ρολόγια...τέλος!

Σας χρωστούσα μια μωβ πεταλούδα! την όφειλα στο πρώτο μου παραμύθι!
 
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                          

            στο πίσω μέρος με κομμάτια αυτοκόλλητου, προσάρμοσα από την ίδια φόδρα για μια καλύτερη  εμφάνιση.                     

                                                                                                                                                      

                                                             και τέλος  ΕΝ ΛΕΥΚΩ




                                  Αγαπημένες μου φίλες /οι,
               τί είναι η πατρίδα μας;

Ιωάννης Πολέμης

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ

Τι είναι η πατρίδα μας; Μην είν' οι κάμποι;

Μην είναι τ΄ άσπαρτα ψηλά βουνά;

Μην είναι ο ήλιος της, που χρυσολάμπει;

Μην είναι τ' άστρα της τα φωτεινά;

Μην είναι κάθε της ρηχό ακρογιάλι

και κάθε χώρα της με τα χωριά;

κάθε νησάκι της που αχνά προβάλλει;

κάθε της θάλασσα, κάθε στεριά;

Μην είναι τάχατε τα ερειπωμένα

αρχαία μνημεία της χρυσή στολή

που η τέχνη εφόρεσε και το καθένα

μια δόξα αθάνατη αντιλαλεί;

Όλα πατρίδα μας! κι αυτά κι εκείνα,

και κάτι πού `χουμε μες την καρδιά

και λάμπει αθώρητο σαν ήλιου αχτίνα

και κράζει μέσα μας: Εμπρός παιδιά!

    Δεν θα ήμουν εντάξει με τον εαυτό μου αν κάτι δεν έστελνα γι αυτή εδώ την πατρίδα που από μόνη της είναι σαν ζωγραφιά!
   Για να κλείσω το θέμα <<ρολόγια>> σας παραθέτω με την καρδιά μου αυτό εδώ! (μαζί με οδηγίες).
   Η χαρτονένια καρδιά, τυλίχτηκε και από τις δύο πλευρές με γυψόγαζα για να δημιουργήσω βάση για την κηρήθρα.

 Σκέφτηκα ότι θα ήταν κατάλληλη επιφάνεια να ποτιστεί με λιωμένο κερί,για να ενσωματώσω κηρήθρα βάση.

 

  ‎

έβαλα και ύφασμα στην πίσω πλευρά με μοτίβα στο χρώμα του κεριού,

    Κάποτε, στο ξεκίνημα αν θυμάμαι καλά, η ποδηλάτισσα,  podilatisa.blogspot.com/‎   μου είπε μήπως κάνουμε και  κανένα κερί ρολόι.
Επειδή λοιπόν αν γινόταν κερί ρολόι ίσως από αμέλεια να....καίγαμε τον χρόνο, χα, χα, σκέφτηκα μόνο επιφανειακά!
Μόνο μ΄ αυτή την επιφάνεια, όπου στο λευκό φόντο κολλάω (θερμά) τη Χαλκιδική μου,

Τόσοι άνθρωποι στην πρωτεύουσα, όλο και κάποιος θα έχει στην καρδιά του τη Χαλκιδική!
η ώρα δείχνει 7 πρωινή!το καταλαβαίνετε αφού ο ήλιος είναι απο τη μεριά του ΆΘΩΝΑ!Δεν θα μπορούσε να ήταν έξι,αφού μας το απέκλεισε η Σμαραγδένια  smaragdenia-roula.blogspot.com/‎    με το:

 http://www.youtube.com/watch?v=_N61U2Trtdc


Θέλω να αφιερώσω αυτή την καρδιά  στην αγαπημένη όλων μας κ.ΡΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΛΟΥ, δια χειρός , diaheiros.blogspot.com/‎ είμαι ευτυχής που την έχω γνωρίσει έστω και τόσο λίγο προσωπικά,αλλά το ρολόι στο ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΕΙΟ θα πάει, όχι στη Ρένα μας γιατί και η ίδια αυτό επιθυμεί,  όμως ΠΡΟΣΈΞΤΕ:ο μηχανισμός του ρολογιού, δηλαδή το τικ τακ ακούγεται και χτυπά στις ρίζες από μητέρα της αστείρευτη Ρένας μας !
Δεν θα γράψω περισσότερα,‎ συμβουλευτείτε και τους χάρτες!

Η ΡΕΝΑ λοιπόν κι εγώ σας προσκαλούμε  ΕΝ ΛΕΥΚΩ 

 και σ ΄αυτήν την πανέμορφη γωνιά της πατρίδας μας!

ΧΡΥΣΟΜΕΛΛΙΣΕΣ,  xrysomelisses.blogspot.com/‎        παραλάβετέ τα!
......................................................................................................................................................

       Θα τελείωνα εδώ το θέμα μου, αν σήμερα δεν έβρισκα στο γραμματοκιβώτιό μου, έναν ακόμα φάκκελο, απο τον λατρευτό δάσκαλό μου! Αυτή τη φορά με ένα επίκαιρο ποίημα, και θεωρώ καθήκον μου να σας το μεταφέρω με καμάρι!

Ο δάσκαλός μας, που όλα τα παιδιά -του- , τον αγαπούμε τον σεβόμαστε και τον ευγνωμονούμε,υπογράφει στα έργα του με το ψευδώνυμο
Γεώργιος Γέρακας.

αγαπημένες μου φίλες /οι, να είστε πάντα καλά!