Τρίτη 16 Ιανουαρίου 2018

Μακεδονία


η συνέχεια...
Αγαπημένες μου φίλες και αγαπημένοι μου φίλοι
σας υποσχέθηκα μια συνέχεια στα ποιήματα, που έχουν γραφτεί μεταξύ 1991 και 1994, από μια Ελληνίδα της διασποράς!

Διαβάστε μερικά ακόμα, πάντα είναι επίκαιρα.Μόνο τα ονόματα των αρχηγών κρατών αλλάζουν...

  Ανησυχώ και θλίβομαι

Ανησυχώ και θλίβομαι με το κατάντημά μας
που απάντηση δεν πήραμε στα ερωτήματά μας
γιατί κανείς δεν τόλμησε ανδρεία ν΄αντιδράσει
και μπόρεσε το Σκοπιανό το ψέμα να περάσει,

γιατί κρυφά και ύπουλα έχουν αποφασίσει
τα Σκόπια ν΄αναγνωριστούν απ΄Αμερική και Δύση
γιατί κανείς δεν διάβασε λιγάκι ιστορία
και τον Γκλιγκόρωφ πίστεψαν με τόση ευκολία,

γιατί με τόση απλοχεριά μοιράζεται η Ελλάδα
αυτή που πρώτη κράτησε του φωτισμού τη  δάδα,
κι αφού τα φώτα πήρανε ζητάνε να τη σβήσουν
κι από τον χάρτη των εθνών να την εξαφανίσουν.

Ελλάδα, δεν σ΄απόμεινε, που δίκιο να γυρέψεις,
κανένας δεν σε συμπαθά, πρέπει να το χωνέψεις,
λες τάχα νάχει κι ο Θεός κρυφά αποφασίσει
από τον χάρτη των εθνών για πάντα να σε σβήσει;

Θα τρίζουνε τα κόκκαλα του Παύλου του Μελά
μα ο Γκλιγκόρωφ ύπουλα στο θρόνο του γελά,
μία χουφτίτσα άνθρωποι, μια χούφτα τόση Σκούποι,
σε κάνανε Ελλάδα μου, των άλλων κλωτσοσκούφι.

Και να υπάρχουν Έλληνες , σπλάχνα σου και παιδιά σου
που να γελούν Ελλάδα μου με το κατάντημά σου!

Πέννα μου γράφε άφοβα, γράφε μην σταματήσεις
κτύπησε πόρτες,  φώναξε, ξύπνησε συνειδήσεις
που χρόνια εκοιμότανε και επαναπαυόταν
πως πάνω απ΄την Ελλάδα μας κίνδυνος δεν πλανιόταν. 


Ανησυχώ

Είμαι μικρής Πατρίδας γέννημα και θρέμμα
με τον πολύ γαλάζιο και καθάριο ουρανό,
κι αν χρόνια τώρα ζω και βρίσκομαι στα ξένα
για  ότι συμβαίνει όμως πάντα ανησυχώ.

Ω σεις αρχαίοι ιστορικοί όλοι ξυπνήστε,
των εθελοντικά τυφλών τα μάτια ανοίξτε, 
που σας διαβάζουν μεν μα δεν καταλαβαίνουν
γι΄αυτό τόσο στο Σκοπιανό το ψέμα εμμένουν.

Μακεδόνες γρηγορείτε

Μακεδόνες γρηγορείτε
μαύρα σύννεφα βαρειά
βλέπω νάρχονται με φόρα
πάνω από τον βορρά.

Ο Γκλιγκόρωφ δεν κοιμάται
και με πείσμα προσπαθεί
αναγνώριση να πάρει
όπου και αν του δοθεί.

Κι η Ρωσία χωρίς σκέψη
πρόλαβε να τον βολέψει.  
   
           ΠΑΛΙ ΚΑΛΆ
 
 Ας είν΄καλά οι Σκοπιανοί
που μας ταρακουνήσανε
κι έτσι τον εθνικό παλμό
μέσα μας αφυπνίσανε.

Και δώσαμε όλοι το παρών
στην πρώτη ευκαιρία
κι υψώσαμε όλοι φωνή
για τη Μακεδονία.

Κι έτσι ως σηκωθήκαμε
σύσσωμοι κι ενωμένοι
δώσαμε πάλι μάθημα
σ΄όλη την οικουμένη,

πως οι Έλληνες δεν ξεχνούν
ποτέ την ιστορία
κι ότι ξεχνούν τα μίση τους
όταν υπάρχει χρεία.

Όμως για να κρατήσουμε
τούτ΄την οντότητά μας
θα πρέπει να κρατήσουμε
και την ενότητά μας.

Στον Μανώλη Ανδρόνικο
(στη μνήμη του)

Έγινες θρύλος, πέρασες
απλά στην Ιστορία, 
όνομα αλληλένδετο
με τη Μακεδονία.

Ότι η σκαπάνη σου έφερε
στο φώς, έγιναν κράχτες,
για να αποστομώσουνε
όσους παραχαράκτες,

την ιστορία αλλάξανε
να την σφετεριστούνε,
πούναι , γιατί δεν έρχονται
μόνοι τους να πεισθούνε;

Στη μνήμη σου ευλαβικά
προσφέρουμε λουλούδι
ευγνωμοσύνης ταπεινά, 
σαν ύμνο σαν τραγούδι.
18-12-92

Ω Μέγα Αλέξανδρε

Ω Μέγα Αλέξανδρε, έλα και είναι χρεία
ζητούν να πάρουν την Μακεδονία,
θέλει ο Γκλιγκόρωφ να του δώσουμε τη νίκη
να μπει θριαμβευτής γοργά μέσ΄τη Θεσσαλονίκη.

Ζητά να ενώσει το παλιό κρατίδιό σου
γιατί σκαρφίστηκε πως είναι απόγονός σου
και ας μην ξέρει ούτε λέξη Ελληνικά,
αυτός σκαρφίστηκε τα μακεδονικά.

Τούτο το κράμα που δεν το μιλούσες καν εσύ
κι ούτε υπήρχε πουθενά σαν γλώσσα και γραφή
μα αφού ο Γκλιγκόρωφ χρειαζόταν ιστορία, 
έψαξε, βρήκε, γέμισε τον κόσμο με βιβλία.

24-1-94

Μπορεί

Μπορεί εδώ στην χώρα αυτή
ο ήλιος να μην λαμπει
ούτε να κιτρινίζουνε 
το καλοκαίρι οι κάμποι.

Φαίνεται και τα σύννεφα,
την δίνουν ομορφάδα, 
αφού κρατά στον κόρφο της
μία μικρή Ελλάδα, 

που ζει εδώ κι εργάζεται 
όμως κρατά δικό της, 
την γλώσσα , τη θρησκεία της
και τον πολιτισμό της.
...............................................................................................................
Αγαπημένες μου φίλες
αγαπημένοι μου φίλοι
ήταν μια μικρή επιλογή, λίγων στίχων από μία μόνο , Ελληνίδα της διασποράς, που τυγχάνει να είναι η αδερφή μου!

  'Εχει γράψει πολλά, ποιήματα και πεζά, συμμετέχει στην Δ.Ε.Ε.Λ(Διεθνή Ένωση Ελλήνων λογοτεχνών)και πολλά άλλα,αλλά σκοπός μου δεν είναι να προβάλω, σκοπός μου είναι με τη γραφίδα της να βάλω ένα μικρό λιθαράκι στο επερχόμενο συλλαλητήριο της Κυριακής!
Γιαυτό και στα γενέθλιά της, της αφιέρωσα ένα από τα πετρωτά μου, η μόνη παράλειψη που κάπου στην άκρη δεν σκέφτηκα να βάλω την χαρτονένια βαλιτσούλα, όμως...μπορεί να μην χρειαζόταν, αφού η βαλιτσούλα περιείχε...όνειρα...
 Μια απόφαση στιγμής, που πολλές φορές αλλάζει τη ζωή μας!
 Λεπτομέρεια πετρωτού:το υποπόδιο...και φυσικά τα ρείκια (πράσινο), από τον δικό μας Άγιο Ευθύμιο, τον ασκητή μας.


