η συνέχεια...
Αγαπημένες μου φίλες και αγαπημένοι μου φίλοι
σας υποσχέθηκα μια συνέχεια στα ποιήματα, που έχουν γραφτεί μεταξύ 1991 και 1994, από μια Ελληνίδα της διασποράς!
Διαβάστε μερικά ακόμα, πάντα είναι επίκαιρα.Μόνο τα ονόματα των αρχηγών κρατών αλλάζουν...
Ανησυχώ και θλίβομαι
Ανησυχώ και θλίβομαι με το κατάντημά μας
που απάντηση δεν πήραμε στα ερωτήματά μας
γιατί κανείς δεν τόλμησε ανδρεία ν΄αντιδράσει
και μπόρεσε το Σκοπιανό το ψέμα να περάσει,
γιατί κρυφά και ύπουλα έχουν αποφασίσει
τα Σκόπια ν΄αναγνωριστούν απ΄Αμερική και Δύση
γιατί κανείς δεν διάβασε λιγάκι ιστορία
και τον Γκλιγκόρωφ πίστεψαν με τόση ευκολία,
γιατί με τόση απλοχεριά μοιράζεται η Ελλάδα
αυτή που πρώτη κράτησε του φωτισμού τη δάδα,
κι αφού τα φώτα πήρανε ζητάνε να τη σβήσουν
κι από τον χάρτη των εθνών να την εξαφανίσουν.
Ελλάδα, δεν σ΄απόμεινε, που δίκιο να γυρέψεις,
κανένας δεν σε συμπαθά, πρέπει να το χωνέψεις,
λες τάχα νάχει κι ο Θεός κρυφά αποφασίσει
από τον χάρτη των εθνών για πάντα να σε σβήσει;
Θα τρίζουνε τα κόκκαλα του Παύλου του Μελά
μα ο Γκλιγκόρωφ ύπουλα στο θρόνο του γελά,
μία χουφτίτσα άνθρωποι, μια χούφτα τόση Σκούποι,
σε κάνανε Ελλάδα μου, των άλλων κλωτσοσκούφι.
Και να υπάρχουν Έλληνες , σπλάχνα σου και παιδιά σου
που να γελούν Ελλάδα μου με το κατάντημά σου!
Πέννα μου γράφε άφοβα, γράφε μην σταματήσεις
κτύπησε πόρτες, φώναξε, ξύπνησε συνειδήσεις
που χρόνια εκοιμότανε και επαναπαυόταν
πως πάνω απ΄την Ελλάδα μας κίνδυνος δεν πλανιόταν.
Ανησυχώ
Είμαι μικρής Πατρίδας γέννημα και θρέμμα
με τον πολύ γαλάζιο και καθάριο ουρανό,
κι αν χρόνια τώρα ζω και βρίσκομαι στα ξένα
για ότι συμβαίνει όμως πάντα ανησυχώ.
Ω σεις αρχαίοι ιστορικοί όλοι ξυπνήστε,
των εθελοντικά τυφλών τα μάτια ανοίξτε,
που σας διαβάζουν μεν μα δεν καταλαβαίνουν
γι΄αυτό τόσο στο Σκοπιανό το ψέμα εμμένουν.
Μακεδόνες γρηγορείτε
Μακεδόνες γρηγορείτε
μαύρα σύννεφα βαρειά
βλέπω νάρχονται με φόρα
πάνω από τον βορρά.
Ο Γκλιγκόρωφ δεν κοιμάται
και με πείσμα προσπαθεί
αναγνώριση να πάρει
όπου και αν του δοθεί.
Κι η Ρωσία χωρίς σκέψη
πρόλαβε να τον βολέψει.
ΠΑΛΙ ΚΑΛΆ
Ας είν΄καλά οι Σκοπιανοί
που μας ταρακουνήσανε
κι έτσι τον εθνικό παλμό
μέσα μας αφυπνίσανε.
Και δώσαμε όλοι το παρών
στην πρώτη ευκαιρία
κι υψώσαμε όλοι φωνή
για τη Μακεδονία.
Κι έτσι ως σηκωθήκαμε
σύσσωμοι κι ενωμένοι
δώσαμε πάλι μάθημα
σ΄όλη την οικουμένη,
πως οι Έλληνες δεν ξεχνούν
ποτέ την ιστορία
κι ότι ξεχνούν τα μίση τους
όταν υπάρχει χρεία.
Όμως για να κρατήσουμε
τούτ΄την οντότητά μας
θα πρέπει να κρατήσουμε
και την ενότητά μας.
Στον Μανώλη Ανδρόνικο
(στη μνήμη του)
Έγινες θρύλος, πέρασες
απλά στην Ιστορία,
όνομα αλληλένδετο
με τη Μακεδονία.
Ότι η σκαπάνη σου έφερε
στο φώς, έγιναν κράχτες,
για να αποστομώσουνε
όσους παραχαράκτες,
την ιστορία αλλάξανε
να την σφετεριστούνε,
πούναι , γιατί δεν έρχονται
μόνοι τους να πεισθούνε;
Στη μνήμη σου ευλαβικά
προσφέρουμε λουλούδι
ευγνωμοσύνης ταπεινά,
σαν ύμνο σαν τραγούδι.
18-12-92
Ω Μέγα Αλέξανδρε
Ω Μέγα Αλέξανδρε, έλα και είναι χρεία
ζητούν να πάρουν την Μακεδονία,
θέλει ο Γκλιγκόρωφ να του δώσουμε τη νίκη
να μπει θριαμβευτής γοργά μέσ΄τη Θεσσαλονίκη.
Ζητά να ενώσει το παλιό κρατίδιό σου
γιατί σκαρφίστηκε πως είναι απόγονός σου
και ας μην ξέρει ούτε λέξη Ελληνικά,
αυτός σκαρφίστηκε τα μακεδονικά.
Τούτο το κράμα που δεν το μιλούσες καν εσύ
κι ούτε υπήρχε πουθενά σαν γλώσσα και γραφή
μα αφού ο Γκλιγκόρωφ χρειαζόταν ιστορία,
έψαξε, βρήκε, γέμισε τον κόσμο με βιβλία.
24-1-94
Μπορεί
Μπορεί εδώ στην χώρα αυτή
ο ήλιος να μην λαμπει
ούτε να κιτρινίζουνε
το καλοκαίρι οι κάμποι.
Φαίνεται και τα σύννεφα,
την δίνουν ομορφάδα,
αφού κρατά στον κόρφο της
μία μικρή Ελλάδα,
που ζει εδώ κι εργάζεται
όμως κρατά δικό της,
την γλώσσα , τη θρησκεία της
και τον πολιτισμό της.
...............................................................................................................
Αγαπημένες μου φίλες
αγαπημένοι μου φίλοι
ήταν μια μικρή επιλογή, λίγων στίχων από μία μόνο , Ελληνίδα της διασποράς, που τυγχάνει να είναι η αδερφή μου!
'Εχει γράψει πολλά, ποιήματα και πεζά, συμμετέχει στην Δ.Ε.Ε.Λ(Διεθνή Ένωση Ελλήνων λογοτεχνών)και πολλά άλλα,αλλά σκοπός μου δεν είναι να προβάλω, σκοπός μου είναι με τη γραφίδα της να βάλω ένα μικρό λιθαράκι στο επερχόμενο συλλαλητήριο της Κυριακής!
Γιαυτό και στα γενέθλιά της, της αφιέρωσα ένα από τα πετρωτά μου, η μόνη παράλειψη που κάπου στην άκρη δεν σκέφτηκα να βάλω την χαρτονένια βαλιτσούλα, όμως...μπορεί να μην χρειαζόταν, αφού η βαλιτσούλα περιείχε...όνειρα...
Μια απόφαση στιγμής, που πολλές φορές αλλάζει τη ζωή μας!
Λεπτομέρεια πετρωτού:το υποπόδιο...και φυσικά τα ρείκια (πράσινο), από τον δικό μας Άγιο Ευθύμιο, τον ασκητή μας.
