........ένα κερί δεν χάνει τίποτα απο την λάμψη του άν μεταδώσει το φώς του σε ένα άλλο.....κι εχω πάρει πολλές φορές φώς απο τα δικά σας κεράκια, καιρός λιγο απο αυτό να ανταποδώσω......
...Λίγα λουλούδια αν θέλεις στείλε μου και πάλι φίλε μου απόψε λουλούδια ο κήπος επλημμύρισε έμπα και μύρισε και κόψε...
Αυτοί οι στίχοι μου ήρθαν στο νου, βλέποντας για πρώτη φορά αυτά τα ανθισμένα κλωναράκια!
Φρέζιες μου είπαν πως είναι κι ας θυμάμαι πως πέρυσι είχα βάλει τους βολβούς που δεν ευδοκίμησαν!
Ήταν
χαρούμενη η έκπληξή μου, όταν πρωινό καθαράς Δευτέρας, αντίκρισα
ανθισμένη την πρώτη μοβ πινελιά στο μπαλκόνι μας! Περιμένω σε λίγες
μέρες να ανθίσει και η ιβουάρ, απ΄ ο, τι διακρίνω σε άλλο κλαδάκι!
Αρχές Μαρτίου, σε λίγες μέρες μπαίνει κι επίσημα η άνοιξη!
Δεν
έχω συγκεκριμένο θέμα γι΄αυτή μου την ανάρτηση, απλά θέλησα να δώσω τον
χαιρετισμό μου με λίγα λουλουδάκια, πρώιμα, πριν γεμίσουν οι γλάστρες
με όλα αυτά που είναι πολυετή μεν , αλλά παγώνουν τον χειμώνα κι
εμφανίζονται στην ώρα τους κάθε χρόνο κι ομορφαίνουν το μπαλκόνι το
καλοκαίρι.
Χωρίς θέμα λοιπόν, απλά με αγάπη προς όλες τις φίλες μου και φίλους , σας εύχομαι
ΚΑΛΉ
ΣΑΡΑΚΟΣΤΉ!
Σημ. :Στην προσπάθεια να βγει η πρώτη φωτογραφία με φόντο την Ανατολή - προ ολίγου- και το ζωγραφισμένο ουράνιο τόξο, η ισορροπία της γλάστρας φάνηκε αδύναμη, αλλά ευτυχώς , έπεσε μέσα στο μπαλκόνι!
Έχω αραιώσει τις αναρτήσεις αλλά πάντα μένω εδώ , στο αγαπημένο μου λημέρι.
Θα ξεκινήσω με ευχές , θα συνεχίσω με προτάσεις βιβλίων που έχω διαβάσει πρόσφατα και θα κλείσω γλυκά την πρώτη ανάρτηση του 2024 , με την ευχή μου από καρδιάς , να είναι για όλους μια όμορφη χρονιά!
Από τις εκδόσεις Θύρα, το σύνθημα της ατζέντας είναι:Αγάπησε πρώτα εσύ!
Και το κείμενο των εκδόσεων, αντιγραφή από τη σελίδα τους:
Ό,τι αγαπάς αμέσως γίνεται πιο όμορφο. Ό,τι αγαπάς παίρνει ζωντανά
χρώματα και μοιάζει ζωγραφιά. Ό,τι αγαπάς γίνεται ευχάριστη ενασχόληση,
ακόμα κι αν είναι κάτι δύσκολο και ανηφορικό. Αγάπησε τις μέρες σου και βρες την ομορφιά στα μικρά και καθημερινά, σε αυτά που συχνά ονομάζουμε «ρουτίνα». Αγάπησε τους ανθρώπους που μοιράζεσαι την κάθε σου μέρα και θα δεις πως κι αυτοί θα σου επιστρέψουν μέρος της αγάπης αυτής. Φέτος το σύνθημά μας είναι αυτό: Αγάπησε πρώτα εσύ το καθετί στην ζωή σου και αυτό θα πάρει το χρώμα που θα του δώσεις. Μέσα στην ατζέντα που κρατάς, θα βρεις όσα χρειάζεσαι για να οργανώσεις κάθε σου μέρα, αλλά και μερικές νόστιμες εκπλήξεις! Ανακάλυψε
στις σελίδες της την ομορφιά της απλότητας, πανέμορφα ζωγραφισμένη, και
άντλησε την παρακίνηση που χρειάζεσαι, μέσα από λίγες, μα ουσιαστικές
κουβέντες. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Από την παιδική λογοτεχνία , ξεχώρισα το βιβλίο της κ. Κατρίνας Τσάνταλη, Γράμματα στο έλατο κρυμμένα.
Αν μπορείτε, χαρίστε το σε ένα παιδί.
Ένα πανέμορφο βιβλίο, που προτείνει , για τη νέα χρονιά, στο παιδάκι του παραμυθιού, να δημιουργήσει ένα ημερολόγιο ευγνωμοσύνης!
Γιατί όσο κι αν η χρονιά που φεύγει έχει φέρει δύσκολες στιγμές, πάντα υπάρχουν λόγοι ευγνωμοσύνης!
Για κάθε χρονιά που φεύγει!
Το προτείνω ανεπιφύλακτα!
Για τη γιορτή μου, έκανα δώρο στον εαυτό μου, το βιβλίο ΚΑΛΗ ΝΙΚΗ του συγγραφέα Χρήστου Δασκαλάκη.
Δεν είναι τυχαίο που έγινε best seller από τους πρώτους μήνες κυκλοφορίας του. Αληθινή ιστορία, που διαβάζοντάς το , θα ταξιδέψετε στο πανέμορφο νησί, την Ύδρα και στο μοναστήρι της Ζούρβας.
Διαβάστε το οπισθόφυλλο:
Ένα βιβλίο που πρέπει να διαβαστεί, από μεγάλα παιδιά, δασκάλους και γονείς! Επιβάλλεται να διαβαστεί! Αληθινή ιστορία!
Συγχαρητήρια αγαπητέ Χρήστο, καλοτάξιδο! Από εκδόσεις Άγκυρα!
Μέσα στον Δεκέμβριο, είχα τη χαρά να προσκληθώ από το 2ο Δημοτικό σχολείο Πολυγύρου, να μιλήσω στα παιδιά των τριών μεγάλων τάξεων, για το πρώτο μου έντυπο μικρό διήγημα και η χαρά μου και η συγκίνηση ήταν τεράστια, για δυο λόγους:
Πρώτον γιατί το συγκεκριμένο δημοτικό σχολείο, με το ζωγραφισμένο πρόσφατα ουράνιο τόξο, είναι το σχολείο των παιδιών μας και δεύτερον γιατί οι ήρωες του διηγήματος, είναι παιδιά του συγκεκριμένου σχολείου, που κυνήγησαν και πέτυχαν τα όνειρά τους!
Μόλις λοιπόν διάβασα την Καλή Νίκη, αυτόματα σκέφτηκα πως ανήκει στη σχολική βιβλιοθήκη αυτών των παιδιών!
Ένα τόσο σύγχρονο και τόσο διδακτικό βιβλίο!
Παραθέτω, την ασφαλή συνθήκη, τη φράση, που διάβασα από τον ίδιο, πρόσφατα, σε ανάρτησή του.
Του ζήτησα την άδεια της αντιγραφής και την είχα.
Κι
αν γράφω αυτές τις λέξεις, αν «ξεγυμνώνω» την ψυχή μου, είναι γιατί
θέλω να είμαι αληθινός και θέλω να μείνει ένα μόνο πράγμα και μια ευχή:
να είναι οι γιορτές μια ασφαλής συνθήκη για κάθε παιδί. Να είναι οι
γιορτές μια όμορφη ανάμνηση για τον κάθε άνθρωπο. Ας γίνουμε όλοι μια
ασπίδα για να μη μείνει «μόνη» καμιά ψυχή και κανένα όνειρο…
Που με αγάπη, όπως κάθε χρόνο, γίνεται φανερός ΄Αγιος Βασίλης...για όλους μας!
Μέσα στο ογκώδες πακέτο της, υπήρχε και το βιβλίο:
Το κοραλλί τετράδιο, της κ.Τζίνας Μιτάκη. Ένα καλογραμμένο δυνατό βιβλίο , επίκαιρο όσο ποτέ.
Ένα ευχαριστώ δεν είναι ποτέ αρκετό, αλλά μεταξύ μας, στις πιο δυνατές φιλίες που αναπτύχθηκαν στα δέκα χρόνια του blog, έχουμε αποφασίσει από κοινού, να μην ... κάνουμε αφιερώσεις πια, αναρτήσεων, γιατί όλα είναι κύκλος! Ένας κύκλος αγάπης και φιλίας, με αρχή την Κρήτη, από Σητεία ως Ηράκλειο, μετά Ιόνιο, Ζάκυνθο και Κέρκυρα , μετά Αθήνα -Πειραιά , σε πολλά όμορφα σημεία στο λεκανοπέδιο, περνώντας φυσικά από Πύργο, Πάτρα και Ναύπακτο , μετά...ανηφορίζοντας, περνώντας και από τα πανέμορφα Τρίκαλα , Ήπειρο και Καστοριά, κάνουμε πολλές στάσεις στη Θεσσαλονίκη και σταματάμε στον Έβρο, αφού...έχουμε πετάξει πριν και πάνω από τις Κυκλάδες :)))
Γιατί τα δέκα χρόνια του blog, δυνάμωσαν τις σχέσεις και η απόσταση δεν μας πτοεί.
Φίλες μου και φίλοι μου, σας ευχαριστώ από την καρδιά μου!
Τώρα διαβάζω το βιβλίο Ισμαήλ και Ρόζα, που παίχτηκε και ταινία. Εντάξει, από Κρήτη παρελήφθη :)
Κι εδώ να ευχαριστήσω την εκδότρια των εκδόσεων Ηλιαχτίδαhttps://ekdoseisiliaxtida.gr/ , για τα υπέροχα βιβλία της, το καθένα ξεχωριστό!
Από τις ίδιες εκδόσεις και το πιο μικρό παραμυθάκι μου, για παιδάκια νηπιαγωγείου.
Θα προσθέσω ένα ακόμα υπέροχο βιβλίο, που παραβρέθηκα στη παρουσίασή του και τα έσοδα του βιβλίου αυτού, διατίθενται εξ ολοκλήρου, στο Σύλλογο Α. μ. ε .α Η ΑΓΑΠΗ.
Με υπέροχα παραμύθια της εκπληκτικής, ακούραστης ζωγράφου κ.Καίτης Ζγέμπα και έργα ζωγραφικής παιδιών, στα 35 χρόνια που λειτούργησε το καλλιτεχνικό εργαστήρι της.
Έχω λάβει κι άλλα δώρα βιβλία, αλλά δεν τα έχω διαβάσει. Πρότεινα από όσα διάβασα αυτό τον καιρό.
Πριν κλείσω την πρώτη ανάρτηση της νέας χρονιάς, δυο γνωστές φωτογραφίες, τροφή για σκέψη:
Να μην αφήνουμε αρνητικά ιδίως συναισθήματα , να μας πνίγουν!
Και για να σας γλυκάνω -όπως το υποσχέθηκα από την αρχή- σας προσκαλώ, αν επισκεφτείτε κάποια στιγμή τον όμορφο τόπο μας, τον Πολύγυρο Χαλκιδικής, να κάνετε μια στάση , να γλυκάνετε τον χρόνο σας!
Εδώ λοιπόν , στον μικρό μας πανέμορφο τόπο, υπάρχει μια γλυκιά γωνία, ένα γλυκό καταφύγιο, πασπαλισμένο θαρρείς με ροζάχνη, ναι είναι η δικιά μου λέξη που χαρακτηρίζει την γλυκιά γωνιά της πολυβραβευμένης Κικής Ανδρεάδη.
Με προσωπικό μεράκι και γνώσεις πάνω στο αντικείμενό της, με απόλυτα αγνά υλικά, εκεί μπορείς να βρεις ή να παραγγείλεις, ό,τι ποθεί η ψυχή σου σε όποιο σχέδιο, γεύση ή υλικό!
Γλυκιές και αλμυρές γεύσεις, με ή χωρίς γλουτένη , με ζάχαρη ή γλυκαντικά αρεσκείας σου, με μπόλικη πραλίνα και ντόπιους ξηρούς καρπούς. Αυτά τα Χριστούγεννα, στη βιτρίνα της το πανέμορφο έλατο φτιαγμένο αποκλειστικά από μαρέγκα,χωρίς ψήσιμο. Μαζί με τις όμορφες κατασκευές της, ομορφαίνουν την μικρή πλατειούλα, εκεί απέναντι από το άγαλμα του Αριστοτέλη,δίπλα στο Δημαρχείο μας.
Η πλατεία λέγεται Μητροπολίτου Ειρηναίου, χάριν της παλιάς μητρόπολης που υπήρχε εκεί που βρίσκεται τώρα το κτίριο της Εθνικής Τράπεζας. Η μορφή του Ειρηναίου δε, άφησε εποχή για το πλούσιο θεάρεστο έργο του. (1864-1945)
Κική: Βραβεύσεις , σε διεθνείς διαγωνισμούς γεύσεων, δημοσιεύσεις σε μακρινές χώρες, για τα γλυκά ή τις γεύσεις των πιάτων της , εύχομαι τα φτερά στον τοίχο να αποτελέσουν εφαλτήριο απογείωσης στο να την γνωρίσει ο κόσμος. Ένα κορίτσι με όρεξη , γνώσεις και μεράκι. Όσο για το περιβάλλον,πιο ρομαντικό,δεν γίνεται!
Μέσα από την καρδιά μου, αγαπημένοι μου φίλοι, αγαπημένες μου φίλες, σας εύχομαι μια όμορφη χρονιά γεμάτη από υγεία,αγάπη , χαρά, αποδοχή, του εαυτού μας πρώτιστα και των συνθηκών γύρω μας, αλλά πάντα να προσπαθούμε για το δικό μας λιθαράκι. Μια καλή κουβέντα, μια αγκαλιά, μια θετική ενέργεια ή σκέψη, δεν κοστίζουν τίποτα. Καλή χρονιά κι ευλογημένη!
Και κάπως έτσι ένα μεσημέρι ανεβαίνοντας στην ταράτσα της οικοδομής να δω τον καπνό για την φωτιά της περιοχής μας, ατένισα ένα ατελείωτο ουράνιο τόξο!
Λίγες μέρες νωρίτερα, είχε διαμορφωθεί με χρώματα το δάπεδο της εξωτερικής αυλής του σχολείου των παιδιών μας, αυτή η έκφραση θα συνοδεύει πάντα αυτό το σχολείο, όσα χρόνια κι αν πέρασαν και θα περάσουν ακόμα!
Σαν να ήταν χθες, που σε αυτό το παγκάκι, οκτώ παιδάκια δωδεκάχρονα, οι φίλοι και συμμαθητές του μεγάλου μας γιου , είχαν τελειώσει την αποχαιρετιστήρια γιορτή του σχολείου τους κι εγώ ζήτησα να βγάλω αυτή την φωτογραφία στην πλάγια πλευρά του σχολείου.
Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε η ζωή του καθενός είχε άλλη πορεία, όμως η αγάπη η φιλία και οι μνήμες τους είναι κοινές από το όμορφο σχολείο τους!
Ένα ουράνιο τόξο λοιπόν σχεδιάστηκε, μόνο σιέλ και μπλε στην αρχή, με τα υπόλοιπα χρώματα την επόμενη μέρα και με τα συννεφάκια του τα όμορφα την μεθεπομένη!!!
Πάντα αγαπώ τους όμορφους ζωγραφισμένους τοίχους, αλλά για την συγκεκριμένη ζωγραφιά, είμαι ευγνώμων σε όλους, που συνέβαλαν σε αυτό!
Λες και ζωγραφίστηκε για μένα!
Να ξυπνώ βλέποντας ακόμα ανάμεσα στις αναμμένες λάμπες το ουράνιο τόξο και η μέρα να προχωρά ως αργά τη νύχτα με αυτή την οπτική!
Μάλιστα σε δυο διαδοχικές βροχούλες, περίμενα εις μάτην...να σχηματιστεί το αληθινό ουράνιο τόξο στον ουρανό για να βγει η τέλεια φωτογραφία!
Δεν έτυχε, θα τύχει πολλές φορές στο μέλλον το ξέρω!
Την επόμενη μέρα θέλησα από κοντά να το δω!
Παρέα μου η Αθηνά και ο Φοίβος, αφού διάβασα την ιστορία τους και το τί συμβολίζουν ως μασκότ των Ολυμπιακών αγώνων του 2004 , αλλά και τί συμβολίζουν ως παιδιά - κούκλες , ο Φοίβος (Φως) , η Αθηνά (Σοφία) αλλά και οι δυο μαζί, παιχνίδι χαρά γνώση, τί καλύτερο λοιπόν να εγκαινιάσουν αυτή την όμορφη χρωματιστή γωνιά!!!
Συμφώνησαν στα χρώματα που επιλέχτηκαν για τα παιχνίδια του εξωτερικού δαπέδου, όχι μόνο στο αν θα είναι ακρυλικά αλλά σε ποια θέση θα είναι οι κύκλοι και συνεργάστηκαν άψογα με την ζωγράφο
κ.Ελένη Παπαδοπούλου!!!
Αφού παρενέβησαν σε κάποια θέματα, λογικό είναι ως παιχνιδιάρικα παιδιά, φωτογραφήθηκαν κάτω από το ουράνιο τόξο κι ευχήθηκαν όλα τα παιδιά που χαίρονται αυτό το σχολείο, να έχουν τις πιο όμορφες αναμνήσεις, από φίλους και συμμαθητές, από δασκάλους και γονείς, από γιορτές και διακοπές!
Γιατί και στις διακοπές η αυλή του σχολείου και το γήπεδο του σχολείου, έχει μόνιμα παιδιά όλων των ηλικιών!
Και στις επαρχίες ζούμε την ευλογία της ήρεμης ζωής, χωρίς κινδύνους.
Κάπου εκεί λοιπόν, μια καλή μου φίλη, έστειλε την φωτογραφία της συγκέντρωσης των χελιδονιών, στο χωριό μου, λίγο πριν το μεγάλο τους ετήσιο ταξίδι προς τις ζεστές χώρες!
Θα ήθελα να ζήσω από κοντά αυτές τις μοναδικές αληθινές στιγμές, ίσως... του χρόνου.
Η ώρα της φωτογραφίας είναι πρωινή.
Δώστε προσοχή!
Στο βίντεο δε, που το είδα και το ξαναείδα, πραγματικά το παρομοίασα με τους μικρούς μαθητές , με τα διαλείμματα και τα παιχνίδια, αλλά...μετά, όλα συγκεντρωμένα στις αίθουσες και στα θρανία τους!
Αγαπημένη μου Άννα, σε ευχαριστώ για το μοναδικό στιγμιότυπο!!!
Δυστυχώς δεν γνωρίζω αν θα καταφέρετε να δείτε το υπέροχο βίντεο, όπου τα μικρά χελιδόνια κάνουν ελιγμούς , απομακρύνονται και ξαναπλησιάζουν στα καλώδια με τιτιβίσματα και σχηματισμούς, πρόβες ταξιδιού.
Παλαιότερα, θυμάμαι μια ανάρτηση, μικρά γλαράκια, φέτος είμαστε στα μικρά χελιδονάκια!
Από την μια η ζωντάνια του φτερουγίσματος κι απ΄την άλλη ο αποχαιρετισμός!
Όπως και η ζωή!!!
Τίποτα δεν είναι δεδομένο!
Θέλω λοιπόν με αυτή την ανάρτηση να ευχηθώ σε όλα τα παιδιά καλή σχολική χρονιά αλλά ιδιαίτερα στους δασκάλους και τον σύλλογο γονέων και κηδεμόνων του συγκεκριμένου σχολείου, ένα προσωπικό ευχαριστώ για την επιλογή της αξιοποίησης αυτού του σχολικού τοίχου!
Μακάρι όλα τα παιδιά να ζουν με αυτή τη χαρά που εμπνέουν τα χρώματα! Και στο μέλλον, να είναι φόντο των φωτογραφιών τους!!!
Βέβαια, κάποια στιγμή στο παγκάκι που ζωγραφίστηκε , αρχές διακοπών ήταν και τυχαία είδα μια παρέα παιδιών, έξι εφτά το ένα δίπλα στο άλλο, θυμίζοντάς με την φωτογραφία της αποφοίτησης!
Στις φωτογραφίες μου προτιμώ πάντα τοπία και ποτέ ανθρώπους εν αγνοία τους. Είναι αρχή μου.
Όμως τη συγκεκριμένη στιγμή,έμοιαζε τόσο η παρεούλα των παιδιών με την παλιά φωτογραφία και προβληματίστηκα να φωτογραφίσω επιφυλακτικά από μακριά, την οποία φωτογραφία όμως έσβησα αμέσως , γιατί...όταν την έφερα κοντά, ένοιωσα έντρομη, γιατί... το κάθε παιδί, ήταν σκυμμένο και αφοσιωμένο στο κινητό του!!!
Καμία μεταξύ τους επικοινωνία κι ας ακουμπούσε το ένα στο άλλο!
Δεν υπήρχε σύγκριση!!
Το εμπιστεύτηκα στην δασκάλα, που ήταν δασκάλα και των παιδιών μας.
Κι ένα ακόμα Ευχαριστώ στην αγαπημένη μας Σμαραγδένια, που από φέτος, ένα βιβλίο της με 115 παιδικά τιτιβίσματα, θα υπάρχει στην σχολική βιβλιοθήκη του συγκεκριμένου σχολείου, ως βοήθημα παιδιών και εκπαιδευτικών!
φυσικά ταξίδεψε σε ζωγραφισμένο με πρωτοβρόχια φάκελο.
Τα μικρά όμορφα ποιηματάκια της, μπορούν να επιλεγούν για σχολικές γιορτές!!!
Αγαπημένοι μου φίλοι,
αγαπημένες μου φίλες
ελπίζω η παρουσία μου μετά από τόσον καιρό να έδωσε μια νότα χρώματος και μακάρι να υπάρχουν αφορμές για περισσότερες όμορφες αναρτήσεις!
Ευγνώμων που υπάρχετε και ευγνώμων που συνεχίζετε να με αγαπάτε...όσο κι αν χάνομαι...μήνες πολλούς!
Πάντα είναι εδώ ο τόπος επιστροφής μου, όπως τα χελιδόνια την άνοιξη που επιστρέφουν ξανά στις δικές τους όμορφες χελιδονοφωλιές!!!
Η συγκεκριμένη ...στο άδειο σπίτι του χωριού...
Κι όμως τα χελιδόνια επιμένουν να κτίζουν και να το κατοικούν και να καθαρίζουν τον αέρα!
Παρόμοια αρχιτεκτονική φωλιάς και στην οροφή ενός εξωκλησιού.
Και κάπως έτσι, είτε ανάμεσα στα δέντρα ακούγοντας τα τζιτζίκια, είτε ακούγοντας τα κύματα , είτε φροντίζοντας τα λουλούδια, είτε διαβάζοντας παλιά και νέα βιβλία , αλλά με περισσότερη αφιέρωση στην οικογένεια, πέρασε κι αυτό το καλοκαίρι τόσο μα τόσο γρήγορα!!!
Όμως οι χρωματιστές στιγμές αποτυπώνονται στην καρδιά μας κι αποτελούν πηγή γαλήνης για πάντα!
Κάθε χρόνο αισθάνομαι πως τα καλοκαίρια μας μικραίνουν, συρρικνώνονται!
Και δεν εννοώ το λογικό και αναπόφευκτο της σκάλας της ζωής! Απλά νιώθω πως φεύγουν ολοένα και πιο γρήγορα!
Είθε στο λιόγερμα της ζωής μας να βλέπουμε πίσω μας με ευγνωμοσύνη!
Και να αφήνουμε σαν θύμηση μόνο α γ ά π η!!!
με πανσέληνο ή με τα πρωινά διακρινόμενα αστέρια, το ουράνιο τόξο είναι πάντα εκεί!
Ένα πανέρι χρώματα!!!
Αγαπημένοι μου φίλοι αγαπημένες μου φίλες
Σας εύχομαι ολόψυχα ένα όμορφο φθινόπωρο! Να είστε καλά και να αγαπάτε!!!
Ένα φυλλαράκι, νέου φυτού, μέσα στην άμμο, δίνει ελπίδα!
Ο ήλιος πάντα, σημερινή αυτή η φωτογραφία στο προαύλιο ενός δημοτικού σχολείου, δίνει ελπίδα!
Το δεντράκι στην άμμο, αν θυμάστε το πετρωτό στις κεντήστρες του πελάγους...(για τις φίλες μου από παλιά), απλά χρόνια μετά...
Σας εύχομαι καλό φθινόπωρο! Με αυτά τα κίτρινα μικροσκοπικά λουλουδάκια που μου χάρισαν αυθόρμητα παιδικά χεράκια κι εγώ τα τοποθέτησα στο κίτρινο φύλλο για να αποξηρανθούν μαζί με απύθμενα συναισθήματα αγάπης!
Με ανάμεικτα συναισθήματα και παγωμένη και σκεπτική όπως όλοι όλοι μας...
σας αποχαιρετώ με αυτό εδώ:
Κανένας δεν μπορεί να πάει πίσω και να κάνει μια καινούργια αρχή, αλλά ο
καθένας μπορεί να αρχίσει σήμερα και να κάνει ένα καινούργιο τέλος.
(από το Γνωμικολογικόν, Maria Robinson, συγγραφέας παιδικής ψυχολογίας).
Με πίστη και ελπίδα!
Στα παιδιά καλή σχολική χρονιά, με την σκέψη στα παιδιά που δεν ξεκίνησαν σήμερα λόγω συνθηκών...
και με ένα τραγούδι που θα σας κάνει να κλάψετε...
Σας αποχαιρετώ, ως την επόμενη φορά...όποτε κι αν είναι!
