ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

Η βαλίτσα

Μια χαρτονένια βαλιτσούλα
με όλο μου τον θησαυρό,
πήρα σαν μόνη συντροφιά μου
σαν 'εφυγα απ το χωριό!

Αυτή η πράσινη βαλίτσα
με κλειδαριές και δυό κλειδιά
θα μούκανε χρόνια παρέα
εδώ μακρυά στην ξενητειά

Κάπου μέσα στα πράγματά μου
σαν το κειμήλιο την κρατώ
να μου θυμίζει το ταξίδι
το πρώτο μου το μακρυνό.
...........................................................................................
   Σήμερα αγαπημένες μου φίλες, θα σας μιλήσω για τον κάτοχο της βαλίτσας και για το περιεχόμενο γραπτών, σ΄αυτή την ξενητεμένη βαλίτσα!
  Μα όχι δεν θα σας πω για το σχήμα, το χρώμα και την κατάσταση της βαλίτσας ούτε αν επιδέχεται ντεκουπάζ.
Θα σας μιλήσω για τα γραπτά της αδερφής μου και θα διαλέξω κάποια μόνο,αφού δεν μπορώ να αντιγράψω βιβλία, από αυτά που έχουν δημοσιευτεί και που όλα αφορούν το επίκαιρο θέμα της πατρίδας μας, της  ΜΑΚΕΔΟΝΙΆΣ!!!!

Τα ποιήματα που θα αναφέρω είναι γραμμένα από το 1991 ως το 1994 αλλά φυσικά είναι επίκαιρα αφού περισσότερο επίκαιρο φαντάζει σήμερα το θέμα των ...γειτόνων....
Το βιβλίο της  Αυθόρμητες ποιητικές σκέψεις, με εξαίρεση στο τέλος τα ποιήματα για τον θάνατο του πατέρα μας (που παλιότερα σας είχα παρουσιάσει) αφού σ΄αυτόν είναι αφιερωμένο, περιέχει απόλυτα εθνικά ποιήματα, με παλμό Ελληνικό, όπως μόνο οι ξενητεμένοι ΄Ελληνες τον ζούνε και  τον νοιώθουν!
Παράλληλα...καταλαβαίνουν από κοντά και τις αντιδράσεις των...φίλων κρατών........

Θα κάνω μια προσπάθεια να αντιγράψω μερικά ...αφού μέσα μου τα θυμάμαι ένα προς ένα!

Εδώ θέλω να πιστεύω πως στο τέλος ότι και να γίνει θα είναι όπως θα το θελήσει ο Θεός για τους λόγους Του!
Όμως θυμάμαι κάποτε μια πολλά χρόνια πριν, είχα γνωρίσει μια κυρία από το χωριό μου , να είναι καλά όπου κι αν βρίσκεται, και μου είχε πει:
-Η μητέρα μας δεν ήξερε γράμματα.Όμως συνήθιζε να μας λέει τη φράση:Έφραξε στόματα λεόντων ...

 προς Εβραίους κεφ.ΙΑ΄, 33 που αναφέρεται στην πίστη και διαβάζεται  στον Απόστολο, την Κυριακή των Αγίων Πάντων

....οι δια πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, ειργάσαντο δικαιοσύνην, επέτυχον επαγγελιών, έφραξαν στόματα λεόντων,

έσβεσαν δύναμιν πυρός, έφυγον στόματα μαχαίρας, ενεδυναμώθησαν από ασθενείας, εγενήθησαν ισχυροί εν πολέμω, παρεμβολάς έκλιναν αλλοτρίων.....
Καθώς επίσης...μου έρχεται στο νού και ο απόστολος Παύλος, ο  δεινός διώκτης των Χριστιανων που όμως έγινε ο μέγας των Εθνών Απόστολος.
http://www.apostoliki-diakonia.gr/gr_main/catehism/theologia_zoi/themata.asp?contents=selides_katixisis/contents_AgioiApostoloi.asp&main=kat003&file=page15.htm

Αυτή η μικρή πλην όμως σημαντική παρένθεση, είναι σαν δείγμα των θαυμάτων που μπορεί να συμβούν όποτεδήποτε και οπουδήποτε!Αρκεί να έχουμε πίστη ...ως κόκκον σινάπεως...
..................................................................................................................................................
Αγαπημένες μου φίλες
αγαπημένοι μου φίλοι
Από εδώ και κάτω παραθέτω τα σχετικά ποιήματα, σαν μικρό δείγμα της αγάπης μας στην μικρή μας πατρίδα .........

Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει

Ελλάδα μου, αγέρωχη και πολυξακουσμένη
από συμμάχους και εχθρούς  , πάντα κυνηγημένη,
πάλι καταπιέζεσαι, π΄ολη την οικουμένη
τώχει φαίνεται η μοίρα σου να ζεις δυστυχισμένη.

Μπροστά σου, σου χαμογελούν, σου κάνουν τεμενάδες,
όμως κανείς την χώρα του, δεν βάζει σε μπελάδες,
κι αν αποφάσεις παίρνουνε ,τις αναθεωρούνε
και θέλουνε πάλι καιρό να το ξανασκεφτούνε.

Μπορεί να υπογράφουνε, να σε κατανοούνε
όμως  μετά  πισώπλατα , όλοι τους σε κτυπούνε
και σαν το λόγο τους ζητάς, τα λόγια τους μασούνε
δικαιολογίες ψάχνουνε άλλη λύση να βρούνε.

Ελλάδα μου, μαζί μ' εμέ κι άλλοι  πολλοί αγρυπνούνε
την ευκαιρία ψάχνουνε με σθένος να ριχτούνε
να σε υπερασπίσουνε και δίκιο ν΄ αποδώσουν
αυτό, που οι δυνατοί της γης, δεν θέλουν να μας δώσουν!

Να δει γι΄ακόμα μια φορά και πάλι η οικουμένη,
πως η μικρή Ελλαδίτσα μας, ποτέ της δεν πεθαίνει.
                                                                                   23-11-92
..............................................................................................................

 Στη Βόννη
(Φωνή βοώντος εν τη ερήμω)

Κινήσαμε μέσ΄τη βροχή
με εθνικό παλμό
πορεία για να κάνουμε
για θέμα εθνικό.

Και κεί όπου πηγαίνανε
όλα καλά κι ωραία
χαλάστρα μας ετοίμαζε
μια άσχημη παρέα

πού΄χε τις αντιρρήσεις της
να γίνει η πορεία
να μην ο κόσμος υποστεί
τέτοια ταλαιπωρία.

Μα η πορεία έγινε
και με παλμό βοήσαμε
όμως οι<< φίλοι Γερμανοί>>,
σκληρά μας αγνοήσανε.

 Τα μέσα ενημέρωσης
κι αυτά, τι είρωνεία!
Ούτε που αναφέρανε
πως έγινε πορεία.

Τι κι εάν δονήσαμε
με τις φωνές τη Βόννη;
Είναι σαν να βοήσαμε
εν τη ερήμω μόνοι!

Όταν μόνοι τα μάτια μας
ο ένας του άλλου βγάζουμε,
δίκιο δεν θα μας δώσουνε
όσο και αν φωνάζουμε.

Και πως και μέσα στην ΕΟΚ
το δίκιο μας να βρούμε
όταν μπροστά στα μάτια μας,
προδότες αντιδρούνε.

Μόνοι υπονομεύουμε
κάθε καλή προσπάθεια
πως τότε να νικήσουμε
των ξένων την απάθεια;

Πως θέλουμε στα σοβαρά
οι ξένοι να μας πάρουνε
αφού ότι κι αν αρχίζουμε
μόνοι το σαμποτάρουμε;

                                         23-3-1992
                                      Βούππερταλ
...................................................................................

Μια ζωή μόνη

Η Ελλάδα κινδυνεύει
απ΄ τα βόρεια σύνορά της
απ΄τα Σκόπια και τους Σλάβους
θα τον έβρη τον μπελά της.

Κι η Τουρκία απ΄την άλλη
σαν αρπακτικό τσακάλι
δρόμο αφήνει , δρόμο παίρνει
ευκαιρία περιμένει.

Πότε στέλνει αεροπλάνα
εις τον εναέριο χώρο
πότε πλοία ανιχνεύουν
κάνοντας μεγάλο ντόρο,

στη δε Κύπρο που στενάζει
απ ΄το βάρβαρο ζυγό της,
αξεδιάντροπα μοιράζει
στα Τουρκάκια όλο το βιός της.

Ξύπνησαν και του Αλία
τα τσιράκια απ΄τη δύση
κι ότι βρήκανε μπροστά τους,
τώχουνε λεηλατήσει.

Που να πρωτοφυλαχτούμε;
Πού το δίκιο μας να βρούμε:
Όποια πόρτα κι αν κτυπούμε
κλειδωμένη θα τη βρούμε.

Η Ελλάς δίκιο κι αν έχει
πουθενά δεν θα το βρεί,
σαν βοήθεια ζητάει
απομένει μοναχή.

Από τα παλιά τα χρόνια
από τη πικρή σκλαβιά,
της Ευρώπης οι μεγάλοι
φέρθηκαν με πονηριά.

Και μοιράσαν την Ελλάδα
όλοι όπως τους συμφέρει
τώρα θέλει κι ο Γκλιγκόρωφ
λίγα απ΄τα δικά μας μέρη.

Όχι, δεν υπονομεύουν
τα ελληνικά εδάφη,
ούτε θάλασσα γυρεύουν
μα κυκλοφορούν σε χάρτη!

Της Ευρώπης οι μεγάλοι
μια ζωή μας δεκατίζουν
γιατί τάχατε τα Σκόπια
να μην τα αναγνωρίσουν;

Η Ευρώπη τι θα  χάσει:
Ξένο τόπο θα μοιράσει!
Γιατί τάχα να αργήσει
κράτος να τ΄αναγνωρίσει;

Ούτε τους Αμερικάνους
τους πονάει πουθενά
κράτος θέλετε Γκλιγκόρωφ;
Την Μακεδονία; Να!

Όλοι πήρανε μια γεύση
ξέρουν τι θα πει Ελλάδα,
και γι΄αυτό μας κουτσουρέψαν
και μας άφησαν μια στάλα.

Επειδή πολλοί φοβούνται
μην σηκώσουμε κεφάλι,
δεν αφήνουν την Ελλάδα
να γινεί ποτέ μεγάλη.

20-6-91

Μακεδονία

Μακεδονία ξακουστή
του Αλεξάνδρου η χώρα,
ήσουνα πάντα Ελληνική
ανέκαθεν και τώρα.

Ας το ζητούν οι γείτονες
δική τους για να γίνεις,
εσύ είσαι χώρα Ελληνική
κι Ελληνική θα μείνεις.

Κι αν σου παραχαράξανε
εχθροί την Ιστορία
να σ΄αποδείξουν σλαβική
γλυκειά Μακεδονία,

εσύ , με τις ανασκαφές
και τα ευρήματά σου
απόδειξες περίτρανα
την ελληνικότητά σου.

20-6-91
και ένα ακόμα....σαν αρχή....

Όχι δεν θα περάσουν

Τι πρέπει για να κάνουμε
το δίκιο μας να βρούμε;
Μήπως με όπλα και σπαθιά
στα Σκόπια για να μπούμε;

Γιατί θα πρέπει να χυθεί
πολλών αθώων αίμα,
αφού ξέρουν οι Σκοπιανοί
στηρίζονται στο ψέμα.

Όχι , δεν θα την πάρουνε
την γη των Μακεδόνων
κι ας πλαστογραφήθηκε
η Ιστορία αιώνων.

Κι αν η Ρωσία βιάστηκε
να τους αναγνωρίσει,
γρήγορα θάρθει η στιγμή
να το μετανοήσει.

Όχι δεν θα περάσουνε
οι Σλαυομακεδόνες,
δεν θα το επιτρέψουνε
οι γνήσιοι Μακεδόνες.

Τι έχουνε το πειστικό
και χρόνια προσπαθούνε
με πείσμα <<Μακεδονική>>
χώρα να ονομαστούνε;

Φωνάζουν τα αρχαία μας
επιγραφές κι αγγεία,
πως μόνο χώρα ελληνική
είν΄η Μακεδονία.

Αγαπημένες μου φίλες
αγαπημένοι μου φίλοι
ήταν το πρώτο μέρος ,αφιερωμένο στην πέννα μιας Ελληνίδας  της διασποράς!
Θα ακολουθήσει και β΄μέρος.
Μέχρι τότε να είστε όλοι και όλες καλά!
σημ.:για όποια συντακτικά ή ορθογραφικά λάθη, ευθύνομαι αποκλειστικά, αφού το βιβλίο είναι γραμμένο με πολυτονικό σύστημα , το οποίο λατρεύω!

http://www.pheidias.gr/2008/07/blog-post_8344.html