Αδερφούλα μου, να είσαι καλά και να γράφεις κι εγώ ας  αντιγράφω......όταν υπάρχει χρεία....όπως τώρα.......
Σε ευχαριστώ!
.......................................................................................................................Σχετική εικόνα...Η σημαία μας από το διαδίκτυο, αλλά οι λέξεις από την ψυχή κάθε Έλληνα και κάθε Ελληνίδας!

Δευτέρα 15 Ιανουαρίου 2018

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

Η βαλίτσα

Μια χαρτονένια βαλιτσούλα
με όλο μου τον θησαυρό,
πήρα σαν μόνη συντροφιά μου
σαν 'εφυγα απ το χωριό!

Αυτή η πράσινη βαλίτσα
με κλειδαριές και δυό κλειδιά
θα μούκανε χρόνια παρέα
εδώ μακρυά στην ξενητειά

Κάπου μέσα στα πράγματά μου
σαν το κειμήλιο την κρατώ
να μου θυμίζει το ταξίδι
το πρώτο μου το μακρυνό.
...........................................................................................
   Σήμερα αγαπημένες μου φίλες, θα σας μιλήσω για τον κάτοχο της βαλίτσας και για το περιεχόμενο γραπτών, σ΄αυτή την ξενητεμένη βαλίτσα!
  Μα όχι δεν θα σας πω για το σχήμα, το χρώμα και την κατάσταση της βαλίτσας ούτε αν επιδέχεται ντεκουπάζ.
Θα σας μιλήσω για τα γραπτά της αδερφής μου και θα διαλέξω κάποια μόνο,αφού δεν μπορώ να αντιγράψω βιβλία, από αυτά που έχουν δημοσιευτεί και που όλα αφορούν το επίκαιρο θέμα της πατρίδας μας, της  ΜΑΚΕΔΟΝΙΆΣ!!!!

Τα ποιήματα που θα αναφέρω είναι γραμμένα από το 1991 ως το 1994 αλλά φυσικά είναι επίκαιρα αφού περισσότερο επίκαιρο φαντάζει σήμερα το θέμα των ...γειτόνων....
Το βιβλίο της  Αυθόρμητες ποιητικές σκέψεις, με εξαίρεση στο τέλος τα ποιήματα για τον θάνατο του πατέρα μας (που παλιότερα σας είχα παρουσιάσει) αφού σ΄αυτόν είναι αφιερωμένο, περιέχει απόλυτα εθνικά ποιήματα, με παλμό Ελληνικό, όπως μόνο οι ξενητεμένοι ΄Ελληνες τον ζούνε και  τον νοιώθουν!
Παράλληλα...καταλαβαίνουν από κοντά και τις αντιδράσεις των...φίλων κρατών........

Θα κάνω μια προσπάθεια να αντιγράψω μερικά ...αφού μέσα μου τα θυμάμαι ένα προς ένα!

Εδώ θέλω να πιστεύω πως στο τέλος ότι και να γίνει θα είναι όπως θα το θελήσει ο Θεός για τους λόγους Του!
Όμως θυμάμαι κάποτε μια πολλά χρόνια πριν, είχα γνωρίσει μια κυρία από το χωριό μου , να είναι καλά όπου κι αν βρίσκεται, και μου είχε πει:
-Η μητέρα μας δεν ήξερε γράμματα.Όμως συνήθιζε να μας λέει τη φράση:Έφραξε στόματα λεόντων ...

 προς Εβραίους κεφ.ΙΑ΄, 33 που αναφέρεται στην πίστη και διαβάζεται  στον Απόστολο, την Κυριακή των Αγίων Πάντων

....οι δια πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, ειργάσαντο δικαιοσύνην, επέτυχον επαγγελιών, έφραξαν στόματα λεόντων,
έσβεσαν δύναμιν πυρός, έφυγον στόματα μαχαίρας, ενεδυναμώθησαν από ασθενείας, εγενήθησαν ισχυροί εν πολέμω, παρεμβολάς έκλιναν αλλοτρίων.....
Καθώς επίσης...μου έρχεται στο νού και ο απόστολος Παύλος, ο  δεινός διώκτης των Χριστιανων που όμως έγινε ο μέγας των Εθνών Απόστολος.
http://www.apostoliki-diakonia.gr/gr_main/catehism/theologia_zoi/themata.asp?contents=selides_katixisis/contents_AgioiApostoloi.asp&main=kat003&file=page15.htm

Αυτή η μικρή πλην όμως σημαντική παρένθεση, είναι σαν δείγμα των θαυμάτων που μπορεί να συμβούν όποτεδήποτε και οπουδήποτε!Αρκεί να έχουμε πίστη ...ως κόκκον σινάπεως...
..................................................................................................................................................
Αγαπημένες μου φίλες
αγαπημένοι μου φίλοι
Από εδώ και κάτω παραθέτω τα σχετικά ποιήματα, σαν μικρό δείγμα της αγάπης μας στην μικρή μας πατρίδα .........

Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει

Ελλάδα μου, αγέρωχη και πολυξακουσμένη
από συμμάχους και εχθρούς  , πάντα κυνηγημένη,
πάλι καταπιέζεσαι, π΄ολη την οικουμένη
τώχει φαίνεται η μοίρα σου να ζεις δυστυχισμένη.

Μπροστά σου, σου χαμογελούν, σου κάνουν τεμενάδες,
όμως κανείς την χώρα του, δεν βάζει σε μπελάδες,
κι αν αποφάσεις παίρνουνε ,τις αναθεωρούνε
και θέλουνε πάλι καιρό να το ξανασκεφτούνε.

Μπορεί να υπογράφουνε, να σε κατανοούνε
όμως  μετά  πισώπλατα , όλοι τους σε κτυπούνε
και σαν το λόγο τους ζητάς, τα λόγια τους μασούνε
δικαιολογίες ψάχνουνε άλλη λύση να βρούνε.

Ελλάδα μου, μαζί μ' εμέ κι άλλοι  πολλοί αγρυπνούνε
την ευκαιρία ψάχνουνε με σθένος να ριχτούνε
να σε υπερασπίσουνε και δίκιο ν΄ αποδώσουν
αυτό, που οι δυνατοί της γης, δεν θέλουν να μας δώσουν!

Να δει γι΄ακόμα μια φορά και πάλι η οικουμένη,
πως η μικρή Ελλαδίτσα μας, ποτέ της δεν πεθαίνει.
                                                                                   23-11-92
..............................................................................................................

 Στη Βόννη
(Φωνή βοώντος εν τη ερήμω)

Κινήσαμε μέσ΄τη βροχή
με εθνικό παλμό
πορεία για να κάνουμε
για θέμα εθνικό.

Και κεί όπου πηγαίνανε
όλα καλά κι ωραία
χαλάστρα μας ετοίμαζε
μια άσχημη παρέα

πού΄χε τις αντιρρήσεις της
να γίνει η πορεία
να μην ο κόσμος υποστεί
τέτοια ταλαιπωρία.

Μα η πορεία έγινε
και με παλμό βοήσαμε
όμως οι<< φίλοι Γερμανοί>>,
σκληρά μας αγνοήσανε.

 Τα μέσα ενημέρωσης
κι αυτά, τι είρωνεία!
Ούτε που αναφέρανε
πως έγινε πορεία.

Τι κι εάν δονήσαμε
με τις φωνές τη Βόννη;
Είναι σαν να βοήσαμε
εν τη ερήμω μόνοι!

Όταν μόνοι τα μάτια μας
ο ένας του άλλου βγάζουμε,
δίκιο δεν θα μας δώσουνε
όσο και αν φωνάζουμε.

Και πως και μέσα στην ΕΟΚ
το δίκιο μας να βρούμε
όταν μπροστά στα μάτια μας,
προδότες αντιδρούνε.

Μόνοι υπονομεύουμε
κάθε καλή προσπάθεια
πως τότε να νικήσουμε
των ξένων την απάθεια;

Πως θέλουμε στα σοβαρά
οι ξένοι να μας πάρουνε
αφού ότι κι αν αρχίζουμε
μόνοι το σαμποτάρουμε;

                                         23-3-1992
                                      Βούππερταλ
...................................................................................

Μια ζωή μόνη

Η Ελλάδα κινδυνεύει
απ΄ τα βόρεια σύνορά της
απ΄τα Σκόπια και τους Σλάβους
θα τον έβρη τον μπελά της.

Κι η Τουρκία απ΄την άλλη
σαν αρπακτικό τσακάλι
δρόμο αφήνει , δρόμο παίρνει
ευκαιρία περιμένει.

Πότε στέλνει αεροπλάνα
εις τον εναέριο χώρο
πότε πλοία ανιχνεύουν
κάνοντας μεγάλο ντόρο,

στη δε Κύπρο που στενάζει
απ ΄το βάρβαρο ζυγό της,
αξεδιάντροπα μοιράζει
στα Τουρκάκια όλο το βιός της.

Ξύπνησαν και του Αλία
τα τσιράκια απ΄τη δύση
κι ότι βρήκανε μπροστά τους,
τώχουνε λεηλατήσει.

Που να πρωτοφυλαχτούμε;
Πού το δίκιο μας να βρούμε:
Όποια πόρτα κι αν κτυπούμε
κλειδωμένη θα τη βρούμε.

Η Ελλάς δίκιο κι αν έχει
πουθενά δεν θα το βρεί,
σαν βοήθεια ζητάει
απομένει μοναχή.

Από τα παλιά τα χρόνια
από τη πικρή σκλαβιά,
της Ευρώπης οι μεγάλοι
φέρθηκαν με πονηριά.

Και μοιράσαν την Ελλάδα
όλοι όπως τους συμφέρει
τώρα θέλει κι ο Γκλιγκόρωφ
λίγα απ΄τα δικά μας μέρη.

Όχι, δεν υπονομεύουν
τα ελληνικά εδάφη,
ούτε θάλασσα γυρεύουν
μα κυκλοφορούν σε χάρτη!

Της Ευρώπης οι μεγάλοι
μια ζωή μας δεκατίζουν
γιατί τάχατε τα Σκόπια
να μην τα αναγνωρίσουν;

Η Ευρώπη τι θα  χάσει:
Ξένο τόπο θα μοιράσει!
Γιατί τάχα να αργήσει
κράτος να τ΄αναγνωρίσει;

Ούτε τους Αμερικάνους
τους πονάει πουθενά
κράτος θέλετε Γκλιγκόρωφ;
Την Μακεδονία; Να!

Όλοι πήρανε μια γεύση
ξέρουν τι θα πει Ελλάδα,
και γι΄αυτό μας κουτσουρέψαν
και μας άφησαν μια στάλα.

Επειδή πολλοί φοβούνται
μην σηκώσουμε κεφάλι,
δεν αφήνουν την Ελλάδα
να γινεί ποτέ μεγάλη.

20-6-91

Μακεδονία

Μακεδονία ξακουστή
του Αλεξάνδρου η χώρα,
ήσουνα πάντα Ελληνική
ανέκαθεν και τώρα.

Ας το ζητούν οι γείτονες
δική τους για να γίνεις,
εσύ είσαι χώρα Ελληνική
κι Ελληνική θα μείνεις.

Κι αν σου παραχαράξανε
εχθροί την Ιστορία
να σ΄αποδείξουν σλαβική
γλυκειά Μακεδονία,

εσύ , με τις ανασκαφές
και τα ευρήματά σου
απόδειξες περίτρανα
την ελληνικότητά σου.

20-6-91
και ένα ακόμα....σαν αρχή....

Όχι δεν θα περάσουν

Τι πρέπει για να κάνουμε
το δίκιο μας να βρούμε;
Μήπως με όπλα και σπαθιά
στα Σκόπια για να μπούμε;

Γιατί θα πρέπει να χυθεί
πολλών αθώων αίμα,
αφού ξέρουν οι Σκοπιανοί
στηρίζονται στο ψέμα.

Όχι , δεν θα την πάρουνε
την γη των Μακεδόνων
κι ας πλαστογραφήθηκε
η Ιστορία αιώνων.

Κι αν η Ρωσία βιάστηκε
να τους αναγνωρίσει,
γρήγορα θάρθει η στιγμή
να το μετανοήσει.

Όχι δεν θα περάσουνε
οι Σλαυομακεδόνες,
δεν θα το επιτρέψουνε
οι γνήσιοι Μακεδόνες.

Τι έχουνε το πειστικό
και χρόνια προσπαθούνε
με πείσμα <<Μακεδονική>>
χώρα να ονομαστούνε;

Φωνάζουν τα αρχαία μας
επιγραφές κι αγγεία,
πως μόνο χώρα ελληνική
είν΄η Μακεδονία.

Αγαπημένες μου φίλες
αγαπημένοι μου φίλοι
ήταν το πρώτο μέρος ,αφιερωμένο στην πέννα μιας Ελληνίδας  της διασποράς!
Θα ακολουθήσει και β΄μέρος.
Μέχρι τότε να είστε όλοι και όλες καλά!
σημ.:για όποια συντακτικά ή ορθογραφικά λάθη, ευθύνομαι αποκλειστικά, αφού το βιβλίο είναι γραμμένο με πολυτονικό σύστημα , το οποίο λατρεύω!

http://www.pheidias.gr/2008/07/blog-post_8344.html

Δευτέρα 1 Ιανουαρίου 2018

Ανεπαρκής μνήμη

Αγαπημένες μου φίλες
Αγαπημένοι μου φίλοι!


   Δεν είχα θέμα να γράψω ευχές για την καινούργια χρονιά
   και το θέμα , μου το έδωσε το απλό κινητό μου.

  Από τη μητέρα μου, άκουγα πολλές φορές μια φράση που κι εκείνη άκουγε από την δική της μητέρα, τη γιαγιά μου. Νους είναι και δεν δένεται!
 Έτσι λοιπόν αγαπημένες μου φίλες, αφού νους είναι και δεν δένεται, που σημαίνει ότι δεν μπορεί να συγκεντρωθεί κάποιες φορές,
 στην πρωτοχρονιάτικη θεία λειτουργία το βλέμμα μου έπεσε-καρφώθηκε θα έλεγα καλύτερα - στο φως που ερχόταν  από τα τρία μικρά στρογγυλά παραθυράκια του ιερού, ψηλά, κάτω από την τοιχογραφία της Ανάστασης αλλά και πάνω από την Σταύρωση που υπάρχει στο ξύλινο τέμπλο! Πιο κάτω κάπου θα υπήρχε και η εικόνα της γέννησης!΄Αρα...Γέννηση, Σταύρωση , Ανάσταση!Όλη η διαδρομή!
 Κάπου εκεί ανάμεσα, με σιέλ Σταυρό και κίτρινο το πλαίσιο, (βιτρό) ,σχηματίζοντας με γωνίες και κάτι σαν αστέρι, γύρω από τον Σταυρό, το πρωτοχρονιάτικο φως έλουζε τον ναό!!!!
Τόσο έντονα αφού ο καιρός σήμερα ήταν υπέροχος που... από το σημείο που ήμουν
έκανα  την προσπάθεια να το αποτυπώσω στο κινητό μου,αλλά η φράση ΑΝΕΠΑΡΚΉΣ  ΜΝΉΜΗ, μου το απέκλεισε.
Διέγραψα μια δυο φωτογραφίες με φωτάκια...από τον χριστουγεννιάτικο διάκοσμο της πόλης μου και πάλι η ίδια φράση:ΑΝΕΠΑΡΚΉΣ ΜΝΉΜΗ!

Νάτο λοιπόν το θέμα μου!!!

Ανεπαρκής μνήμη
 
 Σαν να τόξερε... ο  σεβάσμιος μητροπολίτης μας, συνέχισε τις σκέψεις μου, στον υπέροχο λόγο του!
Δεν μπορώ να σας μεταφέρω με λόγια, γιατί μόνο ότι βλέπω θυμάμαι, από ότι ακούω,,,σχεδόν τίποτα...
όμως κράτησα μια δυο εκφράσεις από την ομιλία του...
Ο χρόνος που έφυγε...δεν είναι κάτι που μπορεί να ξεκόψει.
Δεν είναι ένα παλιό ζευγάρι παπούτσια ή ένα ρούχο που αντικαταστάθηκε.
ΕΊΝΑΙ Η ΣΥΝΈΧΕΙΑ!
Το 2017 που έφυγε, είχε μαζί του χαρές και λύπες.Είχε πολλά.
Όμως  ΆΦΗΣΕ ΈΝΑ   ΕΥΛΟΓΗΜΈΝΟ ΖΥΜΆΡΙ, (ΜΑΓΙΆ) για να  ευδοκιμήσει στον χρόνο που ήρθε.
Διώχνουμε τον παλιό χρόνο που ζήσαμε,  σαν κάτι που πρέπει να ξεκοπεί...και να ξεχαστεί..και δίνουμε ευχές για κάτι νέο που ξεκίνησε...λες και γνωρίζουμε τι θα μας φέρει!Λες και ο νέος χρόνος ... έχει τα εχέγγυα ότι θα είναι καλύτερος.

ΑΣ ΚΡΑΤΉΣΟΥΜΕ ΣΤΗ ΜΝΉΜΗ ΜΑΣ ΌΤΙ ΜΑΣ  ΆΦΗΣΕ Ο ΧΡΌΝΟΣ ΠΟΥ ΈΦΥΓΕ
ΚΑΙ ΑΣ ΕΥΧΗΘΟΎΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΝΈΑ ΧΡΟΝΙΆ, τα καλύτερα!

΄Αρα λοιπόν....η ανεπαρκής μνήμη...του κινητού μου,έχει δυο έννοιες!!!
 Αφού αναζητώντας συνώνυμα , βρήκα:  = περιορισμένος, ανεπαρκής
 να μην είναι  ανεπαρκής για όσα ζήσαμε!!!γιατί αυτά  είναι μέσα μας, είναι βιώματά μας
 και να είναι ανεπαρκής για όσα δεν θέλουμε να καταγραφούν!

Καλή χρονιά λοιπόν!!!
Με όσα ζήσαμε και με τη συνέχειά του.
NA EΙΜΑΣΤΕ ΕΥΓΝΩΜΟΝΕΣ!!!!
ΑΥΤΟ ΜΟΝΟ!!!!
Αγαπημένες μου φίλες
αγαπημένοι μου φίλοι,
  Μαζί μου ζήσατε το 2017! ΜΕΝΕΙ στη μνήμη μου και στη μνήμη σας!
  Για μένα, για μας, ήταν μια πλήρης από χαρές χρονιά και θέλω να μείνει στη μνήμη μου για πάντα! 
  Κάθε ξημέρωμα έχει μια υπέροχη ανατολή!Κάθε δύση έχει ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα με τα ίδια χρώματα , του πρωινού! Μοιάζουν αλλά δεν είναι το ίδιο.Και κάθε μέρα , κάθε ανατολή και κάθε δύση φέρνει μαζί της και παίρνει μαζί της την κάθε μια μέρα του νέου μας χρόνου, του κάθε μας χρόνου!Είναι η κάθε μέρα μας, μια μέρα ζωής!Τη ζούμε!Δεν ξεχνιέται ,δεν διαγράφεται ,δεν αλλάζει!Είναι στιγμές της δικής μας ζωής!Στιγμές του καθενός μας!
  Η καινούργια μου φωτογραφική μηχανή είχε ένα μικρό ατύχημα που προκλήθηκε απο δική μου βιασύνη, κι έτσι η ανεπαρκής μνήμη, με βοήθησε να βρω   θέμα !
 Θα μπορούσα να εμπλουτίσω την ανάρτηση με ποικίλες  παλιές φωτογραφίες, καθώς και με το γεμάτο φεγγάρι σήμερα που είναι στο απόγειο της απόστασής του από τη γή!

 αντιγραφή από διαδίκτυο:

 Η σούπερ-Σελήνη (ή υπέρ-Σελήνη) θα συμβεί στις 04:24 ώρα Ελλάδας, όταν θα υπάρξει πανσέληνος, ενώ λίγο νωρίτερα, περίπου στις 11 το βράδυ της 1ης Ιανουαρίου, το φεγγάρι θα έχει βρεθεί στην κοντινότερη απόστασή του από τη Γη (περίπου στα 356.600 χιλιόμετρα). Κάτι ανάλογο θα συμβεί μόνο άλλη μια φορά μέσα στο 2018, στις 30 Ιανουαρίου, ενώ είχε προηγηθεί η υπερ-σελήνη της 3ης Δεκεμβρίου
Ο Ιανουάριος θα έχει και μια δεύτερη πανσέληνο. Μάλιστα η επόμενη πανσέληνος της 31ης Ιανουαρίου θα συνδυασθεί με μια ολική έκλειψη της Σελήνης. Θα έχει προηγηθεί στις 30 Ιανουαρίου, περίπου στις 12 το μεσημέρι ώρα Ελλάδας, άλλη μια σούπερ-Σελήνη, με το φεγγάρι σε απόσταση 359.000 χιλιομέτρων από τη Γη. 
Η Σελήνη ακολουθεί μια ελλειπτική τροχιά και η απόστασή της από τον πλανήτη μας δεν είναι σταθερή. Έτσι, τόσο το κοντινότερο σημείο της (περίγειο), όσο και το πιο μακρινό (απόγειο), εμφανίζουν αυξομειώσεις από μήνα σε μήνα. Η μέση απόσταση Γης-Σελήνης (περίπου 383.000 χιλιόμετρα σύμφωνα με τη NASA) αυξάνεται κατά περίπου 5% στο απόγειο και μειώνεται κατά 5% στο περίγειο.
.........................................................................................................................................................
Τα υπόλοιπα, αναζητείστε τα μόνοι σας!
........................................................................................................................................................
   Ξημέρωσε το 2018  λοιπόν και αρχίζει με τις ευχές μας!
Διαλέγω αυτή την εικόνα και τη συνδυάζω με την μαντινάδα που δέχτηκα με μια μικρή παραλλαγή από ενικό σε πληθυντικό και σας την αφιερώνω!








ΞΗΜΕΡΩΜΑ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ  ΠΙΑΣΤΕ ΜΙΑ ΧΟΥΦΤΑ ΑΜΜΟ
ΚΑΙ ΩΣ ΕΙΝ΄ ΟΙ ΚΟΚΟΙ ΑΜΕΤΡΗΤΟΙ ΤΟΣΕΣ ΕΥΧΕΣ ΣΑΣ ΚΑΝΩ 

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ
 
και κλείνοντας με ΚΡΉΤΗ πάλι, από το επίκαιρο άρθρο του π.Χαράλαμπου Παπαδόπουλου, 
 


Αγαπημένες μου φίλες, αγαπημένοι μου φίλοι!
Ας είμαστε ευγνώμονες για την κάθε στιγμή μας!

ΣΑΣ  ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ΌΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ για την χαρά της επικοινωνίας μας αυτά τα χρόνια
και σας εύχομαι ολόψυχα
                                         ΚΑΛΗ  ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΕΙΡΗΝΙΚΗ
                                                                                      ΧΡΟΝΙΆ!
                                                     ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΜΕ ΠΊΣΤΗ ΜΕ ΕΛΠΙΔΑ!

  Και..αν κάτι δεν έγινε κατανοητό, συγχωρέστε με, νους είναι και δεν δένεται!Σκόρπιες σκέψεις μου προσπαθώ να χωρέσω...