Χειροποίητες κούκλες

            Τι κοινό μπορεί να έχει ένα πλέγμα ανεμιστήρα με μια χειροποίητη κούκλα;

Στην αρχή, περάστηκε το πλέγμα με αστάρι και μετά με χρυσή πατίνα να δίνει φωτεινότητα αφού θα αποτελέσει τις διάχυτες ακτίνες του ήλιου μου....

     http://drasigreekblogger.blogspot.gr/2015/07/blog-post.html



Γυψόγαζα, σύρμα χοντρό για τον κορμό των δένδρων, σύρμα λεπτό να κρατηθούν τα τσόχινα φύλλα στο βοριά,
Κίτρινο εκρηκτικό σατέν για τη λάμψη του ήλιου,

  Κρίκοι κουρτίνας να κρατήσουν σταθερά την αιώρα, απ΄ όπου θ΄ανεμίζουν τα χρυσά μαλλιά της χειροποίητης κούκλας μου.
  Ύφασμα , βαμβάκι και μεράκι,
  και ξεκινώ με επιφύλαξη να δω..τι μπορώ να κάνω....
  Στους γύψινους κορμούς σκαρφαλώνουν κλαδάκια κισσού, να μας υπενθυμίζουν:

Δε θέλω του κισσού το πλάνο ψήλωμα                                       Σε ξένα αναστυλώματα δεμένο.                                       Ας είμαι ένα καλάμι, ένα χαμόδεντρο.                                        Μα όσο ανεβαίνω, μόνος ν’ ανεβαίνω.

Δε θέλω του γυαλιού το λαμπροφέγγισμα,                                        Που δείχνεται άστρο με του ήλιου τη χάρι.                                        Θέλω να δίνω φως από τη φλόγα μου,                                        Κι ας είμαι κι ένα ταπεινό λυχνάρι.                                                       Δροσίνης Γεώργιος

Μερικά ακόμα μηνύματα μούδωσε αυτό εδώ το μικρό κλωναράκι , που φύτρωσε( άγνωστο πως), σε μιά γωνιά του τσιμέντου. Ξαφνιάστηκα όταν το είδα και το παρακολουθούσα να μεγαλώνει!Και μια μέρα, πρωί πρωί, ακριβώς στην ανατολή, το είδα! ήταν ανθισμένο!Μέσα στο τσιμέντο κι αυτό άνθισε!Πόσα μηνύματα ζωής δίνει αυτό το μικρό κλωναράκι!Ας το σκεφτούμε...

                                      

   Νάμαστε λοιπόν, να έχουμε διαμορφώσει το πλέγμα του ανεμιστήρα,σε περιβάλλοντα χώρο!


..............................................................................................................................................................




Τι μας λείπει; το ζητούμενο, η χειροποίητη κούκλα!
Μα....πως να φτιάξω κούκλα αφού η μοναδική μου κούκλα -παιχνίδι, ήταν η ....Αννούλα μου;

Πέρασε κι αυτή μαζί μου τον μισό αιώνα,  σας είχα μιλήσει παλιότερα.
Μία λύση που παίχτηκε, ήταν η συνεργασία της Ρούλας μαςhttp://smaragdenia-roula.blogspot.gr/
αφού έχει...υπερ-παραγωγή δεξιοτήτων και στο πλέξιμο κούκλας.
Άλλωστε τα χρυσαφένια μαλλιά ήθελα να τα τοποθετήσω μόνη μου.
Η άλλη εκδοχή ήταν:Αν όχι τώρα, πότε;
Προτίμησα τη δεύτερη εκδοχή, και ιδού το αποτέλεσμα!
Αγαπημένες μου φίλες,
αγαπημένοι μου φίλοι
η προσπάθεια μετράει!
και ο σκοπός!
                      Η ηλιογέννητη χρυσομαλλούσα μου

..............................................................................................................................
                                


 Ως εδώ, ήταν γραμμένα από καιρό γιατί έτσι το σκεφτόμουν!!!
πλην όμως...............

 ΧΘΕΣ

ΣΗΜΕΡΑ!

TΣΑΑΑΑ!!!
Έχουμε το μοναδικό διαθέσιμο πρωινό, και η ημερομηνία εκπνέει!!!
Από βραδύς έκανα τα δέντρα όχι με την αρχικά -σκεπτόμενη-  μορφή τους, και μένει το δύσκολο:η ΚΟΎΚΛΑ!
η χειροποίητη κούκλα!
Από δω και μετά , σας παρακαλώ να δείξτε επιείκεια και να μη γελάτε!
Τι έχουμε διαθέσιμα;

 Εδώ κατάλαβα πως έραβα ανάποδα τα χείλη, ως προς τη μύτη και το διόρθωσα άμεσα.

Ρίχνω μια ματιά στον ήλιο να βεβαιωθώ πως έχει κολλήσει και έχουν στεγνώσει μάτια και χείλη

και επιλέγω χρώματα ίριδας, σε διάφορες αποχρώσεις του μπλε.Θυμάμαι δε οτι κάπου διάβασα πως η λεπτομέρεια είναι στο λευκό τσικ στην κόρη του ματιού, και προσπαθώ να το κάνω, ψάχνοντας για φυσικό ξανθό των φρυδιών.

εδώ είναι τα διαθέσιμα νήματα για το μαλλί της.

Γυρίζω λίγο το σύρμα για να μην έχει μυτερές άκρες,χωρίς να έχω στο νου πως θα πορευτώ στη συνέχεια.Το μόνο που έχω στο νου είναι πως η προθεσμία εκπνέει.

Χωρίζω την μία κάλτσα στη μέση και ράβω από την ανάποδη, θεωρώντας πως είναι κατάλληλη για πόδια της κούκλας μας.Όμως στο τελείωμά της σκέφτομαι πως είναι καλύτερο για μανίκια με μανσέτα γιαυτό και  ράβω άμεσα και πέρλες στην κάθε πλευρά.

Και πόδια; πως θα γίνουν τα πόδια;.....
μμμ.....από το άλλο ζευγάρι κάλτσες...

Κόβουμε , ράβουμε, στερεώνουμε, γεμίζουμε με βαμβάκι, και έρχεται η ώρα της πατούσας.

Εδώ δεν έκοψα την κάλτσα, αλλά την στριφογύρισα κι έτσι απέκτησε πάχος και δεν χρειάστηκε να γεμίσω με βαμβάκι.
Πληροφοριακά αυτό το σύρμα που χρησιμοποίησα, είναι πολύ μαλακό, απ ΄αυτό που γράφουν ονόματα!΄Αλλη φορά θα σας δείξω.
Συνεχίζω με εικόνες γιατί ο χρόνος κυλά.

 Θα μπορούσε να γίνει και σκουφάκι αυτό που απόμεινε.....

 Δεν μου άρεσαν τα πόδια που έγιναν σαν γκέισσας (τραγικό) γιαυτό θέλησαν να κρυφτούν με κάθε τρόπο.

 Σειρά έχουν τα χέρια, γιαυτό κόβω από το μαλακό σύρμα, κομμάτι ίσο με το ύψος της, μόνο που το τυλίγω στο σώμα για σταθεροποίηση.Περνώ τα μανίκια, και δένω κόμπο στην πλάτη, και αφήνω το υπόλοιπο για όγκο.Λύγισα πάλι τις άκρες με το κατάλληλο εργαλείο κοσμημάτων.

 'Ωρα για ντύσιμο.Πρακτική ραπτική, οβάλ κομμάτι από καλό σατέν, υπόλοιπο από τότε που έραψα το...παρανυφάκι,και η δαντέλα ήρθε δώρο την κατάλληλη στιγμή.Μια γρήγορη σούρα μαζί με στενή λευκή σατέν κορδελίτσα, και μένει η επιλογή ζώνης, φούξια η μοβ.Δεν έχουμε χρόνο για σκέψη, φούξια και τέλειωσε.

Φαρδύς φιόγκος μπροστά, στερεωμένη η ζώνη με αραιές βελονιές,λουλουδάκια στον φιόγκο,

Ρίχνω και μια ματιά στον ήλιο μου, και  για μάτια του έβαλα λουλούδια!
Σε λιγότερες από πενήντα μέρες το ημερολόγιο θα γράφει Μάρτιος!

Ζητώ από τον σύζυγό μου ένα κομματάκι  ξυλοτέξ στο σχέδιο που επέλεξα , και το έχω άμεσα, κι έτσι η κούνια παίρνει μορφή!

Στερεώνω τον περιβάλλοντα χώρο,με πονπόν, κορδέλες και λουλούδια,και δοκιμάζω με αγωνία την κούνια μου, σε πλαστικά γαντζάκια  κουρτίνας να κρέμεται από τα κλαδιά.

Για να δούμε το τελευταίο μέρος! Το ελεύθερο πρωινό, έχει προ πολλού τελειώσει, αλλά πρέπει να προλάβω.

Με πολύ φόβο κρατιέται η κούκλα μας, πρώτη φορά κούνια!Α, δεν γίνεται πρέπει να πάρει τον αέρα!

Ναι ναι ξεθαρρεύει!Διπλώνει τα ποδαράκια, αιωρείται στον αέρα, ανεβαίνει και πάνω στην κούνια, όχι παίζουμε, φυσικά παίζουμε , μπορεί και κάνει διάφορα τσαλίμια.

 Για τα μαλλιά της δεν πρόλαβα να κρατήσω εικόνες, , έφτιαξα μια κοτσίδα, ελπίζοντας πως θα έμοιαζε στην πριγκίπισσα Έλσα, όλα τα παιδάκια την λατρεύουν, και με βελονάκι λεπτό και μασουράκι, συγκράτησα σε κάποια σημεία τα μαλλιά στον όγκο του κεφαλιού της.Αποτέλεσμα όχι τέλειο, αλλά για πρώτη φορά, δικαιολογήστε με!Α, ναι, και γύρω από τον λαιμό μια πλούσια και όμορφη δαντέλα!

 


 Κλαυδία, περίμενέ με!!!!
 ΈΡΧΌΜΑΙ!!!!
 Τις κουκλίτσες σας μπορείτε να τις στέλνετε στην Αθήνα 

το αργότερο μέχρι τις 25 Ιανουαρίου 2016

στην αγαπημένη μας φίλη 

Κλαυδία Μάμαλη

Μυσαραλιώτου 6 Μακρυγιάννη

Αθήνα 11742