Φιογκάκια , φιογκάκια

     Αγαπημένη μου γυψόγαζα σε είχα παραμελήσει.....
     Χρόνο θα έκλεινε η σχέση μας....τελευταία συνάντηση σε κείνο το...ψυχικό τραύμα...
     Πλην όμως...κάτι οι γιορτές, κάτι τα μπουκάλια με τα 5 * , κάτι ένα κουτί πλαστικό ,που το πλέγμα που περιείχε μου θύμισε καμινάδα για ενα αγιο Βασίλη, σε ....ξαναβρήκα!
    Και δεν το μετάνοιωσα!
    Παράλληλα με αστάρια, ακρυλικά και ακαταστασία, ιδού το αποτέλεσμα!
 

Τα μπουκάλια τυλίγονται με κορδέλα κόκκινη, ακρυλικό πάνω στη ανάγλυφη γυψόγαζα,
διακοσμούνται με ριζόχαρτα, τυλίγεται σιρίτι στον λαιμό με μπόλικη ατλακολ κρυσταλλική,και στα πώματα ,κολλάω φέτες ξύλου, μαζί με νότες ριζόχαρτου.
Μου άρεσαν οι  φιόγκοι και ..συνέχισα.....
Ένα χάρτινο κουτί γραβάτας, μεταμορφώθηκε σε κουτί δώρου με την ίδια τεχνική.Μόνο που εδώ
πλεόνασα σε φιόγκους, προσθέτοντας και μοτίβο χαρτοπετσέτας.

Και αργότερα, πρόσθεσα και ριζόχαρτο πάνω στην κόκκινη βάση.Έπρεπε να καλύψω μια αποτυχία με χρυσόσκονη γύρω από ξύλινη φιγούρα Χριστουγέννων.

 

Ένα ακόμα μπουκάλι τυλίχτηκε με χαρτοπετσέτα, με διαφορετικά σχέδια στην κάθε του πλευρά.

Και μετά...σειρά είχαν οι αντζέντες!
Πρώτη φορά που μ΄είχε εντυπωσιάσει η παλαίωση βιβλίου, ήταν στο blog της Λίλας:
 http://lila365idees.blogspot.gr/
και μετά στης Αριστέας μας
http://princess-airis.blogspot.gr/
Δεν γνώριζα ακριβώς την τεχνική τους, αλλά ξεκίνησα με ό,τι είχα:
Κόλλα ατλακόλ κρυσταλλική και στόκο.'Ισως να μην χρειαζόταν ο στόκος, αλλά τον είχα αγοράσει εκείνη τη μέρα, να μην τον χρησιμοποιήσω;
Μάλιστα σκέφτηκα ότι ίσως να έδινε και λίγο όγκο ανάμεσα στις σελίδες!
Ιδού τα πρώτα μου δειλά βήματα στην παλαίωση βιβλίου.
Σημ. Τα βιβλία είναι παλιά ημερολόγια, που δεν κρατούσαν....ημερολόγιο....
Ήταν παντελώς λευκά, ή...ανάμεσα στις σελίδες τους, βρήκα...ξεχασμένα γεγονότα, που έκοψα και κράτησα τις ημερομηνίες στις σελίδες τους.Ποτέ δεν θα χαλούσα ένα βιβλίο, και ιδιαίτερα παλιό.

Και αφού στέγνωσαν, στην αρχή με πινέλο μετά με σφουγγαράκι, άπλωσα πατίνα, στα χρώματα που έχω.
Και μετά...αφού δεν μπόρεσα σε συμμετέχω σε συλλογικές δράσεις, στα στολίδια και στις μπάλες που έχουμε δει καταπληκτικό ρεπορτάζ σε blogs φιλενάδων μας, σκέφτηκα: Μπορώ με ό,τι έχω.
Δεν χρειαζόμουν πολλά, παρά μόνο τη σκέψη.Και από κουτιά μεταλλικά που είχα φυλαγμένα, έφτιαξα κάποιες μολυβοθήκες.Απλές αλλά, χρήσιμες.

Κι εδώ η πρώτη εικόνα, το μπλε πλαστικό δοχείο:

 Αληθινά φύλλα κουμαριάς από το χωράφι,ξύλινη φιγούρα φάτνης, αστέρια, και μόνο πράσινη κορδέλα, έφερε αυτό το αποτέλεσμα.

     Και μετά η γυψόγαζα άρχισε να ντύνει στα λευκά μικρά κομμάτια κορμού φλαμουριάς, αφού ένα μπουρίνι ήταν η αιτία να σπάσει το μεγάλο της κλωνάρι.Ίσως να είναι καλύτερα έτσι και να βγάλει καινούργια κλαδιά και φύλλα σε ..άλλα σχέδια.
Αλλά ...σε επόμενη ανάρτηση........και  μόνο αν πετύχουν!

Αύριο τελειώνει ο Νοέμβρης...
H Πάτρα γιορτάζει τον πολιούχο της 'Αγιο Ανδρέα.http://www.saint.gr/2785/saint.aspx
Θέλω να στείλω την αγάπη μου και τις ευχές μου, σε δύο αγαπημένα μας πρόσωπα που γιορτάζουν!
Και επίσης σε ένα άλλο κορίτσι που δεν το έχουμε ξεχάσει...και ζει κάπου εκεί....
    Αγαπημένες μου φίλες
    αγαπημένοι μου φίλοι
    Να είστε καλά.
Μπαίνουμε στον μήνα της γέννησης του Θεανθρώπου.
Ας μας φωτίζει το Αστέρι των Χριστουγέννων σε...ασφαλή δρόμο!
Και ακόμα: μην ξεχνάμε το βιβλίο της Μαρίας - Νεφέλης μας:
 Εκδόθηκε και κυκλοφορεί.

Τραπεζι -κές ........... συν- αλλαγές

      


                      Κοπιάστε, στρώνω τραπέζι!

             Σε ποια ηλικία παλιώνουν τα έπιπλα;

                             Όχι, όχι δεν αφορά διαγωνισμό στο Άλλαξέ το!
           Απλά μια σκέψη έκανα , αφού το συγκεκριμένο τραπέζι μαζί μας πέρασε τα 25+




  Κάποτε, είχε γνωρίσει μέρες δόξης.Είχε και ένα επί πλέον κομμάτι που προσθέταμε στη μέση, και όλα ήταν καλά.Κάποιες από αυτές τις φορές, η φθορά είχε αρχίσει κι εγώ στην προσπάθειά μου να ενώνω τα κομμάτια σταθερά, χρησιμοποίησα κολλητική ταινία καφέ χρώματος αντί χαρτοταινίας.
Η ζημιά  έγινε.Μαζί με τα κομμάτια κολλητικής ταινίας έφευγαν και κομμάτια λούστρου και σε μερικά σημεία, όχι μόνο.
   Κι έτσι μια μέρα, παρέα με τη μικρή μου φίλη, ψάχναμε να σκαρώσουμε και να ξεκινήσουμε μια κατασκευή.
  Χάρηκε πάρα πολύ όταν της συλλάβιζα αυτό που είχα -με λευκό αστάρι -γράψει.
  Δεν κράτησε πολύ, γιατί το αστάρι αστραπιαία κάλυψε τα λευκά γράμματα, και με το σφουγγάρι χαιρόμασταν μαζί τη μεγάλη επιφάνεια.Ήταν τα πρώτα μας βήματα στην κατασκευή και οι αυτοσχεδιασμοί , μας χαροποιούσαν.

 

Για καιρό, είχε γίνει κατάλληλο πλάνο, για φωτογραφίες....κατασκευών, η μελλοντικών σκέψεων.
Σημ.  : όχι δεν θα τοποθετηθεί εκεί το πλαστήρι, ούτε το κόσκινο,απλά είναι τα πλάνα πριν τη μεταμόρφωσή τους , που δεν ξεκίνησε ακόμα.

 Και αφού έμεινε για πολλές μέρες λευκό, και σκεφτόμουν πως θα γινόταν πιο όμορφο,

δέχτηκα βοήθεια ουσιαστική από τον γιο μου που πρότεινε πως αφού είναι τραπέζι φαγητού, καλό είναι να έχει πάνω ...διάφορα μενού, με την ευχή ΚΑΛΉ ΌΡΕΞΗ!

Καλοδέχτηκα την ευχή, όχι όμως και τα πιάτα, γιατί στη συλλογή με τα χαρτιά μας ντεκουπάζ, πρώτο λόγο είχαν:

 Ψάρια και θαλασσινά που δεν με ενθουσίαζαν.Ούτε θα ταίριαζε σ' αυτά λουλουδιασμένη μπορντούρα  στο σχέδιο που λατρεύω.

Είχαμε στα χαρτιά μας και πράσινες ελίτσες , θα ταίριαζαν περισσότερο, μα θέλαμε , ό, τι γίνει να είναι αποδεκτό απ' όλους μας.

 Κι έτσι ταπεινά, ζήτησα κι δέχτηκα βοήθεια,

για να γραφεί η κεντρική ευχή!

Άλλωστε όλοι συμμετέχουμε στην κοινή τράπεζα, δεν ήταν σωστό εκ μέρους μου να κάνω ότι θέλω...

 Δοκιμάσαμε και με σχέδια φρούτων αλλά κάτι στη σκέψη μου  κυριαρχούσε το άνθος!

Σε ποιόν δεν αρέσουν τα λουλούδια;

 και αφού συμπληρώθηκε η ευχή,άρχισα να ψάχνω ποια σχέδια να παραγγείλω.Ήταν τόσα πολλά στο μαγικό γαϊτανάκι,που δυσκολεύτηκα να ξαναβρώ αυτό που μ'  είχε και αρχικά εντυπωσιάσει.
Και όταν άνοιξα τον φάκελλο, σιγομουρμούρισα: και τώρα ...τα δυο μας!Ένα πλήθος μαργαρίτες είχα επιλέξει, μαζί και μερικές πολύχρωμες πεταλούδες.

 Βέβαια , με κάποια τραπεζομάντιλα, διακρίνεται η ευχή, αλλά συνήθως το μάτι πέφτει πάντα στα φρέσκα λουλούδια που αυτόν τον καιρό μας ομορφαίνουν, πλαισιωμένα από τις νέες φωτογραφίες    μας.Κι ύστερα δεν μένουμε στην  επιφάνεια, σκοπός ήταν να δείχνει όμορφο το τραπέζι , την στιγμή που αλλάζει το τραπεζομάντιλο.

 Στην αρχή, προσπάθησα με προσοχή να σβηστούν οι επί πλέον γραμμές.

 

 και μετά....επί το έργον!

Με τη βοήθεια χαρτοταινίας έκανα ένα στενό περίγραμμα με πατίνα σε χρώμα χαλκού και στη συνέχεια τόνισα το χρώμα των γραμμάτων αυτοσχεδιάζοντας με τέμπερες σε κόκκινο και καφέ.

Πέρασα κατά τόπους ξανά λευκό ακρυλικό όπου φαινόταν λίγο,και σκεφτόμουν ποιο θα μπορούσε να ήταν το τελείωμα.

Η σκέψη του υγρού γυαλιού απορρίφθηκε,γιατί πως θα έμενε μέρες ακάλυπτο ενάντια στη λέξη των σταυρόλεξων: εχθρός της νοικοκυράς με πέντε γράμματα; κι έτσι αποφάσισα μετά τις τελευταίες πινελιές να περαστεί με βερνίκι, που λίγο..μοιάζει με υγρό γυαλί και στεγνώνει γρηγορότερα.

        

 

Στην τελευταία φωτογραφία, γύρω γύρω προεξέχει η χαρτοταινία που πρόσθεσα προστατευτικά έως ότου στεγνώσει.

Σημ.: δεν κόστισε λιγότερο από υγρό γυαλί, απλά θα στεγνώσει γρηγορότερα ελπίζω!

Κάποιος από μέσα του , είπε,  μόλις το είδε...λευκό:

Ε, όχι  και αυτό!

Τι λέτε; θα αλλάξει γνώμη;

α

Αγαπημένες μου φίλες

Σιγά σιγά μπαίνουμε στις γιορτές!

Θάθελα και μέσα από εδώ 

να συγχαρώ την δική μας Αννιώ: 

http://tis-annios.blogspot.gr/search?updated-max=2015-11-16T12:46:00%2B02:00&max-results=1

για την Άριστη καθ' όλα δουλειά της, όσον αφορά παιδικά μαξιλαράκια! 

Συστήνω ανεπιφύλακτα ΑΝΝΙΏ!

Να είστε όλες και όλοι καλά!