Η συνέχεια...

    Αγαπημένες μου φίλες
    αγαπημένοι μου φίλοι
Δυστυχώς , τεχνικές δυσκολίες δυσκολεύουν το θέμα μου σήμερα, να έχει ενιαίο χώρο.
Σας ζητώ συγγνώμη, ελπίζοντας να βρείτε:αρχή, μέση και τέλος.

  Το παραμύθι γράφτηκε την ίδια μέρα της παραλαβής του ροζ σύννεφου και περίμενε… ημερομηνία βάφτισης.

  Περίμενε…τέσσερις μήνες σχεδόν, να δημοσιευτεί, αλλά πιστεύω ότι άξιζε να περιμένει!

  Ίσως είναι και το πιο όμορφο παραμύθι μου, γιατί έχει τόσο όμορφο τέλος!

  Όταν ανακοινώθηκε και η ημερομηνία, είχε ήδη μπει η φωτογραφία από το μικρό τραντζίστορ, κάπου στην άλλη άκρη της Ελλάδας!

  Μα τελικά… τίποτα δεν γίνεται θαρρώ, τυχαία!

   Εκείνη η μαγική αυλή, έχει δώσει πολλές ιδέες!

   Αγαπημένες μου φίλες, αγαπημένοι μου φίλοι

   Να είστε καλά!

   Σας ευχαριστώ που υπάρχετε στη ζωή μου!

............................................................................................

 

   Κι επειδή πλέον γράφω πολύ αραιά σε σχέση με παλαιότερα, λόγω τεχνικώ προβλημάτων κι όχι ελλείψει θεμάτων, προσθέτω και λίγα ακόμα:

   Τα λουλούδια που υπήρχαν τον μήνα γέννησης της νεοφώτιστής μας, με αγάπη κομμένα και συναισθήματα φορτωμένα, ένα προς ένα, απλώθηκαν σε πανομοιότυπη ξύλινη κασετίνα, για να θυμίζουν.

  Γιασεμί αγάπης, γιασεμί της γιαγιάς της γιαγιάς, θα το θυμάστε από την πρώτη ανάρτηση του  blog μου, βασιλικός  και όλα τα άλλα που για μας έχουν το καθένα τη σημασία τους και όλα μαζί, σκεπάστηκαν με υγρό γυαλί, να διατηρηθούν , όσο και τα παραμύθια μας…

 

  Κάπου εδώ θα ήθελα να ευχαριστήσω την φίλη μας Κλαυδία, με την ιδέα της για το συλλογικό κέντημα και την ανάθεση του παρακάτω από την αρχή, το οποίο με πολλή μεγάλη χαρά αποδέχτηκα, αν και είχα δεκαετίες να κρατήσω βελόνα κεντήματος.

  Η Σμαραγδένια που έστειλε την εταμίνα που της περίσσεψε από το δικό της κέντημα, κι έτσι αφού πέρασε ένας χρόνος σχεδόν και η προθεσμία παράδοσης θα έληγε, ξεκίνησα με το νέο έτος, ελπίζοντας πως μέχρι τέλος Μαΐου, θα παρέδιδα. Ωσάν την χελωνίτσα στον μαραθώνιο.

  Όμως ήταν τόσο όμορφο και έγινε τόσο γρήγορα που δεν μπορώ να μην σας το παραδώσω.

  Ευχαριστώ λοιπόν, Κλαυδία , Σμαραγδένια και τον σχεδιαστή μου….που με την αγάπη τους μου έδωσαν αυτή τη χαρά!

    Να είστε καλά , να χαμογελάτε και να αγαπάτε!
    Πάνω απ΄ολα, θετική σκέψη!
    Σε λιγότερο από δυο εβδομάδες, το ημερολόγιό μας θα γράφει: Μάρτιος!