθαμή τοίχου ή πόρτας ή κοινόχρηστης επιφάνειας  χωρίς αφίσα, σε διάφορες φάσεις ενός αγώνα F1, παρέα με το κολλάζ προσώπων , όλων των φίλων και των κουμπάρων τους. Δεν τα προλάβαμε όλα όσα είχαμε κατά νου , αλλά δεν πειράζει.
 





......................................................................................................................................................





  Για τα πρόσωπα των φίλων και τις εικόνες των αφισών, εκτυπώθηκαν και φωτογραφίες, για ενθύμια.
  Είχαμε στην κατοχή μας από παλιά και δυο σημαίες αυθεντικές Ferrari , κάναμε το εσωτερικό της οικοδομής....πίστα! Πιστεύω πως οι καλοί μας συγκάτοικοι το χάρηκαν!

   Αγαπημένα μας παιδιά
   Αστέριε και Κατερίνα
    Σας ευχόμαστε
  πάντα στο βάθρο του πρωταθλητή ,  το κύπελλο να το κρατά η αγάπη σας!
                     

  Κι εμείς σαν γονείς, δεν έχουμε κάτι πιο πολύτιμο να σας χαρίσουμε από την ευχή μας!
  Ευχαί γονέων στηρίζουσι θεμέλια οίκων!
  Και η ευχή των γονιών απ΄οπου και αν έρχεται, είτε από εδώ κοντά είτε από τον ουρανό, είναι ευχή με αγάπη ! ΠΌΣΟ μάλλον που από τον ουρανό, εισακούεται περισσότερο γιατί είναι πιο κοντά στον Θεό μας.
  Ο Άγιος Νεκτάριος που έφερε τον έναν στον δρόμο του άλλου,  ο Άγιος Νεκτάριος που ευλόγησε στον ναό του τον γάμο σας, ας είναι παντοτινά προστάτης και βοηθός σας!
ΝΑ ΖΉΣΕΤΕ!!!
ΜΕ ΑΓΆΠΗ, ΜΑΖΊ, ως τα βαθιά σας γεράματα!Μαζί !

 Οι καρώ σημαίες τερματισμού μόνο σαν φωτογραφική παρέμβαση!
και φυσικά το πρώτο προσκλητήριο με τον γραφικό χαρακτήρα του παππού, ήταν  στην νεοφώτιστη Άννα!


και  η καλύτερη πίστα, η διαδρομή μας!





Και όπως ξεκίνησα να κλείσω, πως ο γάμος εγένετο την δεκάτην ημέραν του έκτου έτους της 134ης Ινδικτιώνος!