Πέμπτη 6 Αυγούστου 2015

Λάθη ...λάθη... λάθη...και πάθη...


  Γνωρίζουμε την ιστορία της φράσης και ο σκοπός δεν είναι να καταδικάζουμε .

«Ο αναμάρτητος υμών πρώτος βαλέτω λίθον επ’ αυτήν».


  Μερικές φορές όμως από κάθε κακό, φανερώνεται το καλό.
  Ο κάθε άνθρωπος έχει την ιστορία του, αφήνει το στίγμα του φεύγοντας απ΄αυτή τη μάταιη ζωή,
όλοι κρίνουμε και κρινόμαστε καθημερινά , από τους φίλους μας , την οικογένειά μας, το περίγυρο, το περιβάλλον μας.Η πορεία μας στον κόσμο δεν κρίνεται από τα λάθη μας. Ποιος είναι...αλάνθαστος;
  Μερικές φορές, όμως ο λογισμός, μας κάνει να κρατούμε...αποδείξεις λαθών και τότε, τι γίνεται τότε;
  Κάτι ανάλογο αφορά τη σημερινή μου ανάρτηση, η οποία σημειωτέον, έχει ετοιμαστεί καιρό πριν.
  Διάβασα κάπου το εξής:
η γυναίκα παντρεύεται ένα άνδρα, ελπίζοντας ότι θα τον αλλάξει
ο άνδρας παντρεύεται μια γυναίκα πιστεύοντας ότι δεν θα αλλάξει ποτέ!
  Τελικά κανένας δεν δικαιώνεται, απλά όλους μας αλλάζουν μόνο οι συνθήκες, γιατί κάπου με τις αποφάσεις του τετραδίου του ' 83 που σας είπα,
κάπου εκεί κοντά ξεκινάει και αυτή η ιστορία!
  Απλά με το πέρασμα των χρόνων, αποστασιοποιημένα πλέον από το πρόβλημα που προϋπήρχε,
το αντιμετωπίζουμε με μια πιο δημιουργική ματιά!
                               .......................................................................
Με πολλή πολλή σκέψη και βαριά καρδιά ανεβάζω αυτό το θέμα, ακριβώς επειδή είναι πλέον μακρινό παρελθόν.
Και όπως σας προανέφερα, είναι γραμμένο...στην άμμο!
τα όμορφα που είναι ασύγκριτα πολλά, έχουν γραφεί ανεξίτηλα στην πέτρα, όπως ακριβώς το γράφει << η ΖΩΗ του Παιδιού>>.

  ..........................................................................................................


Ο τίτλος θα μπορούσε να ήταν:
      ΠΛΗΓΩΜΈΝΑ ΛΆΦΥΡΑ
ή    ΠΟΝΕΜΈΝΑ ΛΆΦΥΡΑ
ή..  .χρήση και κατάχρηση
ή    πονεμένες αλήθειες
ή     αρνητική διαφήμιση

ή...
        ένα κάδρο που..κόστισε πολύ!!!!!!!!!
Αλλά ακόμα και σαν αρνητική διαφήμιση έχει τους λόγους της΄ και είναι καλύτερο τα λάθη να φαίνονται  για να παραδειγματιζόμαστε για το μέλλον.




