Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2016

H φτερούγινη ομπρέλα


  Μια φορά κι ένα καιρό, φθινόπωρο ήταν και οι πεταλούδες είχαν μείνει λιγοστές.
Τα φύλλα άρχισαν να πέφτουν και όσα ήταν ακόμα πράσινα, γυάλιζαν από τη βροχή και οι σταγόνες τους ήταν αμέτρητες.
Δάκρυζαν για τη μικρή ροζ πεταλουδίτσα.
Ποια ήταν η μικρή ροζ πεταλουδίτσα;
Ήταν η Ροζούλα, μια μικρή πεταλουδίτσα που είχε χτυπήσει τα φτεράκια της σε ένα συρμάτινο φράχτη, όταν τρόμαξε πολύ από το μικρό σκιουράκι, που σκαρφάλωνε γρήγορα στα κλωνάρια της αμυγδαλιάς.Το μικρό σκιουράκι κι εκείνο φοβόταν τους ανθρώπους και κρυβόταν από κλαδί σε κλαδί, προσπαθώντας να σπάσει με τα μυτερά του δοντάκια, κάποια αμύγδαλα που ήταν κολλημένα ακόμα στα κλαδιά.
Η μικρή πεταλουδίτσα, βρεγμένη από τις σταγόνες των φύλλων, έτρεμε από το φόβο της,στον συρμάτινο φράχτη.Τα λεπτά φτεράκια της είχαν τραυματιστεί.
Αχ, τι θα έκανε τώρα;
Σε λίγο θα νύχτωνε.Δεν φοβόταν τη νύχτα όταν ήταν ασφαλής.Τώρα όμως δεν  ήταν.
Θα την έπνιγε η βροχή.Λίγο αν παραπατούσε, αν γλιστρούσε το μικρούλικο σώμα της,θα έπεφτε στη λάσπη.Σε λίγο θα νύχτωνε.Ήταν απελπισμένη.
Εκείνη ακριβώς την ώρα, μια μεγαλύτερη λευκή πεταλούδα, περνούσε από εκεί.
Είδε τη Ροζούλα και σταμάτησε.Πλησίασε κοντά της και ένοιωσε τη φοβισμένη καρδούλα της να χτυπά δυνατά.Προσπάθησε να τη χαϊδέψει με τα φτερά της, μα κατάλαβε πως τα φτεράκια της ήταν τσαλακωμένα και υγρά.Όλα τα κλαδιά πάνω απ΄ το δέντρο, έσταζαν.
-αχ μικρούλα μου, πως μπορώ να σε βοηθήσω;
Αυτόματα σκέφτηκε:πρέπει να βιαστώ.
Πρέπει να συναντήσω το γρηγορότερο τις φιλενάδες μου.Όλες μαζί θα σκεφτούμε κάτι.Μην ανησυχείς, περίμενέ μας.
-Γρήγορα, γρήγορα ακολουθείστε με!Μια μικρή ροζ πεταλουδίτσα κινδυνεύει!
Χτύπησε σε ένα συρμάτινο φράχτη! Με το ζόρι στηρίζεται.Αν πέσει στις λάσπες θα πεθάνει.
Τι μπορούμε να κάνουμε; πως να τη βοηθήσουμε; νυχτώνει!
- Ω , μα νομίζω είναι απλό!είπε η πιο μεγάλη πεταλούδα!Θα της φτιάξουμε μια ομπρέλα!Να νοιώσει ασφάλεια και γαλήνη τη νύχτα.Και μεις θα μείνουμε κοντά της.Και το πρωί, όταν θα έχουν στεγνώσει τα φτεράκια της και θα βγει η καινούργια μέρα, κάτι άλλο θα σκεφτούμε...Βιαστείτε!
Μερικές πεταλούδες, σκέφτηκαν να γελάσουν με την πρότασή της, αλλά η μεγάλη πεταλούδα δεν αστειευόταν.
-Ακούστε!Η  μικρή πεταλουδίτσα είναι μία από εμάς.Στην καθεμιά μας θα μπορούσε να συμβεί αυτή η ατυχία. Θα θέλατε να πεθάνετε λησμονημένες;
-όχι, όχι...απάντησαν με μια φωνή.
-πες μας τι πρέπει να κάνουμε!Και γρήγορα, γιατί άρχισε να νυχτώνει.......΄Εχει κρύο και η μικρή πεταλουδίτσα δεν θα μπορέσει να στεγνώσει τα φτερά της.
Αν το μικρό σκιουράκι περάσει ξανά στα κλωνάρια της αμυγδαλιάς ,τότε η πεταλούδα θα τρομάξει, θα λοιώσουν τα φτεράκια της.
-τι προτείνετε;
Ακούστε με προσεκτικά:
Σας είπα και πριν αλλά δεν το προσέξατε!Θα της φτιάξουμε όσο πιο γρήγορα μπορούμε μια ομπρέλα.-Ομπρέλα μα πως;
ΌΛΕΣ μας θα χαρίσουμε από μία κεραία και από ένα μικρό φτερό μας.Και ενώνοντας τα θα σχηματιστεί μια απαλή λεπτή φτερούγινη ομπρέλα που θα σώσει όμως τη βρεγμένη πεταλουδίτσα.
Κάποιες φοβήθηκαν, σε κάποιες φάνηκε πολύ μεγάλη η θυσία, αλλά η κάθε μια, έφερνε στο νου της τι θα γινόταν αν η ίδια βρισκόταν σε κείνη τη θέση και...
Και τότε η μεγάλη πεταλούδα φώναξε δυνατώτερα:
Γρήγορα, γρήγορα όλες,  τις κεραίες σας παρακαλώ!
Θα σχηματίσουμε πρώτα τον σκελετό της ομπρέλας.Ίσα ίσα να χωρέσει η μικρή τραυματίας μας.
και αμέσως μετά θα στηρίξουμε πάνω στον σκελετό τα κομμάτια απο τα φτερό που θα χαρίσει η καθεμιά σας.'Ορίστε!
πρώτη εγώ!'και τσικ, έσπασε το μεγάλο κομμάτι της δεξιάς κεραίας της και το ακούμπησε σε ένα στεγνό σημείο'
Και τότε...σχηματίστηκε πανικός προσφοράς. Μπερδεύονταν οι κομμένες κεραίες, από τη βιασύνη να σχηματιστεί ο μικρός εύθραυστος σκελετός.Μόλις ολοκληρώθηκε, μετακίνησαν τον σκελετό πάνω από τη βρεγμένη πεταλουδίτσα, καθησυχάζοντας την.Η μικρή πεταλουδίτσα, είχε κοιμηθεί.Νόμιζε πως έβλεπε το πιο όμορφο όνειρο της ζωής της.Τι προσφορά Θεέ μου!Τόση κίνηση, τόση αγάπη για μια αιχμάλωτη πεταλουδίτσα;
Και σιγά σιγά, η κάθε μια πεταλούδα, άφηνε κομμάτι από το φτερό της να τυλίξει το λεπτό σκελετό.Σε λίγη ώρα και πριν νυχτώσει...όλα είχαν ολοκληρωθεί.Στη αραχνούφαντη ζωντανή ομπρέλα, άφησαν ένα μικρό άνοιγμα , ίσα ίσα το πρωί να δεί το φως της ημέρας η μικρή πεταλουδίτσα αν ξυπνούσε νωρίτερα από τις ίδιες.
Και κείνες, σιγά σιγά αποχωρίστηκαν να απολαύσει η καθεμιά ένα όμορφο ύπνο.Πονεμένες λίγο, αλλά τόσο χαρούμενες!
..................................................................................................................
Κάπου εδώ , αφού διάβασα το προχειρογραμμένο παραμύθι στην μικρή μου φιλενάδα, τη ρώτησα:και..τι να γράψουμε στη συνέχεια;
- μετάάά......όλες αυτές οι πεταλούδες, κάθισαν στις στέκες των κοριτσιών!και στόλισαν τα μαλλιά τους......
Κι εδώ...είπα:
Αυτό το παραμύθι, θα το γράψουμε, θα το εικονογραφίσουμε και θα το διαβάζουν τα παιδάκια!
Και το αποκορύφωμα:
-και θα γράφει: ΜΥΡΤΩ, συγγραφέας;
...................................................................................................................................


αφιερωμένο,εξαιρετικά.......
Σημ.:πριν αρχίσω να το γράφω, μου είπε:Σχημάτισε πρώτα και μετά...
Και υπάκουσα.
Το μικρό...σκιουράκι ακόμα θα κάνει βόλτες στα κλωνάρια της αμυγδαλιάς.Προσέξτε το.
Αλλά μας έδωσε αφορμή να γράψουμε παρεούλα πριν λίγες ώρες,...αυτό το όμορφο παραμύθι μας!

17 σχόλια:

  1. Καλημέρα Βαρβάρα μου.
    Τί ωραίο ξεκίνημα για τη μέρα μου!
    Φανταστικό το παραμύθι σας, θα το λέω στην Ευγενούλα μας, για να βλέπει με άλλο μάτι τις πεταλούδες.
    Κάπως έτσι πρέπει να σκεφτόμαστε όλοι και να βοηθάμε όπου κι όποτε μπορούμε.
    Να είσαι καλά και να περνάτε ακόμη καλύτερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Υπέροχο! Ιστορία και εικόνα, μύρισε Φθινόπωρο.
    Καλημέρα αγαπημένη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. χαχαχχαχαχαχαααα τι νταντεύεις!!!!Εναν μικρό ΑΝτερσεν!!!
    Ειστε απολαυστικές και οι δυο σας Βαρβαρούλα μου, μα πάνω απ ολα τυχερή η Μυρτούλα που σ έχει!
    Φιλάκια πολλά παραμυθού μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Υπέροχο το παραμύθι! Θα το πω στα εγγονάκια μου!
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πολύ ευαίσθητο!!!
    Αναδεικνύει την αλληλεγγύη και την χαρά της προσφοράς


    Φιλάκια πολλά ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Φανταστικό παραμύθι Βαρβάρα μου που διδάσκει την προσφορά, την αγάπη και τα θαύματα που μπορεί να γίνουν αν είμαστε ενωμένοι! Υπέροχο το τέλος της Μυρτούλας! Φιλάκια πολλά πολλά και στις δυο σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Παραμύθι μύθι μύθι το κουκί και το ρεβυθι...!!αδέρφι μου μονο που αυτή την φορα είναι το παραμυθι της πεταλούδας.. γεματο αγαπη κι αλληλεγγύη για ότι χρειάζεται συμπαράσταση..!!
    Η Μυρτούλα με εσένα να της μαθαίνεις τις καλύτερες ηθικές αξίες..θα γίνει σίγουρα με τέτοια φαντασία μια συγγραφέας παραμυθιών...
    Να περνατε όμορφα με τα παραμυθια σας.. ειναι ο καλύτερος σύντροφος...σε φιλώ αγαπημένο μου και στην Μυρτούλα να δώσεις ..πολλα φιλακιαααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Το παραμύθι της αλληλεγγύης και της προσφοράς !! Τα παιδιά έτσι μαθαίνουν !!
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πανεμορφο παραμυθι! Τοσο διδακτικο! Κι η ιστορια πισω απο το παραμυθι πιο πανεμορφη ακομα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Βαρβάρα μου, ψυχη μου...πόσο μελένια λόγια !!!
    Να είστε πάντα καλά και οι δυο !
    Σας φιλώ με αγάπη !
    Καλό Φθινόπωρο !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Υπέροχο το παραμύθι! Να είστε πάντα καλά και οι δυο !Καλό Φθινόπωρο !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. τι όμορφο παραμυθάκι!
    Καλό μήνα Βαρβάρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Τι γλυκό παραμυθάκι, τρυφερό αλλά και γεμάτο μηνύματα αλληλεγγύης, συμπόνοιας,προσφοράς....η Μυρτώ πρέπει να είναι υπερήφανη και πολύ χαρούμενη, όπως κι εσύ άλλωστε.....το χάρηκα πραγματικά, Μπράβο σας !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Καλησπέρα κυρία παραμυθού με την άξια βοηθό σου!!! Ελπίζω να είσαι καλά και να περνάς χαρούμενα!!! Σήμερα είμαι λιγότερο κουρασμένη και αφιέρωσα τον λιγοστό χρόνο μου στις επισκέψεις της γειτονιάς!!! Πολύ γλυκό μελένιο θα έλεγα το παραμυθάκι σας...Φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Τι όμορφη ιστορία! Μπραβο και στις δυο που την πλάσατε και τη μοιραστήκατε μαζί μας.
    Σκιουράκι δεν έχω δει ποτέ από κοντά, μαλλον δε ζουν εδώ πάνω, αλλά από πεταλουδίτσες άλλο τίποτα.
    Φιλιά πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Όμορφη μικρή ιστορία αλλά με τόσο ευαίσθητα μηνύματα...είναι ωραίο να την διαβάσεις στα παιδάκια...την καλημέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Σας ευχαριστώ αγαπημένες μου, για όλα!!!
    Ποτέ δεν είναι αργά για ένα ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή