Καλό Φθινόπωρο!

 Αγαπημένες μου φίλες, αγαπημένοι μου φίλοι

 σκέφτηκα πως θα μπορούσα να επιμηκύνω το καλοκαίρι αν δεν αναρτούσα το ημερολόγιο 

στην ώρα του!

 Λάθος μου!

 Ο Σεπτέμβριος προχωρά , ήδη διανύουμε την δεύτερη εβδομάδα,

 τα σχολεία ανοίγουν

 και το καλοκαίρι....ημερολογιακά μας αποχαιρέτησε!

Είμαι ευγνώμων και γι αυτό το καλοκαίρι,

αφού έκλεισε στη ψυχή μου με την επόμενη εικόνα:

 Ακριβώς εκεί που σκάει το κύμα,οι γλάροι παρατάχθηκαν στη σειρά

μέχρι να τους υποσχεθώ πως δεν θα τους ξεχάσω!

Μα πως να τους ξεχάσω αφού ήταν τελευταία μέρα καλοκαιριού και οι  αναμνήσεις  μας δεν πλήττονται απο το πέρασμα του χρόνου;

..............................................................................................................................................................


                                       Είδα αυτή την εικόνα σε ένα αγαπημένο μας blog!
                                                 http://anemondixtia2.blogspot.gr/
                                                  
   Η σκέψη αυθόρμητα πήγε στα πετραδάκια που θα ..λείψουν (το ομολογώ) από την προηγούμενη παραλία με τους γλάρους.
   Η παλιά δαντέλα πλύθηκε στο χέρι με αγαπημένο απορρυπαντικό, βούτηξε στο γαλάζιο soupline mistral, κάτι στο άρωμά του έχει από θάλασσα Ιονίου. Απλώθηκε στη σκιά και στον άνεμο για να πάρει δροσιά,

 

 ντύθηκε στην αγάπη και τοποθετήθηκε να πλαισιώνει σαν δίχτυ την πολεμίστρα με τους αγριοφοίνικες '  εδώ το sospeso Trasparente δεν μου έκανε τη χάρη να μοιάζει,

όμως η φαντασία μας μπορεί να τους δει.
   Ταξιδεύει  στο νησί των Φαιάκων για να αποδείξει ότι εδώ ειδικά, το κρακελέ, π έ τ υ χ ε!
   Ίσως επειδή τα μίλια ανάμεσά τους είναι λιγότερα, ίσως επειδή είναι τρίτη εφαρμογή και αρχίζω να μαθαίνω.

                  ...............................................................................................................................

               Επιλέγεις εσύ αν θα έχει καράβι στα κύματα, κι αν θα έχει λιμάνι για καράβια.(αντιγραφή)
            ......... ............ .................................................................................................................

      Γλυκιά μου Τατιάνα,ομολογώ ότι πήραν τα μυαλά μου αέρα μ΄αυτή τη μικρή κατασκευή,
      Αλλά επίτρεψέ να γράψω, γιαυτό και η ανάρτηση,  οφείλω σε σένα τη δημιουργία   του blog, αυτού του πανέμορφου χώρου , όπου σε ενάμισυ χρόνο από τη λειτουργία του , μου έχει δημιουργήσει άρρηκτους δεσμούς ανθρώπινης αλυσίδας!
                                          Σ'  Ε Υ Χ Α Ρ Ι Σ Τ Ώ!
                   Να είσαι πάντα καλά πίσω από τα ανεμοδίχτυα σου


http://anemondixtia2.blogspot.gr/