Αδερφούλα μου, να είσαι καλά και να γράφεις κι εγώ ας αντιγράφω......όταν υπάρχει χρεία....όπως τώρα.......
Σε ευχαριστώ!
..........................................................................................................................Η σημαία μας από το διαδίκτυο, αλλά οι λέξεις από την ψυχή κάθε Έλληνα και κάθε Ελληνίδας!
Να ήξερες πόσο την καταλαβαίνω την Ασημινα αγαπη μου..εχω κάνει στην ξενητια και αυτο το συναίσθημα κυριαρχούσε τοτε σε όλους τους έλληνες εκεί...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Ασημίνα εβγαλε ότι είχε μέσα της δυνατό συναισθημα το έκσνε στίχο..ποιημα..!!! ενα μεγαλο μπράβο...να της πεις και απο μενα Βαρβαρούλα μου...εχω την τυχη να έχω κάτι δικο της πες της..και σε ευχαριστώ πολύ αδέρφι μου.. να περνας ομορφα. φιλακιααααα
σε ευχαριστούμε που τα μοιράστηκες μαζί μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒαρβάρα μου, καλά έκανες και τα δημοσίευσες....συγχαρητήρια για την αδερφή σου!!!....
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι αλήθεια ότι οι ξενιτεμένοι μας μπορεί να ζουν πολύ μακριά....πονάνε όμως κι`ανησυχούν για τον τόπο τους..την πατρίδα τους...κι`αυτό φαίνεται στα γραφόμενα της....
Το αφιερωμένα πετρωτά σου Βαρβάρα μου... σίγουρα τα χάρηκε η Ασημίνα...και μια και δεν της ευχήθηκα τότε...το κάνω τώρα!...Πολύχρονη,Γερή, Δυνατή και Χαρούμενη!!...κι`αν επιθυμεί να επιστρέψει,της το εύχομαι!..κι`άν όχι,να περνάει όμορφα εκεί που βρίσκετε!!! Φιλάκια πολλά!!!
Έρχεται πολύ συχνά!Σαν να ζει εδώ!!θα μεταφέρω με αγάπη τις ευχές σου, αγαπημένη μου Χρυσούλα!φιλιά
ΔιαγραφήKαλή επιτυχία να έχει το συλλαλητήριο της Κυριακής Βαρβάρα μου. Κι ευχαριστούμε που μας μετέφερες τις ποιητικές δημιουργίες της αδερφής σου. Επίσης μου άρεσε πολύ η φράση σου "όταν υπάρχει χρεία", την είχα ακούσει στο παρελθόν από Βορειοελλαδίτη και μου τη θύμισες κι εσύ τώρα. Πολύ ωραία φράση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλησπέρα μου Βαρβάρα μου!
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ Φίλες και Φίλοι!
ΔιαγραφήΗ λέξη χρεία, δεν συνηθίζεται αν και είναι...ποιητική και παλιότερα την ακούγαμε.Την έγραψα επειδή είχε αναφερθεί!
Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες Μαρία μου αγαπημένη, κάνουμε ότι μπορούμε...αλλά
Φωνή βοώντος....
Αυτό όπως δεν σημαίνει πως αποδεχόμαστε τις αποφάσεις...αλλά οι υπογραφές θα μείνουν στην Ιστορία!Φιλιά
Πολύ όμορφο
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια ...
ενα αχ θα πω μονο απ τα βαθυ της καρδιας μου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφη η πένα της φίλης μας, Βαρβάρα μου. Κάνεις άψογα που μας θυμίζεις αυτά τα ποιήματα που παραμένουν επίκαιρα. Πολλά φιλιά, κοπέλα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θα πω πως ξέρω το συναίσθημα, μονάχα οτι μέσα από τις λέξεις της με άγγιξε βαθιά.. Να τα κρατάς σα φυλαχτά και να μας τα μοιράζεις όταν το χεις ανάγκη, το έχουμε κι εμείς.. Καλώς σε βρίσκω κι απο εδώ!
ΑπάντησηΔιαγραφή