Μα...θα μου πείτε, γιατί ξαναγράφεις το τίτλο σου;
-μα , για να τον δικαιολογήσω!
Τόσο καιρό, έχω να σας δείξω κάτι από κηρήθρα!
Και αν θυμάστε παλιότερα, σας είχα γράψει: αχ...όταν έχουμε υλικά...νοιώθουμε σαν τις Αλίκες στη χώρα των θαυμάτων!!!
Βέβαια, όχι δεν φτιάχνουμε θαύματα, αλλά να κάθε Νοέμβρη, παρατηρώ...στερεύω από έργα και θέματα.
Και δεν θέλω να σας λείψω πολύ!
Σκέφτηκα λοιπόν να δείτε κάποια από τα έργα μου που μυρίζουν φρέσκο μελισσοκέρι!!!
παντού υπάρχει χώρος για μονογράμματα και ημερομηνίες.
Αυτό αφορά προσκλητήριο με μορφή παγωτό ξυλάκι, οπότε απάντησα ανάλογα.
Για κάθε δεντράκι φόρμας, απαιτούνται κερήθρες όσες για ένα βιβλίο, και χρόνος περισσότερος ιδίως εάν έχει διχρωμίες. Αφού πρέπει να πήξει το λιωμένο κερί για να προστεθεί το επόμενο.Και αφού στερεοποιηθεί όλο, να μείνει για κάποιες ώρες στην κατάψυξη, για να βγει ασφαλές.Φέτος προτίμησα ακριβώς το χρώμα του κεριού χωρίς τεχνητά χρώματα που αλλοιώνουν το άρωμά του.
Παρακάτω, κάποιες δημιουργίες με πηλό, για διάφορες δράσεις, όπου προλάβουν, αφού νωρίτερα δεν είχα υλικά, και επίσης κάποια πινακάκια με ντεκουπάζ και ανάγλυφο κρακελέ.
Κλείνοντας θέλω να σας μεταφέρω κάποιες εικόνες, χωρίς εικόνες όμως, αφού έτυχε να δω τον αγώνα των ανθρώπων του χωριού Ταξιάρχη Χαλκιδικής, του δεύτερου χωριού μου, που με τεράστιο ετήσιο αγώνα, έφτασε η στιγμή που πήραν τις άδειες, έκοψαν τα καλλιεργημένα έλατά τους, τα φόρτωσαν σε φορτηγά να μεταφερθούν στις μεγάλες πόλεις της πατρίδας μας και ιδίως στην πρωτεύουσα, και μέσα από αντίξοες συνθήκες μακριά από τα σπίτια τους και τις οικογένειές τους, θα στηθούν τα φυσικά έλατα στα γνωστά τους για χρόνια <<στέκια>>, και μέσα στις καιρικές συνθήκες που θα επικρατήσουν, θα προσπαθήσουν να γυρίσουν με τις λιγότερες απώλειες.
Για όσους δεν γνωρίζουν θέλω να σας πω, πως για κάθε καλιεργημένο έλατο που κόβουν, αντίστοιχα φυτεύονται δυο. Δεν αφαιρείται πράσινο από το δάσος μας.http://www.taxiarchis.net/
Να είστε όλοι και όλες καλά!!!
-μα , για να τον δικαιολογήσω!
Τόσο καιρό, έχω να σας δείξω κάτι από κηρήθρα!
Και αν θυμάστε παλιότερα, σας είχα γράψει: αχ...όταν έχουμε υλικά...νοιώθουμε σαν τις Αλίκες στη χώρα των θαυμάτων!!!
Βέβαια, όχι δεν φτιάχνουμε θαύματα, αλλά να κάθε Νοέμβρη, παρατηρώ...στερεύω από έργα και θέματα.
Και δεν θέλω να σας λείψω πολύ!
Σκέφτηκα λοιπόν να δείτε κάποια από τα έργα μου που μυρίζουν φρέσκο μελισσοκέρι!!!
Παρακάτω, κάποιες δημιουργίες με πηλό, για διάφορες δράσεις, όπου προλάβουν, αφού νωρίτερα δεν είχα υλικά, και επίσης κάποια πινακάκια με ντεκουπάζ και ανάγλυφο κρακελέ.
Μέσα στην μουντάδα των ημερών, μαζί με τη φυσική ομίχλη, μια όμορφη διπρόσωπη καρτούλα στο γραμματοκιβώτιό μου, από το αγαπημένο μας κορίτσι της Σύρου!
υ.γ. για να διαλέγουμε ποιά όψη της ζωής προτιμούμε!
Ιωάννα σ΄ευχαριστώ!
Για όσους δεν γνωρίζουν θέλω να σας πω, πως για κάθε καλιεργημένο έλατο που κόβουν, αντίστοιχα φυτεύονται δυο. Δεν αφαιρείται πράσινο από το δάσος μας.http://www.taxiarchis.net/
