καλοτάξιδο το καράβι της ζωής σας κι αυτή τη χρονιά

                                                    

                                                      Καλή χρονιά αγαπημένες μου φίλες
                                                                  αγαπημένοι μου φίλοι


    Νέος χρόνος νέες ελπίδες, νέες προσδοκίες......
    Παρ΄ότι στο διάβα των ετών μαθαίνουμε ότι οι αποφάσεις που παίρνουμε  για κάθε καινούργια χρονιά συνήθως δεν τηρούνται, συνεχίζουμε να ελπίζουμε και να ονειρευόμαστε.
    Γιατί η ζωή είναι ένα όνειρο και κάποια στιγμή δεν θα υπάρχει για μας.
    Ας το ζήσουμε λοιπόν!
    Με τη σκέψη μου σας παίρνω μαζί μου σε μια διαδρομή μηνών......
    Και αν κουραστείτε , διαβάστε το σε συνέχειες.
................................
    Μέσα Οκτώβρη:
    Ένα ξεχασμένο καράβι βγαίνει από το πατάρι και η επισκευή ξεκινά.....

...................................................................................
   Φεύγει η ξύλινη βάση και  χρησιμοποιείται σαν επιφάνεια εργασίας για όλες τις μετέπειτα σκληρές εργασίες του.
.........................................................................................................................................................................

 

Κοπίδια,τρυπάνια, σβουράκια, τυμπανάκια, και πριόνια,  όλα για ένα κοινό σκοπό με άγνωστο αποτέλεσμα, όσο άγνωστη είναι και η υπομονή του ναυπηγού μας.

   Παραγγέλλονται   100   λαμπάκια   led   λευκά   κόκκινα   πράσινα   και   μπλε,   αγοράζονται καλώδια,ξαναγίνονται οι σκάλες,οι σωσίβιες λέμβοι, 

προστίθενται οι ξαπλώστρες στην πισίνα, ο βατήρας και....τα έπιπλα.Ω!ναι,τα έπιπλα έπρεπε να ταιριάζουν στο σκάφος!Καρέκλες μινιατούρες, τραπεζάκια,τραπεζαρία, παγκάκια, όλα με πολύ μεράκι και απεριόριστη υπομονή.



 

Κόκκινο σατέν σαν επικάλυψη των τοίχων στα σαλόνια, αφού το πολυτελές κρουαζιερόπλοιο είναι άλλης εποχής, χρυσή πατίνα στις οροφές



χρυσές αλυσίδες στα καταστρώματα,καινούργιο ιστό για τη υφασμάτινη ζωγραφιστή σημαία,με λευκό φωτάκι στην κορυφή του,
καθώς επίσης και φωτάκι στον πυθμένα της πισίνας.
Η πισίνα ξαναβάφεται , τοποθετείται το φωτάκι,σκεπάζεται με υγρό γυαλί στον βυθό και στα τοιχώματα,συμπληρώνονται οι επισκευές.

 


  Σχεδιάζεται βάση από πλεξιγκλάς, ,σε τρία επίπεδα ώστε να υπάρχει κρυφός φωτισμός στη βάση,

δελφίνια στην πλώρη και κύματα στην πρύμνη

 μετασχηματιστές έντασης τάσης ρεύματος,

παραγγέλνονται ανάλογες βάσεις - αποστάτες,κόβονται ακριβή μέτρα για τη στήριξη της καρίνας, σχηματίζεται πάνω στη βάση το νησί που έχει βαθειές ρίζες στις ζωές όλων μας , για διαφορετικούς λόγους στον καθένα και.........

και...ξαφνικά, η ονομασία αλλάζει.Η λέξη ΑΓΆΠΗ
διαλύεται , επειδή η αγάπη υπάρχει αλλά έχει σάρκα και οστά.Και ο ναυπηγός πατέρας αποφασίζει το όνομα να είναι  Β Α Σ Ί Λ Η Σ και η χρονολογία εκείνη  της απόλυσης της τότε  θητείας.Άλλωστε ο Βασίλης παρακολούθησε όλη την αγωνία, τα σχέδια και την εξέλιξη των ναυπηγικών εργασιών από την αρχή ίσαμε το τέλος.(Τα υπόλοιπα γράμματα, ήδη υπήρχαν)

  Και στην απορία μου:    -  και ο Α.........;
-Έχω το σχέδιό μου......
.................................................

   Και εκεί αρχίζουν άλλα σχέδια σύμφωνα με τα γούστα του άλλου γιου,αλλά και ερήμην του.
ΤΡΕΙΣ ΜΉΝΕΣ  δεν αφήσαμε να καταλάβει τίποτα.Πάνω από δέκα ώρες ημερησίως, πολλές φορές αυτές οι ώρες έφταναν και τις δεκαπέντε,να βγει το σχέδιο σε αεροδυναμική εικόνα.... και με τα μέσα και τη λογική του ναυπηγού, αφού δική του ήταν η σκέψη, δική του και η δουλειά και ο αγώνας.
Για να γίνει το σκαρί απαιτήθηκαν πολλές μέρες και για να πετύχει η πλώρη , έγινε και ξηλώθηκε πολλές φορές.
Χρησιμοποιήθηκε αρχικά για την κλίση στα τοιχώματα καπλαμάς, ο οποίος όμως θεωρήθηκε εντελώς ακατάλληλος για τη συγκεκριμένη χρήση.Όταν ολοκληρώθηκε ο σκελετός ,τα σπίρτα είχαν τη σειρά τους.
Για κάθε κάβο ένα κουτί σπίρτα.

 

Κάναμε πειράματα,κρατούσαμε βίντεο,ανάβοντας όλα τα μαύρα κεφαλάκια που δεν θα χρησιμοποιούνταν, γιατί υπάρχουν και λευκά μέρη,γελούσαμε , καιγόμαστε,αλλά όλοι για ένα κοινό σκοπό.Σε κάποια από αυτά συμμετείχε και ο μελλοντικός πλοιοκτήτης, πλην όμως σε ποσότητες που δικαιολογούσαν μόνο την επισκευή του πρώτου σκάφους.

Όταν η αγαπημένη μου φίλη Χαρά,ντεκουπάριζε τα φαράσια της

                       http://kantomagapi.blogspot.gr/


 

 εγώ γέμιζα  το φαράσι με όγκο από ροκανίδι και πριονίδια αφού όλη η επιφάνεια των κολλημένων σπίρτων έπρεπε να λειανθεί  με κάθε επιμέλεια , πριν επαλειφθεί με λούστρο.
   Πολλά τυμπανάκια από γυαλόχαρτο διαλύθηκαν και η σκόνη κάλυπτε από το κάθε σημείο της οροφής ως και το κάθε αντικείμενο , στο χώρο που ήταν στημένο το ...ναυπηγείο μας.Απλά συμφιλιωθήκαμε με τη σκόνη για πολλές μέρες , αλλά για καλό σκοπό!
   Ο οποίος κοινός σκοπός μας βρήκε σύμφωνους και διακριτικά πλην με καμάρι , ερήμην φωτογράφιζα τα στάδια της κατασκευής και προσπαθούσα να φανταστώ το τέλος.
   Αποφασίστηκε να ντυθούν τα σαλόνια με μπλε σατέν, αυτό υπήρχε από το Κρητικό πέλαγος που κάποτε έγινε με κρακελέ...θυμάστε;

και η πισίνα να έχει σχήμα αστεριού, 



 



 
 




καθώς και στην πρύμνη να υπάρχει το αστέρι αφού και το όνομα του σκάφους θα είχε το όνομα του  μελλοντικού παραλήπτη.







   Επικαλύφτηκε επίσης η πισίνα με υγρό γυαλί, δοκιμάστηκε στην αντοχή της με νερό,ξανά-διορθώθηκε μέχρι να επιτευχθεί η πλήρης αδιαβροχοποίησή της

 


    και εδώ  σ΄αυτό το σκάφος το όνομα δεν θα γινόταν με σπίρτα, αλλά με...ειδική παραγγελία!
    Οικονομικά άλλωστε είχαμε ξεφύγει κατά πολύ του αρχικού μας σχεδίου..
     Και σαν χρονολογία, δίπλα στο όνομα, το έτος....καθέλκυσης του σε γαλήνιες θάλασσες.

Τρεις στρώσεις λούστρο και στα δύο σκάφη και όλες οι προσπάθειές μας ήταν για να γίνουν τα εγκαίνια με την αλλαγή του χρόνου με σχέδιο.......που δεν θα αποκάλυπτα αφού τα εν οίκω μη εν δήμω.........
    Το αποτέλεσμα μετράει .Η έκπληξη να γίνει αποδεκτή με χαρά και ικανοποίηση και με ανοιχτή καρδιά που απ΄αυτήν διαθέτουμε όλοι μας.
    Καταλαβαίνετε αγαπημένες μου φίλες, αγαπημένοι μου φίλοι, πως άξιζε η αναμονή και η ένταση που δημιουργούνταν πολλές φορές, γιατί ο χρόνος ήταν περιορισμένος και οι λεπτομέρειες,πχ. να λυγίζουν τα σπίρτα για τα καταστρώματα στα κάγκελα, ήταν επίπονες και χρονοβόρες.
καθώς και  τα led -άκια να κάνουν σωστή επαφή στα συγκεκριμένα σημεία.
Στη βάση εδώ θα επικολληθεί η αγαπημένη μας Χαλκιδική, επίσης για πολλούς λόγους!

Το χιόνι ήρθε για να παγώσει τη σαμπάνια της καθέλκυσης

                                                πιο     π α γ ω  μ  έ ν η    δεν γίνεται...............

..........................................................πλήν όμως όταν κάνουμε σχέδια ο Θεός χαμογελά.......................................................................................................

                                                 κάποιες νυχτερινές λήψεις με κινητό

          Γίναμε λοιπόν Π Λ Ο Ι Ο Κ Τ Ή Τ Ε Σ !
         Ανεβείτε στα σκάφη μας,  και  ταξιδέψτε σε όποιους προορισμούς θέλετε!
         Κλείστε θέση σε καμπίνα, υπάρχει χώρος για  όλους!
        Αρκεί να βρίσκουμε γαλήνιες θάλασσες...
Υ.Γ.
απαιτήθηκαν περίπου 6000 σπίρτα, για τις επισκευές του πρώτου και την κατασκευή του δεύτερου.
Τα εύσημα ανήκουν στον ναυτικό ναυπηγό μας,και στον γραφίστα μας, όσον αφορά τις βάσεις και το σχέδιο της ονομασίας του δευτέρου, αφού η δική μου συμβολή αφορούσε μόνο την επένδυση των σαλονιών και την επικόλληση στις αλυσίδες.
Για στυλοβάτες χρησιμοποιήθηκαν  κοινά μολύβια με γόμα,

 


κόπηκαν και βάφτηκαν με τέμπερα , κολλήθηκαν, και μαζί με τις μεταλλικές χάντρες, πλαισίωσαν όμορφα τα καράβια μας.



Σας προσκαλώ αγαπημένες μου φίλες,
αγαπημένοι μου φίλοι
να συνταξιδέψουμε και αυτή τη χρονιά και όπου μας βγάλει.
ΚΑΛΉ ΧΡΟΝΙΆ
Με πίστη
με αγάπη
με υγεία
με υπομονή
με κατανόηση
με σεβασμό στον συνάνθρωπο
και
με γαλήνη στις ψυχές μας.

ΝΑ ΕΊΣΤΕ  ΌΛΕΣ  και ΌΛΟΙ ΚΑΛΆ
και να ονειρεύεστε!

..............................................................................................................................................................................






         Αγαπημένες μου φίλες
         αγαπημένοι μου φίλοι
το θέμα και το κείμενο ήταν  έτοιμο απο καιρό.
Επειδή στη μεταβολή του χρόνου, συνοδεύσαμε τη μητέρα του ναυπηγού μας στο ταξίδι για την αιωνιότητα, πλήρη ημερών και γαλήνια
θέλω να σας παραθέσω έναν απο τους ψαλμούς του Δαυίδ που ακούμε συχνά και που με γοητεύει

 Ψαλμός 138 (στ. 7-10)

Ποῦ πορευθῶ ἀπὸ τοῦ πνεύματός σου καὶ ἀπὸ τοῦ προσώπου σου ποῦ φύγω; ἐὰν ἀναβῶ εἰς τὸν οὐρανόν, σὺ ὑπάρχεις ἐκεῖ, ἐὰν καταβῶ εἰς τὸν ᾅδην, πάρει· ἐὰν ἀναλάβω τὰς πτέρυγάς μου κατ᾿ ὄρθρον καὶ κατασκηνώσω εἰς τὰ ἔσχατα τῆς θαλάσσης, καὶ γὰρ ἐκεῖ ἡ χείρ σου καθοδηγήσει με.
 ................................................................................................................................................................

                                                           Κ Α Λ Ή    Χ Ρ Ο Ν Ι Ά

 

 Υ΄Γ.
Το ημερολόγιο είναι μια ευγενική προσφορά του αγαπημένου  όλων μας : http://mithymnaios.blogspot.gr/