Καλή Σαρακοστή!

     Αγαπημένες μου φίλες 

     Αγαπημένοι μου φίλοι 

 Ένας ολόκληρος χρόνος πέρασε από την τελευταία μου ανάρτηση. 

 Όχι ότι δεν είχα κάτι να γράψω, ούτε πως σας έχω ξεχάσει και φυσικά κι εσείς δεν με έχετε ξεχάσει και σας ευχαριστώ γι' αυτό. 

 Σήμερα απλά δίνω το στίγμα μου με εικόνες - φωτογραφίες ημέρας και συναισθήματα ημέρας επίσης.

 Απλά στο διάβα του προηγούμενου χρόνου, δεν έβρισκα την κατάλληλη αφορμή ή  ψυχική δύναμη να γράψω. 

 Θα ξεκινήσω και θα τελειώσω με μπερδεμένα συναισθήματα λόγω των ημερών... αλλά εσείς οι φίλες μου και οι φίλοι μου, τόσα χρόνια με γνωρίζετε, να κρατήσετε την ουσία! Και η ουσία βρίσκεται στο μήνυμα της ατζέντας που έλαβα ως δώρο και δίνει την ουσία: 

Επειδή δεν ξεχωρίζει στη φωτογραφία, το μήνυμα είναι: Δες την ουσία, μη μένεις στη βιτρίνα ,

από εκδόσεις Σταμούλη.

  Σας παραθέτω παρακάτω φωτογραφίες πρωινών ωρών, ανθισμένες αμυγδαλιές σε όμορφα παλ χρώματα, λευκά υπόλευκα, ροζέ που παρά το γκρίζο του συννεφιασμένου ουρανού,άνθισαν και φέτος! 

 

 

 

 

 

 

 

 

Μερικές εικόνες επίσης από τη διαδρομή  προς την πιο κοντινή μας παραλία,γιατί η θάλασσα πάντα γαληνεύει την ψυχή μας! Και φτάνουμε στην θάλασσα που όσα κύματα κι αν έχει, ξέρουμε πως θα έρθει η γαλήνη, θα γίνει το χρώμα της γαλανό καθώς κι ο ουρανός μας. 

   Πάντα με την μικρή μου εικονίτσα Της Παναγίας μας, στο αυτοκίνητο, που σαν σήμερα, τριάντα εννιά χρόνια πριν...μας έσωσε. Αυτό το θαύμα Της δεν το έχω ξεχάσει ποτέ και μάλιστα πέρυσι, ανήμερα του Δεκαπενταύγουστου, ξημερώματα της επόμενης μέρας, στην προσπάθειά μου να το βγάλω από μέσα μου, το αναφέρω σε ένα παιδικό μου διήγημα, που... περιμένει να βρεθεί η κατάλληλη στιγμή, να βγει στο φως! Ακόμα... περιφέρεται... ψάχνοντας... εκδότη. Είμαι βέβαιη όμως πως αν θέλει ο Θεός, θα βρει τον δρόμο του. Είθε!

  Όμως θα ξεκινήσω με δύο νέους ανθρώπους που γνώρισα φέτος,  μέσα από τα παιδικά παραμύθια τους και μέσα από τα τραγουδάκια που συνοδεύουν αυτά τα όμορφα , διδακτικά, παιδικά παραμύθια! 

Τα προτείνω ανεπιφύλακτα και προωθώ με τον τρόπο μου Το υπέροχο  τραγούδι του κυρίου Δενμπορω , γιατί μέσα μου , ακούγεται σαν δυναμικό εμβατήριο που μου έδωσε δύναμη να συνεχίσω κι εγώ να προσπαθώ για τα παραμύθια μου , να γράφω κι ας μένουν...στο συρτάρι... Ακούστε το, μία και δύο και τρεις φορές! Θα δείτε που κάτι θα πάρετε, ένα μήνυμα όμορφο για τον καθένα χωριστά, να μην τα παρατάμε! 

https://www.youtube.com/watch?v=ANpRqZO53t8 

 Αναζητείστε το:Το τραγούδι του κυρίου Δενμπορώ , Ελένης Παναγίδου.

 

  Θα συνεχίσω πάλι με ένα βιβλίο που διάβασα... πρόσφατα, δώρο άλλης φίλης μου , που δίνει πολλά μηνύματα, να μην τα παρατάμε στα δύσκολα! Ή...να δίνουμε χώρο και χρόνο, στον εαυτό μας και θα βρούμε τη λύση. 

 

  Κι άφησα για το τέλος, το βιβλίο που διαβάζω αυτές τις μέρες, από τον καταξιωμένο συγγραφέα  -  ιστορικό  ως επί το πλείστον- , εκπαιδευτικό, που στην παρουσίαση του βιβλίου του, δεν ακουγόταν ούτε ανάσα και περιγράφει τη φοιτητική ζωή μιας παρέας ,  αλλά πλέκει αριστοτεχνικά ιστορικά σημεία  του τόπου μας  μέσα στις σελίδες του , με τρόπο μυθιστορηματικό κι όμορφο. Θερμά Συγχαρητήρια Χρήστο! 

 

 Στη φωτογραφία, νηστίσιμα γλυκάκια που ήρθαν από πολύ μακριά, αλλά τα έθεσα σε πασχαλιάτικο πιατάκι, αφού οδεύουμε προς την Άνοιξη και κάθε Άνοιξη, συνοδεύει μια Ανάσταση!

 Κι επειδή για όλους μας, κάποια μέρα, θα είναι το τελευταίο ηλιοβασίλεμα...κι αν το προλάβουμε κι αυτό, θα κλείσω με το υπέροχο όμορφο διδακτικό τραγούδι, που συνοδεύει το  δίγλωσσο παραμύθι της Ιωάννας Τσάκωνα, που το τραγούδι που το συνοδεύει ακούγεται από την μελωδική φωνή της Ελένης Παναγίδου,του κυρίου Δενμπορω!

https://www.youtube.com/watch?v=urzeFNEuiMg 

   Αναζητείστε το: Μια ηλιαχτίδα για τη Ροδούλα, Ιωάννα Τσάκωνα

  Εικονογράφηση  Βιβής Μαρκάτου και  Ευτυχίας Στυλιανεα  , αντίστοιχα, από εκδόσεις Μελτέμι, νεοσύστατος εκδοτικός .

   Σας εύχομαι υγεία, αγάπη, υπομονή και συγχώρεση, στην πορεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής κι όπως πρόσθεσε το πρωί σ' αυτές τις ευχές, η φίλη μου , την ώρα που έφευγα με την λαγάνα στο χέρι : και καλοσύνη! Ναι και καλοσύνη! Πόσο όμορφη λέξη και πόση όμορφη έννοια, περικλείει η λέξη: καλοσύνη! 

 Να είστε όλες και όλοι καλά, με τους αγαπημένους σας και τις οικογένειές σας και με τον εαυτό σας πρωτίστως! Στην τρικυμισμένη θάλασσα, θα δείτε,πρόλαβα κι ένα φτερό γλάρου.

  Σε λίγο... πάλευε με το αεράκι και μετά με το κύμα 🌊. Έτσι είναι οι ζωές μας! Φτερά στον άνεμο! 

 Απλά το βίντεο με την παρκολούθηση του...φτερού στον άνεμο και την πάλη του με το κύμα, δεν μπορώ να την ενσωματώσω στην ανάρτηση, υπερβαίνει το όριο...λέει..

  Όμως ας εμπιστευόμαστε Την θεία Πρόνοια! Το ταξίδι μας στον κόσμο, έχει ημερομηνία λήξης! Ας αφήνουμε χνάρια αγάπης και καλοσύνης! Και θα κλείσω με έναν χαρταετό που σχημάτισα στην άμμο, 

 

αφού στο οπτικό μου πεδίο,λόγω καιρού δεν είδα χαρταετό να πετά κι εκεί που απογοητευμένη, μονολόγησα : ούτε ένα γυαλάκι θάλασσας σήμερα, να σου μπροστά μου ένα μικρό δείγμα...

 

Γι αυτό,κλέβω τον υπέροχο χαρταετό της Χαράς μας, ( Κάν΄το με αγάπη, blog ) και σας τον παραθέτω...μέχρι να βγει η ανάρτηση,θα έχω την άδειά της 

 

και κλείνω προτρέποντας να ακούσετε το τραγούδι : Τοκ τοκ! 

  https://www.youtube.com/watch?v=urzeFNEuiMg

Να είστε πάντα καλά και ν' αγαπάτε! Και σας ευχαριστώ που τόσα χρόνια, Μάρτιος 2013...σας γνώρισα και σας αγαπώ! 

Καλή Σαρακοστή!!!