Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2016

Τι υπάρχει;

 Αγαπημένες μου φίλες
αγαπημένοι μου φίλοι

   Στη φωτογραφία δείχνω μια μόνο ανατολή!
  Θα μπορούσα να φωτογραφίζω, συνεχείς ανατολές, και συνεχείς φορές το ηλιοβασίλεμα, χειμώνα καλοκαίρι, άνοιξη και φθινόπωρο, το καθένα  με τη δική του μοναδική ομορφιά!
  Στην ουσία, μου είναι αδύνατον να φωτογραφίζω όλα αυτά που προείπα, αυτό όμως δεν αναιρεί το γεγονός ότι υφίστανται, υπάρχουν , ακόμα και αν δεν τα βλέπουμε!

 Αφορμή για τα μπερδεμένα νοήματα, τις διαφορετικές εικόνες  που θα δείτε παρακάτω, μου έδωσε ένα βίντεο, που είδα, με συγκλόνισε, και σας το παραθέτω στο  τέλος!
 Ο χειμώνας πλησιάζει σιγά σιγά και τα λουλούδια στις γλάστρες θέλουν τη φροντίδα μας.
 Πάντα μου άρεσαν τα λουλούδια και ομολογώ πως από τα πιό αγαπημένα που θα ήθελα να κάνω είναι να έχω ένα δικό μου ανθοπωλείο (το είχα σκεφτεί προ δεκαετιών και είχα αγοράσει και σχετικά βιβλία ανθοκομικής και ανθοδετικής τότε) , και το άλλο μου αγαπημένο, πάντα στα ώριμα χρόνια και όχι στα όνειρα των μαθητικών χρόνων, ήθελα να εργάζομαι σε βιβλιοθήκη, ή να είχα τη δυνατότητα να δημιουργήσω χώρο αναγνωστηρίου, για να μάθουν οι άνθρωποι να διαβάζουν.

Η αγάπη μου στα λουλούδια, κρύβεται λοιπόν στο εμβαδόν του μπαλκονιού μας, που φιλοξενεί κατά καιρούς ή μόνιμα  κάποια λουλούδια.Συνήθως τον χειμώνα παγώνουν και την άνοιξη ξανά από την αρχή!

Εχω υποσχεθεί στη φίλη μας  ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ με τον δικό της γαλαξία, να αφιερώσω μια ανάρτηση στα φυτά μου, με τα ονόματά τους και τις πληροφορίες που απαιτεί το καθένα.
Θα είναι πολύ δύσκολο, και χρονοβόρο και σήμερα, βιάζομαι να φτάσουμε στο  τέλος.
Την αφορμή μου την έδωσαν οι νάυλον σακκούλες, όπου χθες, προστάτευσα καποιες γλάστρες μου, στην προσπάθειά μου, μήπως σωθούν.




 Τι κρύβεται λοιπόν πίσω από κάθε νάυλον;
Στην πρώτη και τρίτη σακούλα, αυτό τό είδος παχύφυλλου με τα λεπτεπίλεπτα ροζ ανθάκια.
Στη δεύτερη, ένα είδος βιγκόνιας, που είναι ανθισμένη μόνιμα, δεν θυμάμαι πόσους μήνες,

 στην τέταρτη, ένα είδος κρίνου


 Στην τελευταία μια ορτανσία που έχω μάθει πως χρειάζεται καστανόχωμα,
 κ.ο.κ.
ΌΧΙ δεν έχω χρόνο σήμερα να αναλύσω το κάθε λουλούδι!
Σκοπός μου είναι να φτάσουμε στο τέλος!


 Εν τάχει όμως σας δείχνω ένα φυτό και άνθος αράπικου φυστικιού,τα γνωστά μας φυστίκια, απλά έτυχε να αγοράσω άψητους σπόρους κάποτε και είναι πειραματισμός, το λουλουδάκι του μοιάζει σαν μικρό λουλούδι σπάρτου


 

 ένα είδος γλαδιόλας

εδώ ένα άλλο είδος γλαδιόλας, φούξια το λουλούδι της
αλλά δεν βρίσκω την εικόνα αυτή τη στιγμή

 Εδώ ένας μικρός ηλίανθος,δεύτερης γενιάς, αφού φύτρωσε από τον σπόρο του περυσινού ηλίανθου
 
Εδώ βασιλικός επίσης από σπόρο περυσινού φυτού
Εδώ χρυσάνθεμο παλιού φυτού, που μοιάζει με μαργαρίτα
 Εδώ είδη κάκτων

 Εννοείται πως τα παχύφυλλα της Μαριάννας μας, προστατεύτηκαν πρώτα πρώτα, τρίτος χειμώνας τους  φέτος
 Και.......φτάνουμε στο τέλος....
ΌΧΙ των φυτών αλλά της πιό βιαστικής μου ανάρτησης που  έγινε ποτέ.

 Με άρωμα χρυσάνθεμου λοιπόν
και ομορφιά λευκού κυκλάμινου





Ας ΣΕΒΌΜΑΣΤΕ τους ανθρώπους!
Ποτέ κανείς δεν γνωρίζει , τι κρύβεται πίσω από τις κάμερες!
Να είστε όλες και όλοι καλά!!!!
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ, ΌΛΟΥΣ 
και ιδιαίτερα εσάς τους αποστολείς του συγκλονιστικού βίντεο!!!










 https://www.youtube.com/watch?v=JYT9cxCrYqE


Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2016

Για ένα μικρό αγοράκι , μέρος δεύτερο.




  Ένα χρόνο πριν, ήρθε στον πλανήτη ΓΗ!
  Ένας χρόνος ήταν πολύ λίγος για να αλλάξω αυτή τη καρέκλα από την αρχική της μορφή,
και να διακοσμηθεί για να ταιριάζει στον ίδιο χώρο , με κείνο το παλιό κομοδίνο όπου εφάρμοσα ντεκουπάζ και υγρό γυαλί!
 Μάλλον περίμενα να μεγαλώσει να μπορεί να σκαρφαλώνει στην καρέκλα της μαμάς του, όταν ήταν μικρή!
 Βασικά, είχα πάθει ''κόλλημα'' στο μυαλό μου , με το χρώμα κιμωλίας, που πολύς ντόρος γίνεται τελευταία.
 Αγόρασα λοιπόν τις κιμωλίες μου
και περίμενα υπομονετικά να ανοίξουν τα σχολεία.
 Μαυροπίνακας δεν υπήρχε  ούτε χρώμα κιμωλίας - όπου ρώτησα- και σκέφτηκα πως μπορεί να χαλούσε και το multi στην προσπάθειά μου να κονιορτοποιήσω τις κιμωλίες και να τις αναμείξω με το ανάλογο ακρυλικό.
Τόφερα από 'δω , τόφερα από 'κει,  δεν το τολμούσα. Πλην όμως θα ερχόταν τα γενέθλιά του και όταν είχα δεχτεί την καρέκλα, είχα υποσχεθεί πως ...μέχρι τα γενέθλια...θα προσπαθούσα...Ασφαλώς εννοούσα τα πρώτα γενέθλια!
 Πολλές φορές σκέφτηκα να την επιστρέψω ακριβώς όπως την έλαβα γιατί ήταν μια όμορφη καρέκλα, στο χρώμα του ξύλου,με πολύ βερνίκι πάνω της και πολύ γυαλιστερή.  Φοβόμουν πως με οποιαδήποτε παρέμβασή μου, ίσως να ...καταστρεφόταν...


Όμως για χάρη της, πολύύύ καιρό πρίν, είχα παραγγείλλει από το μαγικό γαιτανάκι τον μικρό πρίγκιπα σε όλες τις εκδοχές του!
Ώσπου, τελείως ανέλπιστα, μέσα σε ένα όμορφο πακέτο, μου ήρθαν... μαζί με όλα τα τραγούδια της Μυκόνου, που είχα ακούσει....
και  τρία όμορφα παιδικά βιβλία, εκ των οποίων το ένα ήταν το αγαπημένο μου , του μικρού ΠΡΙΓΚΙΠΑ!




















Προτεραιότητά μου να το ξαναδιαβάσω  χωρίς διακοπή, να συγκινηθώ ξανά και να ξαναθυμηθώ τα νοήματά του!
Και την επόμενη  μέρα η χρόνια αναβολή, έλαβε τέλος!
Προμηθεύτηκα από γνωστό κατάστημα υγρή κιμωλία, και χωρίς αστάρωμα, πέρασα την επιφάνειά της με πινέλο.Την επόμενη μέρα, πέρασα μια δεύτερη στρώση χρώματος και περίμενα να στεγνώσει παράλληλα με τη σκέψη πως να τη διακοσμήσω.Το να επιστραφεί καφέ είχε ανατραπεί οριστικά.
 Ομολογώ πως δεν ενθουσιάστηκα με το αποτέλεσμα, με εξαίρεση ότι εφαρμόζεται οπουδήποτε, χωρίς αστάρωμα  από πριν.



Σειρά είχε η επιλογή εικόνων και η χαρτοκοπτική.
Αφού επικόλλησα τα ανάλογα μοτίβα, βάλθηκα να το εμπλουτίσω με κορδέλλες! 
Και αφού...οι κορδέλλες μου φάνηκαν όμορφες, πρόσθεσα στις τρείς πλευρές κάτω από το κάθισμα 
και λίγη λευκή δαντελίτσα!Μερικά μοτίβα ακόμα από άλλα παιδικά ριζόχαρτα, στην πλάτη της καρέκλας, και στην αριστερή κάθετη πλευρά το όνομα του δικαιούχου!



                                 

                             


  Δεν ξέρω αν σας έπεισα για το χρώμα κιμωλίας, αλλά το αποτέλεσμα μετράει, και ναι, έχει μια υπερβολή!
Αλλά...στους πρίγκιπες και στις πριγκίπισσες,

μια τόση δα...υπερβολή ενίοτε, δικαιολογείται!Έτσι δεν είναι;

 
ΧΡΌΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΆ ΙΩΆΝΝΗ!!!