Τι άλλο μπορεί να μας αφήσει αμανάτι ένα τέτοιο μπουκάλι;
Ξέρετε; Αν είχατε συζήσει μαζί του επί σειρά ετών θα το γνωρίζατε αγαπημένες μου φίλες!
Ναι,  ναι,  τα σπάμε!
Όχι δεν τα σπάμε στο τσακίρ κέφι,αλλά σπάμε τα μπουκάλια που ξεμένουν, στον λαιμό τους, αφ΄ ενός γιατί δεν είχαμε γνωρίσει το ντεκουπάζ   τω καιρώ εκείνω ,  και αφ' ετέρου, ε, κάτι πρέπει νάχουμε να θυμόμαστε βρε αδερφέ!Τα πληρώσαμε που τα πληρώσαμε με δυο τρόπους!αφ΄ ενός από το οικογενειακό εισόδημα και αφ΄ ετέρου με την υγεία! ε, τι ; να μην το θυμόμαστε;
Θα με πείτε κακιά, αλλά, ναι ενίοτε είμαι!και το δείχνω!χωρίς λόγια! με τα έργα μου!
Χρόνια και χρόνια το είχα στο νου!
Τον κατασκευαστή αυτού του περιεχομένου και τον Καρέλια!
Εκεί να δείτε μίσος!Τι; δεν έχετε ακούσει αυτή τη λέξη από μένα; και λογικό είναι αφού δεν υπήρχε λόγος και δεν υπάρχει στο λεξιλόγιό μου.
Στην ουσία δεν είναι μίσος, αγανάκτηση είναι!εκ των υστέρων!που υπήρχε εκ των προτέρων!
Προς τι τόση αγανάκτηση; Αφήστε το δεν το συζητώ.......
  Εδώ μιλάμε μόνο για κατασκευές και  πράσσειν άλογα, συγγνώμη,πράσινα μπουκάλια ήθελα να πω!
  Σας πληροφορώ ότι κάθε φιάλη στον λαιμό της είχε, δυο γυάλινες μπίλιες. Λέω είχε, γιατί ευτυχώς εδώ και χρόνια είναι παρελθόν!Όμως από κάποια στιγμή και μετά , τότε,  σκέφτηκα: γιατί να μην σπάμε τα μπουκάλια αφού έστω κάτι έχουν να αφήσουν; Δυο γυάλινες μπιλίτσες και στο καπάκι ένα καπάκι!Λίγο είναι;
Και αρχίζει η συλλογή.........
Σας εξομολογούμαι ειλικρινέστατα είναι η πιο ακριβοπληρωμένη συλλογή μας!
Χρόνια μετά το ξαφνικό αποχαιρετιστήριο, του πράσινου μπουκαλιού, Δόξα τω Θεώ,είχαμε την τύχη να μας ειδοποιήσει το εσωτερικό καμπανάκι -γιατί σπανίως προειδοποιεί-  είμαστε καλά και ό,τι σπάσαμε,  σπάσαμε! Χρόνια μετά λοιπόν,
ξαναβρήκα τη συλλογή μου!Πως είπατε; η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο;Μα δεν θα προσφέρουμε εκδίκηση, αλλά θα αραδιάσουμε τα...λάφυρα στο πιάτο!'Η μάλλον στον πάτο, ενός δίσκου που φτιάχτηκε για την περίσταση!Μια πρόβα , μου ήταν αρκετή για να συνθέσω τη δημιουργία μου.




  Εδώ , κάνοντας πρόβες μέσα σε νερό,  σε υπάρχοντα δίσκο, γιατί ένα φόβο τον είχα, μήπως στο υγρό γυαλί, χαθεί το γυαλί  όταν συλλάβαμε την ιδέα.
  Εδώ, λεπτομέρεια του υπέροχα κατασκευασμένου δίσκου, που από μόνος του  είναι κομψοτέχνημα, αλλά πρέπει να συνεχίσω τον σκοπό για τον οποίο παραγγέλθηκε.








  Πλένω τα καπάκια, χρόνια στο κουτί, πλένω να γυαλίσουν οι μπιλίτσες, τις στεγνώνω, και στη βάση του ξύλινου δίσκου, αντιγράφω τα τρία γράμματα που τα έχουμε χρυσοπληρώσει εις βάρος άλλων αναγκών.Τα προσπαθώ να γίνουν και καλλιγραφικά, για να μοιάζουν!Και αφού τα κολλάω ένα ένα με απλή κόλλα, περιχύνω με τις γυάλινες μπιλίτσες, είχα δοκιμάσει ήδη ότι η ποσότητα παραήταν αρκετή.Και μετά πάνω σε τόσο γυαλί, ε, τι θα χρησιμοποιούσα, παρά υγρό γυαλί;Θα χρειαζόταν μεγάλη ποσότητα, αλλά χαλάλι της!'Επρεπε να γίνει!Μπροστά στο κόστος που είχα μπροστά μου, το κόστος του υγρού γυαλιού ήταν αμελητέο.
Εδώ κλείνοντας προσωρινά από την ανάποδη πλευρά τις ενώσεις για να μην χαθεί τυχόν γυαλί.

Κι εδώ μία φωτογραφία με φλας λίγο πριν το τελικό βήμα αφού πρόσθεσα και κίτρινη άμμο.
                                                     Και τώρα είμαστε έτοιμοι!






Ιδού το αποτέλεσμα:
Και το πουλάω!ναι!το πουλάω!να μην έχω τίποτα να θυμάμαι!
ΔΕΝ ΘΈΛΩ ΝΑ ΘΥΜΆΜΑΙ!
Υ.Γ.
  Δεν έχω τίποτα να μοιράσω  ούτε να καταλογίσω ευθύνες στις  εταιρίες που προανέφερα.
  Ο Θεός μας χαρίζει γνώση και λογική, η ελεύθερη βούληση είναι προσόν μας.Αλλά αν  γινόταν χρήση και όχι κατάχρηση θα σας είχα αυτό το μοναδικό πανάκριβο αριστούργημα;
 μικρό υστερόγραφο:
 υ.γ.
ΔΕΝ ΠΟΥΛΆΜΕ ΤΊΠΟΤΑ!Ιδίως όταν πρόκειται για κομμάτια ζωής !
γιατί η ζωή είναι ζωή μας, με τα όμορφα και τα άσχημα , με τα εύκολα και τα δύσκολα, με τα πάνω της και τα κάτω της με τα ιάσιμα και τα μη ιάσιμά της.
Μόνο που κάποια κομμάτια της , αφαιρούν ζωή από τη ζωή μας.Αυτό να το θυμάστε.
Να προσέχετε τη ζωή σας πριν χτυπήσει το εσωτερικό καμπανάκι γιατί μπορεί να μην υπάρξει...πρόβα.
ΔΏΣΤΕ σημασία στα μικρά γράμματα, ωσάν να πρόκειται για δανειακές συμβάσεις.Γιατί κι εκεί οι μεγάλες αλήθειες παίζονται στα μικρά γράμματα.
   Αγαπημένες μου φίλες
   αγαπημένοι μου φίλοι
   να είστε καλά
   και ας μην έχετε αυτόν τον μη αναίμακτο δίσκο!


Υ.Γ.
Μόλις είδε ο γιος μου στο πρόχειρο, γραμμένα στο δίσκο τα 3 γράμματα, ακούω:
-μαμά, έκανες το μνημόσυνο του JεB ;
- ..................   (νοιώθοντας τη ψυχή μου να απαντά: καιρός δεν ήταν;)

27 σχόλια:

  1. σωστός ο γιος!! χχχχχχχχχχαχααχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όλοι βιώσαμε την κατάσταση, όλοι τώρα την διακωμωδούμε...αφού είχε χώρο για λίγα μπιλάκια ο δίσκος...ακόμα! χαχαχα!

      όμως....δεν ήταν καθόλου αστείο...
      Βιώσαμε όλοι μας μια πρόβα θανάτου και αυτό ήθελα να δείξω προς όσους το διαβάσουν.Είναι κρίμα να καταστρέφονται ζωές...από ένα πάθος.φιλάκια!!

      Διαγραφή
  2. Αααααααα δεν σε προλαβαινω.. αδέρφι... !! καλέ; πότε εκανες την προηγούμενη αναρτηση με το Θεμα της Παναγιας μας;; αυτό οντως κι αν ήταν θαυμα ....μεγαλη η Χάρη Της..!!!! παντα μας προσεχει Εκεινη εμεις πως Τής λεμε ευχαριστω;...βοηθεια μας να είναι παντα...
    και τωρα στο θεμα του μνημόσυνου...Βαρβαρούλα μου .. δεν ήξερα οτι είχε το καπακι του συγκεκριμενου ποτού μπιλίτσες... αλλα είδες πως σου γβηκαν χρίσημες ;... πολλα χρονια περιμεναν τι θα τις κανεις... διαβασα με προσοχή αυτήν την αναρτηση με τα λάθη .. και ποιος αγαπη μου δεν έχει κανει;..μαθένουμε απο τα λάθη μας.... και . ευτυχως που το συγκεκριμένο .. ειναι πια παρελθον...ευτυχως και υπαρχουν τα καμπανακια .. και μας προειδοποιούν ... περασμενα .. μεν ξεχασμενα δε αστα να πανε στην ευχή τους Θεού... έτσι κι αλλιως.. τελος καλο ολα καλά δεν λεμε καρντάση μου; εσύ του εκανες το μνημοσυνο .. εκεινο το ξέρει οτι πέθανε;.....να περνας ομορφα... θα σου στηλω μεηλ ... ναι; φιλακιααααααααααα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευτυχώς που υπάρχουν καμπανάκια, ναι!
      αλλά κι απο μόνο του το θέμα μου, ήθελα να αποτελέσει καμπανάκι για κάποιους έστω και άγνωστους.Γιατί είναι μια...μαρτυρία.
      Εκείνο, δεν ξέρω αν ξέρει, και δεν με νοιάζει πλέον....
      φιλάκια πολλά πολλά!!!
      σ΄ευχαριστώ!!!

      Διαγραφή
  3. ΄΄Πονεμένες αλήθειες ΄΄ θα ήταν ο δικός μου τίτλος σ΄π αυτήν την ανάρτηση !!Το μακρινό παρελθόν να μείνει εκεί που είναι και μακάρι μέσα από αυτήν την ανάρτησή σου να διαβαστεί από γιατί η πρόληψη σώζει ζωές , όνειρα και ελπίδες !!!
    Και λατρεύω τους ανθρώπους που η δύναμή τους ξεχειλίζει !!!
    Σε φιλώ με αγάπη απέραντη για το σπουδαίο μήνυμα σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν υπάρχει τίποτα πιο δυνατό απο ένα βίωμα nicol μου!
      Και η δύναμη βγήκε μόνο....εκ των υστέρων.....δυστυχώς.......
      φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  4. Κορίτσι μου, αυτό ήταν! Πέρασε!!!
    ;-)
    Τώρα μόνο ως υλικά δημιουργίας θα βλέπουμε κάτι τέτοια αντικείμενα, ναι?
    Αν τύχει και ξαναβρεθεί στο δρόμο σου κάτι τέτοιο, το μόνο που θα σκέφτεσαι, θα είναι: "Χμμμ... Αυτό σε τί να το μετατρέψω??!"
    Αγκαλιά και φιλί, κορίτσι μου! Ιδιαίτερη η ανάρτησή σου!
    ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπα δεν νομίζω να ξαναβρεθέι στο δρόμο μου τέτοιο υλικό, με πήραν από φόβο! χαχα!
      Όμως η ζωή συνεχίζεται,εδώ και χρόνια, πιό όμορφα χωρίς εξαρτήσεις , πέραν της δικής μου με το μπλοκ χαχαχα!μην κρίνουμε μόνο τους άλλους, να έχω το γνώθι μου κι εγω....
      φιλάκια πολλά πολλά!

      Διαγραφή
  5. Βαρβάρα μου δε ξερω τι τιτλος ταιριαζει, ξερω ομως πως εχει να κανει με την πονεμενη μα ομορφη ψυχουλα σου.
    Καποιες αναμνησεις πονανε πολυ και προφανως η καρδουλα σου ποναει με βαση ολα τα παραπανω, ομως η ζωη υπαρχει για να προχωραμε, με αναμνησεις που πονανε προχωραμε.
    Ειναι δυσκολο μα δε γινεται διαφορετικα.
    Να θυμασαι τα ευχαριστω για να μπορεις να πολεμησεις τα δυσαρεστα.
    Θελω να εισαι καλα και ευτυχισμενη.

    Φιλακια πολλα πολλα πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. σ ΄ευχαριστώ για τα λόγια σου Κική μου!Θυμάσαι που σου είπα:έχω ήδη χρησιμοποιήσει τη λέξη λάφυρα;απλά ήταν πονεμένα...
      Όμως αν θυμάσαι παλιότερα είχα γράψει για το μόνο που ξέρω:Ι' m happy!και το εννοώ, και ξέρεις μετά από τα δύσκολα, είναι ακόμα πιο δυνατό!Είμαστε όλοι καλά και πολύ καλύτερα!φιλάκια!

      Διαγραφή
  6. Αυτά τα μπιλάκια που μας ορίζουν τη ζήση μας σαν δυνάστες..
    Αυτά τα λάθη που βλέποντας τα από απόσταση τα χλευάζουμε και γελάμε...
    Αυτή η δύναμη να γίνουν κάδρο, είναι η Νίκη!
    Αυτά τα πώματα που έγιναν δίσκος πόση δύναμη και χλεύη κλείνουν μέσα τους;
    Ο δίσκος της Νίκης!

    Τίτλο δεν θα μπορούσα να βάλω..
    Μόνο να σου πω πως έχω συγκλονιστεί!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. τόξερα πως...θέλει ψυχή!
    αλλά πόση περισσότερη δύναμη χρειάζεται να τα αποχωριστούμε, και ναι...νικήσαμε!ή ζωή νίκησε, αυτή τη φορά!
    σ΄ευχαριστώ!
    φιλιά και την αγάπη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μια πρωτότυπη δημιουργία, έξυπνα συνδεδεμένη με ένα οξύ κοινωνικό πρόβλημα.
    Έκανες πολύ καλά, Βαρβάρα που προχώρησες σ’ αυτήν την, μέχρι και το υστερόγραφο, αξιόλογη ανάρτηση. Γραμμένη με ευαισθησία και με την κατάλληλη δόση χιούμορ! Διδακτική. Το μήνυμά τής νίκης πάντα επίκαιρο. Καλή συνέχεια.
    (Πολύ χρήσιμη η υπενθύμιση πως ουδείς αναμάρτητος ή αλάνθαστος. Γιατί την κριτική την έχουν έτοιμη όλοι).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλή σου μέρα αγαπητέ μου Άρη, ομολογώ πως περίμενα να διαβάσω τη δική σου άποψη.Ξεκινώ απο την τελευταία σου φράση, εκεί ήταν οι..αναστολές μου, όμως ναι, το πρόβλημα είναι καθαρά κοινωνικό, διότι αυτές οι εξαρτήσεις καταντούν δυνάστες).Σ΄ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Καλημέραααααααααααα! Καλημέρααααααααα! Δεν σε ξέχασα αλλά εσύ με καταλαβαίνεις.... περισσότερο από έλλειψη χρόνου είναι η παντελής έλλειψη διάθεσης.Δεν μπόρεσα να καταλάβω λόγω του πολύ πρωινού εγερτηρίου, της αφόρητης ζέστης , της αρρωστημένης δροσιάς του air condition (αλλά και της προχωρημένης ηλικίας)αν αυτή η ανάρτηση είναι πραγματικός εξορκισμός θλιβερής ανάμνησης η άριστος συνδυασμός δημιουργίας με το μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα. Δεν έχει βέβαια σημασία τι από τα δύο αλλά ότι μας τα σέρβιρες με δόσεις μυστηρίου και δημιουργικής ικανότητας. Τι κάνεις είσαι καλά, εύχομαι να έχεις ενα καλό υπόλοιπο καλοκαιριού και καλό 15αυγουστο !!! φιλάκια από μένα και τα μικρά μου κοριτσάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε σένα και στα μικρά σου κοριτσάκια, πολλά ροζ φιλάκια!΄Σήμερα ξαναδιάβασα όσα έκανες σε ρόζ!
      έτσι για να τα θυμηθώ και να σε δικαιολογήσω που...δικαίως μας λείπεις!
      Α, τι απ ' τα δυό ήταν;'οπως το δει ο καθένας!ευτυχώς για μας είναι πλέον παρελθόν!
      Καλή Παναγιά, η Παναγιά να μας προστατεύει όλους!
      και...μετά πέρασα να δώ τι πρόσεξες στης Σμαραγδένιας μας!ε, είσαι απίστευτη!έχεις δίκιο!
      πολλά πολλά φιλιά κατανόησης ως προς τις απουσίες!

      Διαγραφή
  11. Μεταβόλισες Εξαιρετικά τον Πόνο και τον Κόπο και το Κόστος και το Αίμα, κι έβγαλες Τέχνη. Την Τέχνη της ψυχής. Είναι Οικόσημο πια Barby μου αυτός ο δίσκος. Είναι κάτι σαν τα παράσημα των αναπήρων πολέμου, που όμως επέζησαν! Και περπατούν περήφανοι με το λάφυρο σημαία, κι έχουν ουλές που σηματοδοτούν τη Νίκη επί των μαχών. Εδώ είναι επί των Παθών.. Δεν υπάρχει Σκληρότερος πόλεμος και δυσκολότερη μάχη. Βλέπω όμως κι άλλες πλευρές στο έργο σου. Ας πούμε το θέμα της..αγάπης των..εχθρών. Εσύ έβαλες τους εχθρούς να πλαγιάσουν όμορφα σ αστραφτερά λιβάδια με κίτρινες μαργαρίτες.. Χρόνια Πολλά και Ευλογημένα για την Παναγία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Καλή σου μλερα καλή μου φίλη.
    Ένα κείμενο που συναρπάζει. Κατάφερες να συγκλονίσεις όλους όσοι επισκέφτηκαν το μπλογκ σου..
    Νάσαι καλά και χρόνια πολλά για τη γιορτή της Παναγίας μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χρόνια σας πολλά αγαπημένε μου Ντένη!Καλή...προσαρμογή μετά τις διακοπές σας!εύχομαι και του χρόνου με υγεία, και αν θέλει ο Θεός και εσείς, διακοπές στα Εφτάνησά σου!
      Να προβληματίσω ήθελα!Μακάρι αν ακούμπησε όσους το έχουν ανάγκη!Η δύναμη φαίνεται μόνο όταν έρθει η ώρα να επιλέξει κάποιος την ζωή ή όχι!Αν προλάβει να έχει πλέον επιλογή!
      Και είναι καλό να μοιραζόμαστε αυτά τα ανθρώπινα, που είναι πιό ....ανθρώπινα, αφού όλοι μας έχουμε πάθη και ουδείς αναμάρτητος.
      Και του χρόνου της Παναγιάς μας, με υγεία!
      Σ΄ευχαριστώ!

      Διαγραφή
  13. Χρόνια Πολλά και καλά Βαρβάρα μου.
    Προσπάθησα να αφήσω σχόλιο πολλές φορές, αλλά δεν στάθηκε δυνατό.
    Σε καταλαβαίνω και μακάρι να το καταλάβαιναν όλοι πριν να είναι αργά.
    Το έργο σου είναι απίθανο όμως, ανεκτίμητης αξίας.
    Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χρόνια πολλά Ρένα μου, για τη γιορτή σου!
      Καλή συνέχεια στις διακοπές!φιλάκια πολλά!!!
      ανεκτίμητη και...διαχρονική για όλους!
      σ΄ευχαριστώ!!!!

      Διαγραφή
  14. Έχεις τον δικό σου τρόπο να συνδέσεις μια δημιουργία με κάποιες αξίες μεγάλες και σημαντικές. Πολύ πρωτότυπη δημιουργία. Βαρβάρα μου τα συγχαρητήριά μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ευχαριστώ αγαπητέ Γιάννη!
    Ο ιδιαίτερος δίσκος, έγινε εις μνήμην!
    Όταν πλέον το βλέπουμε από χρόνια μετά, αποστασιοποιημένα, απλά όλα έπρεπε να συμβούν!
    Κάθε τι στη ζωή μας έχει τον λόγο του!
    Να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή