Δευτέρα 25 Μαΐου 2015

Στον πατέρα μου

    Αγαπημένες μου φίλες
    αγαπημένοι μου φίλοι
Την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου,είθισται να γιορτάζεται η γιορτή του πατέρα.
Δεν θα έγραφα ποτέ αφιέρωμα στον πατέρα μου, αν και δεν είναι μέρα να μην τον σκεφτώ.
   Αφορμή μου έδωσε ένας παλιός του γνώριμος,
που λίγες μέρες πριν,  μιλώντας με γνωστούς μου που συνάντησα και έχουμε  κοινούς συγγενείς στην Αυστραλία, από άλλη πλευρά ο καθένας, τυχαία περνώντας δίπλα ο κ.Νίκος, κοντοστάθηκε και μου είπε:
-Όταν θα μιλάς για τον πατέρα σου να τονίζεις ότι ήταν ένας υ π έ ρ ο χ ο ς άνθρωπος!
με συγκίνησε η φράση του.Δεκαεννιά χρόνια μετά και τυχαία να ακούς μια τέτοια φράση, ναι , είναι τιμή!
Άρχισα να σκέφτομαι τις λέξεις του μία προς μία!
Άλλωστε ο ΙΟΥΝΙΟΣ  είναι και ο μήνας που έφυγε ο πατέρας μας.Του χρωστώ την επί πλέον σκέψη μου.
Στον Θεό, στον πατέρα και στη μητέρα και στους δασκάλους μας οφείλουμε το ποιοι είμαστε σήμερα.
Για τον δάσκαλό μου έχω γράψει επανειλημμένα και θα συνεχίζω να τον σέβομαι να τον εκτιμώ και να τον λατρεύω.
Αλλά σκεφτόμουν ότι όσο καλοί και άξιοι να είναι οι δάσκαλοι, το σπίτι και η οικογένεια είναι η βασική αρχή μας.

.........................................................................
  Τα αδέρφια μου, θα μπορούσαν να γράψουν πολλά περισσότερα, αφ ΄ενός επειδή τον έζησαν περισσότερα χρόνια, και αφ'  ετέρου επειδή έχουν το χάρισμα  να μπορούν να γράφουν.
 Εγώ απλά θα προσπαθήσω ένα συνοπτικό αποτέλεσμα.Συνοπτικό αλλά όχι μικρό γιατί πως να περιγραφεί μια ζωή με λίγες λέξεις.....
 Η ζωή του φάνηκε πόσο εύκολη θα του χαριζόταν από τη στιγμή της γέννησής του.
 Η γιαγιά μας, γεννημένη το 1887 η μεσαία από τρία ορφανά από πατέρα κορίτσια, παντρεύτηκε στα 14 της με διαφορά ηλικίας του παππού μου.
Αργότερα , απέκτησε και δύο ετεροθαλείς αδερφούς, από την ίδια μητέρα, που ποτέ δεν ξεχώρισε για αδέρφια της.
 Πολύ δύσκολη ζωή.Όταν μετά από χρόνια, μια κόρη της τη ρώτησε:μάνα γιατί δεν έφευγες;η απάντησή της ήταν:  γιατί ήμουν ορφανό.
  Η γιαγιά μου λοιπόν, έκανε δεκατέσσερις γέννες.Στα πρώτα οχτώ παιδιά της, όταν γεννιόταν το δεύτερο, πέθαινε το πρώτο της παιδί.Έζησαν και μεγάλωσαν μόνο τα τελευταία έξι παιδιά της, τρίτος από το τέλος( δηλ.το δωδέκατο παιδί) ήταν ο πατέρας μου , με τρεις μεγαλύτερες αδερφές, ένα μικρότερο αδερφό στην Αυστραλία και την λατρεμένη μου θεία που μου εύχεται πάντα:Βe happy, και είχα γράψει παλιότερα. . Ίσως επειδή  και το βαφτιστικό της όνομα  είναι  ΕΥΤΥΧΊΑ.Το όνομα αυτό δόθηκε από τον νονό της από μια πολύ όμορφη και τρυφερή ιστορία,  ίσως να το συμπεριλάβει η αδερφή μου στα γραπτά της.

Σήμερα το θέμα είναι το δωδέκατο παιδί , από τα έξι τελευταία που έζησαν, που είναι ο Βασίλης (Βασιλικός το βαφτιστικό του) ο πατέρας μου.

Ζούσαν στην περιοχή - που σας έχω αναφέρει στις 27 Σεπτεμβρίου του 2013-στην ευλογημένη εκείνη εύφορη περιοχή.
Την ώρα της γέννας του πατέρα μου, η γιαγιά μου μόνη-ο παππούς έλειπε στο κοπάδι-, ένα από τα μεγαλύτερα κοριτσάκια έτρεξε λαχανιασμένο να ειδοποιήσει ότι μια αγελάδα, είχε μπει στον κήπο με  τα φυτευτά (φασόλια) και τα κατέστρεφε και δεν μπορούσε να τη κουμαντάρει να βγει από τον κήπο.Ναι, αλλά αυτά τα φασόλια αποτελούσαν τη σοδειά για την υπόλοιπη χρονιά..Αρχές Ιουλίου ήταν.
Η γιαγιά μου, άφησε το νεογέννητο λεπτών, δίπλα, έκοψε μόνη της τον ομφάλιο λώρο, τον τύλιξε στον μηρό της ψηλά, και έτρεξε να γλυτώσει τη συμφορά............Γλύτωσαν και τα φασόλια και επέζησε και ο γιος.
Τώρα που το σκέφτομαι,  75  χρόνια μετά και την ώρα που έφυγε η ψυχή του στο χωράφι, έφτιαχνε φασουλόξυλα, για να δεντρώσει τον κήπο....΄Ιδια εποχή, καλοκαιρινή.Τόση σύμπτωση....
Έτσι ξεκίνησε η ζωή του πατέρα μου.
Τι να πρωτοθαυμάσω σ΄αυτόν τον άνθρωπο.
Την εργατικότητα, την τιμιότητα, την ανθρωπιά, τη βαθιά πίστη του, την καλοσύνη του, ή την αγάπη για την πατρίδα και την οικογένειά του;
Αγαπημένες μου φίλες, αγαπημένοι μου φίλοι, γνωρίζετε ότι σε πολύ εξαιρετικές περιπτώσεις βγάζω τα προσωπικά μου.Ας κάνω μια μικρή εξαίρεση.

Δύσκολο:από πού να ξεκινήσω;
Ούτε και ο ίδιος θα ήθελε να ακούει επαίνους.Ήταν πολύ ταπεινός,συγχρόνως περήφανος στο θέμα αξιοπρέπειας,και πολύ μα πολύ εργατικός  '  διέθετε και ένα όμορφο χιούμορ που δεν του φαινόταν.Ήταν άνθρωπος της παρέας.Σεβόταν πάντα τις Κυριακές και τις μεγάλες γιορτές, και το Δόξα τω Θεώ, και το: θα δώσω λόγο στον Θεό, δεν έλειπε στην καθημερινότητά του.Ήταν ένας ακέραιος άνθρωπος.
Αυτό που μας δίδαξε και κρατάμε φυλαχτό είναι οι δύο έννοιες:

                            Δουλειά  και   Αλήθεια

'Ηξερε μόνο να προσφέρει.
Δεν θα αναφερθώ στη ζωή του ούτε στις πράξεις του.Το ότι μεγάλωσε οχτώ παιδιά( το δεύτερο μας περιμένει στον ουρανό από πολλά χρόνια, εδώ και κάποια χρόνια μαζί με τον μεγάλο μας αδερφό),αυτό και από μόνο του στα μάτια μου έχει στοιχεία ηρωισμού .
Ελιές (λάδι για όλους μας),κηπευτικά, μελίσσια, καμίνια για κάρβουνα, οικόσιτα ζώα, ακόμα και δίχτυα για ψάρεμα στους λάκκους είχε, από όλα για όλους μας ,ήταν μέσα στις ασχολίες του.


Στην  ΣΤ' Γυμνασίου, γυρίζοντας με το λεωφορείο στο σπίτι μου, βρήκα να με περιμένει ένα όμορφο γυναικείο ρολόι parker.Το είχαν από μόνοι τους παραγγείλει, γιατί φανταζόταν ότι μου ήταν χρήσιμο.Δεν είχα σκεφτεί ποτέ ότι μου έλειπε κάτι.Η αγάπη μέσα στο σπίτι αλλά και παντού, υπερκάλυπτε τα πάντα.
Το πορτοφόλι της οικογένειας πάνω στο τζάκι, και η ρήση για όλους μας η ίδια:πάρτε όσα θέλετε, όποτε θέλετε,αρκεί να μου το πείτε.
Εκεί που ήταν μόνο δικός του χώρος, ήταν ένα κουτί από πουκάμισο, στο δεξιό πάνω μέρος της δίφυλλης ντουλάπας, όπου φύλαγε τα χαρτιά του συνεταιρισμού.

   Θα πω μόνο ότι μέσα στα καθήκοντά του από το 1963 ως και το θάνατό του, ήταν στον συνεταιρισμό του χωριού μας  πρόεδρος και ταμίας μαζί, κάτι που τον γέμιζε ευθύνη.Ταγμένος λες στον συνεργατισμό και στο κοινό καλό των συγχωριανών του.Απ ' ότι θυμάμαι, μέσα στις  ευθύνες του ήταν οι καταστάσεις και το μοίρασμα των λιπασμάτων, τα αγροτικά και κτηνοτροφικά δάνεια για τα μέλη, σπόροι, και η απόδοση λογαριασμού στην οικεία Ένωση και τα χαρτιά και ο έλεγχος του ταμείου στον λογιστή του συν/μού .Πάντα πριν από μια τέτοια απόδοση ή και τη συμφωνία των καταστάσεων, επιζητούσε  τον έλεγχο από τη μητέρα μου, και την επαλήθευσή της, να είναι απόλυτα βέβαιος ότι είναι σωστός.
Σε μια τέτοια λοιπόν επίσκεψη στον λογιστή τους, όταν τελείωσε , πέρασε να μας δει.Άλλοτε ένα καφεδάκι ή ένα κουμαρίσιο που ήταν η αδυναμία του,(άλλωστε δικό του και αυτό ήταν) με ότι απλό υπήρχε συνοδευτικό,και μετά ο άντρας μου τον πήγαινε το χωριό μας περίπου 15' λεπτά μακριά. Εκείνη τη μέρα,ο οδηγός είχε μια τόσο δύσκολη μέρα που μου είπε:
-όταν θελήσει να φύγει ο πατέρας σου, παρήγγειλέ   του ταξί  θα το πληρώσουμε εμείς, αλλά δεν έχω αντοχές να οδηγήσω.
Πώς όμως να πληρώσουμε εμείς; ήξερα τον πατέρα μου!δεν θα δεχόταν με τίποτα τη προσφορά μας.
Θα καταδεχόταν να πάρει χρήματα από  τα παιδιά του;Ήταν αδύνατον, τον ήξερα.
Του εξήγησα ότι θα πήγαινε στο χωριό με ταξί, χωρίς όμως να αναφέρω...τη σκέψη μας.
Και την ώρα που μπήκε στο μπάνιο να ετοιμαστεί για να φύγει, άνοιξα την τσάντα που είχε πάντα τα χαρτιά του συνεταιρισμού, και έριξα ένα διπλωμένο πεντοχίλιαρο, ήταν περίπου το κόστος της διαδρομής με ταξί.
΄Ηταν εκ των υστέρων το λάθος μου.
 .......................................
Όταν έφυγε από τη ζωή, λίγες μέρες μετά, η μητέρα μου κάλεσε τον  άντρα μου να ρωτήσει διευκρινιστικά πού να παραδώσει τα χαρτιά των ευθυνών του.
- ΄Ακου παιδί μου.Τον πατέρα σας τον ήξερες.Εδώ και καιρό έχουμε χάσει τον ύπνο μας.Ελέγχουμε, ξαναελέγχουμε, κάτι πρέπει να μας ξεφεύγει.Όσους ελέγχους και να κάναμε, μας βγαίνει ένα στρόγγυλο πεντοχίλιαρο πλεόνασμα.Τόσα χρόνια ποτέ δεν είχαμε πρόβλημα με το ταμείο.


ΑΧ ΒΡΕ ΠΑΤΈΡΑ!
Δώσε λόγο στον ΘΕΌ!
το πεντοχίλιαρο...  ένα  δρομολόγιο ταξί ήταν  
κι αυτό....
 το    ΆΦΗΣΕΣ   ΣΤΗ    ΓΗ      Π Λ Ε Ό Ν Α Σ Μ Α !!!!!!!!!!!!!!

 ...................................................................................................................................................................................

 Παρακάτω σας παραθέτω ένα ποίημα της δεύτερης αδερφής μου, που ναι μεν είναι γραμμένο στο βιβλίο της Ασημίνας με αφιέρωση:στον πατέρα μου που πρόσφατα  έχασα,
πλήν όμως παρότι έχει πολύ όμορφη κατ΄ εμέ γραφή, θέλει η ίδια να μένει στην αφάνεια.
΄Εχει γράψει υπέροχα ποιήματα, αν μου το επιτρέψει  στο μέλλον θα ήθελα να  βάλω δικά της.Αυτό όμως αφού είναι ήδη δημοσιευμένο, το χρησιμοποιώ.

                             ΣΤΟΝ ΠΑΤΈΡΑ ΠΟΥ 'ΕΦΥΓΕ


 Εσύ που ήσουν στη ζωή, ακούραστος σαν βράχος
πέθανες έτσι ξαφνικά, στην ερημιά μονάχος.
Κανείς δεν βρέθηκε εκεί ,τα μάτια να σου κλείσει
και στο στερνό ταξίδι σου να σε ξεπροβοδίσει.

Ο χάρος βγαίνει νικητής με όποιον κι αν τα βάλει
κανείς ποτέ δεν νίκησε σε μιά τετοια πάλη'
καμμιά φορά μα σπάνια μας δίνει προσθεσμία
όμως ποτέ δεν έκανε εξαίρεση καμμία.

Τον χάρο τον αντίκρυσες κάτω απο μία λεύκα
μόνος σου μέσ΄την ερημιά, απέναντι απ τα πεύκα
χωρίς προειδοποίηση ήρθε για να σε πάρει
να σ΄αλαφρώσει απ ΄της ζωής, τα πολλαπλά τα βάρη.

Έφυγες τόσο αθόρυβα, σαν νάσουν παλληκάρι,
άφησες μέσα στο μπαξέ, δεμένο το μουλάρι,
τα τρόφιμά σου άθικτα μέσα εις το ταγάρι,
πέθανες πάνω στη δουλειά, που λένε, στο ποδάρι.

Σε ψάχνανε οι χωριανοί με την αστυνομία.
σε βρήκαν τα μεσάνυχτα, θάταν η ώρα μία'
στο χέρι σου ένα κλαδί , στο άλλο το τσεκούρι,
λίγο πιο κεί τα χάπια σου μαζί με το παγούρι.

Σαν αστραπή κατέφθασε η είδηση σε μένα
και σύξυλη με άφησε εδώ μακριά στα ξένα.
Στ΄αυτιά μου ακόμα αντηχεί , η ζωηρή φωνή σου
και κεί σ' αποχαιρέτησα πριν χάσεις τη ζωή σου.

Αντί γι αντίο απάντησα, πατέρα καλημέρα
και έδωσες τ΄ακουστικό αμέσως στη μητέρα.
Ήσουνα τόσο βιαστικός, μούδωσες τη μητέρα
μού ΄πες θα πάω για δουλειά , να μη χαθεί η μέρα.

Τις μέρες τις λυπόσουνα να μην πάνε χαμένες
 <<δουλεύετε>>μας έλεγες, γιατ΄είναι μετρημένες.
 Μα να που βγήκε αληθινή αυτή σου η προφητεία
σαν τέλειωσε εδώ στη γη, απρόοπτα η θητεία.

Βιασόσουνα και μ' άφησες τον χάρο ν άνταμώσεις
και τη ψυχή στα χέρια του γρήγορα να του  δώσεις.
Το τέλος σου θα σκέφτομαι σε όλη τη ζωή μου,
το <<καλημέρα>> θ΄αντηχεί, παντοτινά στ' αυτί μου.

Δεν έχει δρομολόγιο κοντά σου για να φτάσω
την υστερνή αυτή φορά κι εγώ να  σ΄αγκαλιάσω.
Τα δάκρυα είναι άφθονα μα πια δεν ωφελούνε,
δεν σβήνουν την απόσταση κι οι ώρες πια περνούνε.

Απίστευτο μου φαίνεται πως τόσο ξαφνικά
μας  άφησες παντοτινά και δεν υπάρχεις πια.
Προσωρινοί πως είμαστε κι οι χωριανοί θα πούνε,
το αδειανό στασίδι σου στην εκκλησιά σαν δούνε.

Το βράδυ της κηδείας σου σε είδα σ΄όνειρό μου
που μακριά σου έμεινα, μένει παράπονό μου.
Μούστειλες ένα μήνυμα επάνω στον καυμό μου
ήτανε τόσο αληθινό, μούμεινε στο μιαλό μου.

Μα εύχομαι εκεί ψηλά που πήγες να θυμάσαι
τ΄όνομα το τιμήσαμε κι ήσυχος να κοιμάσαι.
Εφτά παιδιά μεγάλωσες με κόπους με θυσία
μέσ΄τα Βραστά η μνήμη σου να μείνει αιωνία.

                                                                                       Θωμαή..........28-06-1996

 σαν υ. γ.
ευχαριστώ απο καρδιάς τον κ.Νίκο, που μου έδωσε την αφορμή.

και δεν θα περιμένω καν τη γιορτή του πατέρα.  ο ΧΡΌΝΟΣ μας και η ΖΩΉ μας δεν είναι δεδομένα.
ΣΑΣ ΕYΧΑΡΙΣΤΏ!

 τεκμήρια:το ρολογάκι των 18 μου, που δεν γνωρίζω πότε σταμάτησε να δουλεύει, όμως δείχνει την ώρα που έδειχνε το δικό του ρολόι στο χέρι του την ώρα που εγώ έφτασα κοντά του, και από τότε αποτελεί την ώρα που ποτέ νωρίτερα δεν κοιμάμαι,και το βιβλίο που γράφτηκε εκεί κοντά.

53 σχόλια:

  1. Πόσο με συγκίνησε η ανάρτησή σου. Τυχερός που οι δυο κόρες του τον τιμούν τώρα πια μέσα από τα γραπτά τους. Να είστε καλά να τον θυμόσαστε!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. σ΄ευχαριστώ Ελένη μου!
      Θεωρώ οτι αυτή η ευχή:να είστε καλά να τον θυμόσαστε, την οποία τότε ακριβώς άκουσα , και με τον καιρό κατάλαβα το νόημά της, ναι ,είναι η πιο όμορφη ευχή!
      νάσαι καλά!
      φιλάκια!

      Διαγραφή
  2. Δεν έχω λόγια να σου σχολιάσω... συγκινήθηκα τόσο πολύ!
    Να είστε καλά να τον θυμόσαστε με αγάπη, Βαρβάρα μου. Σας καμαρώνει από εκεί ψηλά, να το ξέρεις!
    Φιλί! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αχ, βρε Βαρβάρα μου, σε διάβασα με τόσο προσοχή! Με συγκίνησες, να ξέρεις!
    Χαίορμαι να βλέπω γονείς, οικογένειες και τα παιδιά να έχουν τέτοιες ωραίες σχέσεις και αναμνήσεις... ίσως γιατί Εγώ... δεν....
    Να τον θυμάσαι πάντα έτσι όπως εσύ τον γνώρισες!
    Σου στέλνω την αγάπη μου! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πόσο τυχερή εισαι .αδέρφι..!!!!!!!! να ξέρεις πόσο με συγκίνησες με αυτή σου την ανάρτηση ..!! πόσο συναισθηματα και αξιες έζησες διπλα στον Πατέρα σου...!!!!!! τυχερή γιατι κρατας και εσύ και τα αδερφια σου σαν φυλαχτο αυτα που μαθατε κοντα του...!!!! γιατί θα ειναι χαρουμενος οταν σας προσεχει απο εκει πανω..και να βλεπει οτι φυτεψε στις ψυχές σας δεν πήγαν χαμενα οσα σας έμαθε...!!! ναι εισαι τυχερή και σε ζηλεύω.. ομορφα για οτι έχεις ζήσει...πολύ καλά εκανες και του αφιερωσες αυτή σου την αναρτηση... να είσαι καλα άδερφι μου .. να τον σκεφτεστε.. παντα....οπως και εκεινος πιστευω..!!! φιλακιααααα!!! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. σ΄ευχαριστώ αγαπημένη μου αδερφούλα! ναι, πιστεύω οτι τίποτα δε γίνεται τυχαία! μια αφορμή.αυτό ήταν.
      φιλιά!!!!

      Διαγραφή
  5. Αγαπητή μου Βαρβάρα,
    Τι ωραία ιστορία η του πατέρα σου, αληθινή ανθρώπινη,
    όμως υπάρχουν στην ζωή μας χειρότερες ιστορίες πατέρων που στερήθηκαν τα παιδιά τους και παιδιά που στερήθηκαν τον πατέρα τους,
    Ήταν η κατάσταση στην Ελλάδα τα παλιά χρόνια τόσο άσχημη, ώστε τα παιδιά όταν γινόταν 16 ετών έβγαιναν στην πιάτσα για μεροκάματο, όχι μόνο για τον εαυτόν τους αλλά για να βοηθήσουν και τους γονείς τους.
    Το αποχαιρέτισα τον πατέρα μου στα 16 μου χρόνια έκτοτε δεν τον ξαναείδα, όταν γύρισα μετά από 22 χρόνια δεν τον βρήκα είχε αφήσει εντολή να πάω στο μνήμα του επάνω να με δει με τα μάτια της ψυχής αν ποτέ υπάρχει.

    Καλή σου εβδομάδα

    χαιρετώ

    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ μου Γαβριηλ, σ΄ευχαριστώ που πέρασες!
      Ναι και τα δικά μου τρία αδέρφια, έφυγαν στη ξενητειά, από όταν ήμουν πρώτη δημοτικού εγω, και τα αδέρφια του πατέρα μου,όπως το προανέφερα. Ήταν οι εποχές.....
      Όταν θα αναφερθώ ξανά στην οικογένεια, κάτι θα γράψω.
      Τα μάτια της ψυχής πάντα υπάρχουν γιατί η ψυχή είναι αθάνατη!
      Να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  6. Ακέραιος! Τα έχει όλα αυτός ο χαρακτηρισμός. Πολύτιμη παρακαταθήκη σάς άφησε, Βαρβάρα, ο πατέρας σας.
    Κι όσο περνούν τα χρόνια, τόσο αυξάνεται η εκτίμηση.
    Έκανες πολύ καλά που μας ξεδίπλωσες τη ζωή αυτού τού άξιου ανθρώπου. Θα ήταν ένα διδακτικό ανάγνωσμα σε κάποιο σχολικό βιβλίο.
    Μεγάλοι, αυτοί οι αφανείς αγωνιστές τής τιμιότητας και της καλοσύνης. Άξιοι κάθε τιμής!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ΄ευχαριστώ αγαπητέ μου Άρη, πάντα εκτιμώ τη γνώμη σου.Να είσαι καλά!
      Ο κάθε άνθρωπος έχει την ιστορία του,η κάθε ζωή τη δική της.
      Να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  7. Βαρβάρα με την συγκινητική σου ανάρτηση θυμήθηκα και τον δικό μου πατέρα που είχε πολλά κοινά στοιχεία με τον δικό σου και τον οποίο χάσαμε πριν αρκετά χρόνια.
    Τιμιότητα μέχρι τελικής πτώσης.
    Εύγε για την διάθεση σου να μοιραστείς με όλους εμάς στοιχεία από την πορεία της ζωής ενός τόσο κοντινού και αγαπητού σου ανθρώπου.
    Τις φιλούρες μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αγαπημένη μου xristin, η διάθεση ήρθε όταν προέκυψε η αφορμή.Αλλά ομολογώ δεν μου βγήκε εύκολα.Δεν είναι τελικά εύκολο να γράφουμε, γιατί τα συναισθήματα μας πνίγουν!Όμως, σ΄αυτους δεν τα χρωστάμε κι αυτά;
      φιλια πολλά, αλλα δεν σε βρισκω σ το fb.

      Διαγραφή
    2. Στο facebook θα με βρεις με το......Juvri Xristina!
      Αν αντιμετωπίσεις κάποια δυσκολία σφύρα μου κλέφτικα να σου δώσω και άλλες πληροφορίες!
      Σε περιμένω στο φατσωβιβλίο!

      Διαγραφή
  8. Ξέρεις κάτι? Θέλω κι εγώ να ευχαριστήσω τον κύριο Νίκο, γιατί χάρη σ' αυτόν, διάβασα μόλις ένα από τα ωραιότερα κείμενα...
    Λόγια ψυχής, αληθινά, που με έκαναν όχι απλά να βουρκώσω, αλλά να κλαίω....
    Δεν θέλω να προσθέσω κάτι άλλο... Με συγκίνησες πολύ...
    Φιλί γλυκό, κορίτσι μου υπέροχο!
    Πάντα μα πάντα να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Βαρβάρα μου επειδή σε γνωρίζω θέλω να σου πω ότι έκανες πολύ καλά και έγραψες αυτό το κείμενο !!!Οι λέξεις που χρησιμοποίησες είναι όλες βουτηγμένες στη σκέψη του πατέρα σου που μέσα από τη δύσκολη ζωή του σας άφησε παρακαταθήκη το σπουδαίο του όνομα !!!!
    Να είσαι καλά . Σε φιλώ πολύ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. εκ των...υστέρων , κι εγω νοιώθω ήρεμη και αναπαυμένη.Φορτισμένη στο συναίσθημα βέβαια, αλλά, συμφωνώ σάυτό που λες.
      τι σου είναι τελικά, μια αφορμή! σ΄ευχαριστώ nikol μου!
      φιλιά!πολλά!

      Διαγραφή
  10. Πολύ συγκινητικό το αφιέρωμα στον αγαπημένο σου πατέρα, Βαρβάρα μου, όπως και το ωραίο ποίημα της αδελφής σου!!!
    Να έχετε υγεία να τον θυμόσαστε πάντα με αγάπη. Κι εγώ έχασα τον πατέρα μου πριν από 25 χρόνια, αλλά δεν περνά ημέρα χωρίς να τον σκεφθώ και...κοίτα σύμπωση..ήταν κι εκείνος το δωδέκατο παιδί της γιαγιάς μου (από τα 12 είχαν ζήσει τα 7).
    Φιλάκια πολλά και καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. όπως το είπες Μαριάννα μου αγαπημένη.ΟΎΤΕ ΜΈΡΑ!
      πόσο μάλλον που από τότε έχω συνδέσει και τον ύπνο μου με κείνη την ώρα, απαρέγκλιτα.
      φιλιά .Να.είμαστε γερές να τους θυμόμαστε. φιλιά!

      Διαγραφή
  11. Οι γονείς όσο μεγαλώνουμε γίνονται πιο έντονες οι αναμνήσεις μας από αυτούς. Μέχρι τώρα θα θυμάμαι ότι μου έλυνε κάθε πρόβλημα μου, μου άνοιγε δρόμους,μου έβγαζε τις πιο μικρές πετρούλες από το διάβα μου.Όμορφη και συγκινητική ανάρτηση φίλη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είδες αγαπημένη μου αχτιδούλα;όσο μεγαλώνουμε, ναι, οι αναμνήσεις δυναμώνουν!
      σ΄ευχαριστώ!

      Διαγραφή
  12. Αχ Βαρβάρα μου, πόσο με συγκίνησες!
    Δεν βλέπω τα γράμματα από τα δάκρυα.
    Μεγαλωσα χωρίς τον πατέρα μου και δεν γεύτηκα όλα αυτά που γράφεις .
    Σε ευχαριστώ πολύ που το μοιράστηκες μαζί μας.
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. κι εγω σας ευχαριστώ!Είναι απο τα σπάνια προσωπικά που γράφω, αλλά νοιώθω συγκίνηση και ευγνωμοσύνη που το νοιώσατε.
      φιλάκια Ρένα μου αγαπημένη.

      Διαγραφή
  13. Καλή μου Βαρβάρα οι αναμνήσεις και οι εικόνες πού έχεις από τον μπαμπά σου πολύτιμο φυλαχτό.Να είσαι καλά και να τον θυμάσαι παντα με αγάπη .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ΄ευχαριστώ αγαπημένη μου Κατερίνα! να είσαι καλά!η αγάπη... ναι! πήραμε τόση πολλή αγάπη, που δεν μπορούμε να τους θυμόμαστε διαφορετικά.φιλιά!

      Διαγραφή
  14. Μέ συγκίνησε η σημερινή ανάρτησή σου Βαρβάρα μου!!
    Νοιώθω τυχερή πού έχω ακομα τόν πατέρα μου,άν καί είναι πολύ μακριά!
    Νάστε καλά νά τόν θυμάστε φίλη μου!Καλή εβδομάδα!!Φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. όπου και να είναι, αρκεί που υπάρχει!
    Αλλά και για μας που έχουμε χάσει τους δικούς μας γονείς, υπάρχουν πάντα στην ψυχή μας!
    σ΄ευχαριστώ Dimi μου,να είσαι καλά!φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Bαρβαρα μου συγκινηθηκα πολυ και εζησα ενα οδοιπορικο ζωης μεσα απο το γραπτο σου, να εισαι γερη να τον θυμασαι γλυκια μου και τι ωραιοτερο απο το ειχες τοσο καλους γονεις !! φιλια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΚΑΗΜΈΡΑ!Σ΄ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ!
      Ήδη σου έγραψα! να έχεις μια όμορφη μέρα, κάθε μέρα!φιλιά!!!!

      Διαγραφή
  17. Bαρβάρα μου διάβασα με συγκίνηση το αφιέρωμά σου στον αγαπημένο σου πατέρα, τον υποδειγματικό γονιό , τον ταπεινό και υπέροχο άνθρωπο !!! Να είναι αναπαυμένος και σίγουρα το παράδειγμα και οι παρακαταθήκες του, βρήκανε γόνιμο έδαφος στις ψυχές των παιδιών του !!! Το ποίημα της αδελφής σου συγκλονιστικό, θα χαρώ πολύ να διαβάσω και άλλη δικά της γραπτά και ποιήματα, είναι όμορφο να μοιραζόμαστε τα συναισθήματα και τις σκέψεις μας... Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. σ΄ευχαριστώ Κλαυδία μου,καλημέρα!
      κι εγώ θα το ήθελα, αν.. εκμαιεύσω την άδειά της όμως!
      φιλιά πολλά!!!!

      Διαγραφή
  18. Βαρβάρα μου δεν ξέρω τι να πω...με συγκίνησες πάρα πολύ!
    Κάθε σου λέξη είναι αγάπη, κάθε πρόταση ένας ύμνος στον πατέρα σου!
    Κι αυτό το "πλεόνασμα" πόσο με έκανε να ανατριχιάσω!
    Να είστε καλά να τον θυμάστε με αγάπη!

    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου, το πλεόνασμα αγάπης πο πήραμε, μόνο πλεονάσματα μπορεί να αποφέρει!
      σ΄ευχαριστώ , να είσαι καλά!
      φιλάκια!!!

      Διαγραφή
  19. Ένας υπέροχος ύμνος στον πατέρα σου αγαπητή μου φίλη
    Ένα πρόσωπο ιερό ο κάθε πατέρας και του χρωστάμε πολλά.
    Νάσαι πάντα καλά καλή μου φίλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ΄ευχαριστώ Ντένη μου που πέρασες!
      να είστε όλοι καλά!!!

      Διαγραφή
  20. ...
    Δεν εχω λόγια...ξέρεις εσύ.
    Απλά θαναι περήφανος να σας βλέπει με τ μάτια της ψυχής,ο σπόρος του κάρπισε!
    Την αγάπη μου πάντα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Aκέραιος άνθρωπος ο πατέρας σου Βαρβάρα μου και το πλεόνασμα που άφησε στη γη δεν είναι το πεντοχίλιαρο μόνο, μα τα υπέροχα παιδιά του !!!!!,όλοι εσείς να ζήσετε να τον θυμόσαστε !!έτσι και ό πατέρας μου πάντα έλεγε Δόξα τω Θεώ !!!όσα προβλήματα κιαν είχε!
    Το ποίημα της αδερφής σου με συγκίνησε !!!Να είσαι καλά σε φιλώ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ΄ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ αγαπημένη μου φίλη για τα καλά σου λόγια! Να είσαι καλά!!!φιλάκια!

      Διαγραφή
  22. Βαρβάρα μου συγκινήθηκα πολύ με αυτή σου την ανάρτηση. Είναι σα να ζούσα την δική μου ιστορία με τον πατέρα μου. Ας είμαστε εμείς τα παιδιά τους καλά και να τους θυμόμαστε με αγάπη. Η αδελφή σου έβγαλε με το ποίημά της όλο τον πόνο της ξενητειάς. Σε φιλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Βαρβάρα μου συγκινήθηκα πολύ με αυτή σου την ανάρτηση. Είναι σα να ζούσα την δική μου ιστορία με τον πατέρα μου. Ας είμαστε εμείς τα παιδιά τους καλά και να τους θυμόμαστε με αγάπη. Η αδελφή σου έβγαλε με το ποίημά της όλο τον πόνο της ξενητειάς. Σε φιλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ΄ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ αγαπημένη μου Γιούλα!.Όταν περνούν τα χρόνια, οι αναμνήσεις γίνονται πιο έντονες.Να είσαι καλά!
      φιλάκια, καλό καλοκαίρι!

      Διαγραφή
  24. Βαρβάρα μου συγκινήθηκα πάρα πολύ με την ανάρτηση σου. Δεν ξέρω τι να πω. Είναι από τις φορές που η γλώσσα δένεται κόμπος από τη συγκίνηση. Το ποιήμα της αδελφούλας σου και τα λόγια σου είναι συγκλονιστικά. Είμαι σίγουρη ότι ο πατέρας σας θα σας καμαρώνει από ψηλά και θα είναι πολύ περήφανος για σας. Να είστε καλά να τον θυμόσαστε και να φυλάτε τις αναμνήσεις ως θησαυρό στην καρδιά σας. Σε φυλώ γλυκά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θάλεια μου αγαπημένη, τελικά μας αρκεί μια μικρή αφορμή, κάποια στιγμή να εξωτερικεύσουμε τα μέσα μας, ίσως ακριβώς όταν το έχουμε ανάγκη!φιλιά πολλά πολλά!!!σ' ευχαριστώ απο καρδιάς!

      Διαγραφή
  25. Συγκλονιστικο ολο τουτο , αυτές τις μερες ανακατευω και οργανωνω χαρτια βρηκα λοιπον μια εκθεση της μικρης μου τρια χρονια αφου ειχε φυγει και τα επιθετα που χρησιμοποιουσε ηταν ιδια με αυτα που χαρακτηρίζεις και εσυ τον πατερα σου , αχ κοριτσι μου ποσο μπορει να ξεδιπλωθει η ψυχη του ανθρωπου οταν αγαλλιαζει στη θυμηση του γονιου σε φιλω ναχεις δυναμη να πορευεσαι στη ζωή σου με την ευχή του .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. σ΄ευχαριστώ marilise μου,
    πάντα γυρνάμε στις ρίζες μας με πολλή αγάπη.Και όσο μακραίνει ο χρόνος της απώλειας, οι αναμνήσεις γίνονται πιο έντονες και θαρρείς πιο γλυκές! Καλό καλοκαιράκι!με αγάπη !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Αγαπητή Βαρβάρα, χαίρομαι που απόψε διάβασα ένα αληθινό κείμενο, γραμμένο για έναν σημαντικό άνθρωπο από μια κόρη που τον αγαπούσε και τον είχε, δικαιολογημένα, πρότυπο, κοντά στα όρια του ιερού. Σκέφτομαι, με αυτή την ευκαιρία, πως τα πρότυπα στη ζωή, οι ήρωες στους αγώνες, τα ινδάλματα στην κοινωνία, δεν είναι απαραίτητο να είναι μορφωμένοι ή όμορφοι ή πλούσιοι. Φτάνει να είναι Άνθρωποι, με τη σωστή έννοια της λέξης. Αυτά τα κείμενα είναι πραγματική υστεροφημία, που καθιστούν τα πρόσωπα και τις σχέσεις τους ένα λαμπάκι στην αιωνιότητα, εκεί όπου η φθορά του χρόνου δε μπορεί να αφανίσει τις άυλες ιδέες και τα άφθαρτα -γιατί είναι αληθινά -συναισθήματα. Τα αυτά ισχύουν και για το εξ ίσου ωραίο και αληθινό ποίημα της αδελφής σου. Με εκτίμηση Γιώργος Ζ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς ήρθατε κ.Γιώργο!
      Είναι έκπληξη και ξαναπερνώ σήμερα από εδώ,αν και δεν ξέχασα ποτέ το αφιέρωμά μου, καθώς δεν ξεχνώ να ανάψω το κεράκι μου δίπλα από το στασίδι του, κάθε που βρίσκομαι στο χωριό μου, μπροστά στην εικόνα του αγίου Χαραλάμπους.
      Σας ευχαριστώ!
      Οι γονείς όπως και οι δάσκαλοι , αξίζουν την αγάπη μας!Κρατώ την αποχαιρετιστήρια επιστολή σας, αν και δεν έτυχαν τα παιδιά μας, να είναι μαθητές σας! Από εκεί σας γνώρισα, και φυσικά, μέσα απο τα βιβλία σας που ανεπιφύλακτα προτείνω, για να μάθουμε την ιστορία μας, γραμμένη σαν ....παραμύθι!
      Σας ευχαριστώ!
      Με εκτίμηση πάντα!

      Διαγραφή
  28. 20 χρόνια μετά...
    Σαν σήμερα...
    Μας λείπεις μπαμπά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Υπέροχα λόγια για έναν υποδειγματικό πατέρα. Πόσο ασήμαντα φαντάζουν η μόρφωση, τα πλούτη, τα ταξίδια.... όταν κληρονομιά σου είναι ένας τέτοιος πατέρας. Πόσο τυχεροί είστε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Σ ευχαριστώ Ακριβή μου!
    με συγκίνησες...
    Καλά ΧΡΙΣΤΟΎΓΕΝΝΑ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή