Τα χέρια...

   Κάποτε, όταν ήμουν νέα, την κράτησα στα χέρια μου!
   Εδώ και πολλά χρόνια, φτάνουν στα χέρια μου δημιουργήματά της!
   Ένας αριστοκρατικός θρόνος, ένα κουτί αποθηκευτικό σαν να βγήκε από ανασκαφές αιώνων,
  μια ομπρελίτσα όχι για τα πρωτοβρόχια, αφού είναι πλεγμένη με συρματάκια και χάντρες,

 

 μια γέρικη ελιά,

εδώ κάτι χωρίς όνομα,και πλείστα άλλα, που κάθε φορά με εκπλήσσουν!
Έτσι απλά, θεώρησα καλό να συμπεριλάβω με καμάρι κάποιες δημιουργίες της βαφτιστικιάς μου,γιατί κάθε φορά με εκπλήσσει η ευρηματικότητά της!
Ειδικά στην επιφάνεια του θρόνου, που την περιεργάζομαι κάθε στιγμή,γιατί μοιάζει με μάρμαρο ακόμα δεν μπορώ να μαντέψω τα υλικά, αλλά μην ρωτήστε, είναι...μυστικό!
 Οι δικές μου δημιουργίες συνεχίζονται,με οπισθόφυλλο του πρώτου μου βιβλίου παλαίωσης όπως έχει διαμορφωθεί έτσι:

Κλείνοντας τον χρόνο αυτό του 2015, θάθελα να σας ευχαριστήσω όλες και όλους τους φίλους μου για την όμορφη παρέα του έτους,
Όχι ο χρόνος δεν κλείνει εδώ, οι αναρτήσεις μου κλείνουν , με προγραμματισμένη ήδη ανάρτηση την πρωτοχρονιά!
Και επειδή πέρυσι έτυχε να ξεκινήσω με ένα ημερολόγιο  δικής μου εικόνας αλλά ευγενικής προσφοράς του αγαπητού μας Μηθυμναίου, http://mithymnaios.blogspot.gr/
θα κλείσω και τον χρόνο με κάποιο εξώφυλλο βιβλίου του ιδίου, που κάπου πήρε το μάτι μου!

           Το βιβλίο του λέγεται:

                                          Υστερόγραφα μιας διαδρομής 

   και αφού του ευχηθώ ολόψυχα:ΚΑΛΟΤ'ΆΞΙΔΟ!
θα ευχηθώ προς όλες και όλες
Καλές γιορτές
Καλά ΧΡΙΣΤΟΎΓΕΝΝΑ

 

Να ‘μουν του σταύλου έν' άχυρο, ένα φτωχό κομμάτι
την ώρα π' άνοιγ' ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι.
Να ιδώ την πρώτη του ματιά και το χαμόγελό του,
το στέμμα των ακτίνων του γύρω στο μέτωπό του.
Να λάμψω από τη λάμψη του κι' εγώ σαν διαμαντάκι
κι' από τη θεία του πνοή να γίνω λουλουδάκι.
Να μοσκοβοληθώ κι' εγώ από την ευωδία,
που άναψε στα πόδια του των Μάγων η λατρεία.
Να ‘μουν του σταύλου ένα άχυρο ένα φτωχό κομμάτι
την ώρα π' άνοιγ' ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι.