Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2015

Παιδικά τραύματα!!!

                        Ναι

                      αγαπημένες μου φίλες
                 
                       αγαπημένοι μου φίλοι,

    Σήμερα, κατόπιν ωρίμου σκέψεως(εδώ γελάνε), αποφάσισα να σας μιλήσω  για ένα, το μοναδικό, πιστέψτε με,παιδικό τραύμα στην εύθραυστη ηλικία των 13 ετών!
Αρχές του 1972 μάθημα φυτολογίας.
'Ισως να ήταν και φθινόπωρο του ΄71, γιατί θυμάμαι και τα ρούχα που φορούσα.Φθινοπωρινά ή πριν την Άνοιξη.
Θέμα:φασίολος.ΦΥΤΆ ΔΙΚΟΤΥΛΉΔΟΝΑ
http://www.oedb.gr:8080/oedvLibrary/user/presentDoc.jsp?docId=37&docType=1&fileName=book37.xml

Εργασία: κεσεδάκι από γιαούρτι
                βαμβάκι
                ένα φασόλι
και νερό.
Παρακολούθηση φυτρώματος, πότισμα κ.τ.λ., και κάποια μέρα να φέρουμε τα φυτά μας στον υπεύθυνο καθηγητή μας,  για....ίσως και βαθμολόγηση.
    Γεμάτη καμάρι,που η αγάπη μου και η φροντίδα μου είχε πετύχει ένα υγιέστατο φυτό με ύψος περίπου στα 30 εκ. να προεξέχει από το πλαστικό κεσεδάκι,και οι κοτυληδόνες να συγκρατούνται σε κάποιο ύψος,διανύω τον προαύλιο χώρο του γυμνασίου, προσέχοντας σαν τα μάτια μου το φυτό μου κι αφού είχαμε μαζί  διανύσει μια όχι ευκαταφρόνητη απόσταση από το σπίτι που διέμενα, ως εκεί.

       Ώσπου    δίπλα μου ,    μια   συμμαθήτρια  που  δεν  κρατούσε κεσεδάκι     - ας   είναι   καλά   όπου  και αν βρίσκεται   -    λέγοντας :         -   τί   μαρή   φασίουλους  είν΄ αυτός ;   - με μία ηθελημένη εκτοξευτική κίνηση του δείκτη της από το εσωτερικό του αντίχειρα στον μίσχο του φυτού μου(δοκιμάστε το) έδωσαν μια πολύ πετυχημένη οξεία γωνία στο διπλωμένο φυτό μου , κομμένο στα δυο.Μόλις μπορούσε να το συγκρατήσει η λεπτή μεμβράνη του εξωτερικού του μίσχου.
   Καταλαβαίνετε ότι ναι σίγουρα πληγώθηκε όχι μόνο το φυτό μου, αλλά και η αυτοπεποίθησή μου έσπασε μαζί του.Σίγουρα θα μπήκα με δάκρυα στα μάτια στην αίθουσα,  όπου μόνο το δικό μου κεσεδάκι ήταν γεμάτο φύλλα στην επιφάνεια του βαμβακιού, από το σπάσιμο και το λύγισμα και τα φύλλα της κορυφής του στη βάση του.Μη ρωτάτε αν το είπα, φυσικά και όχι, όμως το κράτησα με θλίψη μέσα μου ζωντανό, και ας περάσαν τόσα χρόνια.........
..................
Βλέπετε τότε δεν γνώριζα τη γυψόγαζα!
Σίγουρα με μια επικάλυψη θα επέδενα και θα σταθεροποιούσα προσωρινά το πληγωμένο φυτό μου.

Τέσσερις δεκαετίες και κάτι χρόνια μετά, εντελώς χωρίς πρόγραμμα,καταχείμωνο, γέμισα με βαμβάκι δύο κεσεδάκια γιαουρτιού.Στο ένα έριξα δύο γίγαντες και στο άλλο 4-5  κοινά φασόλια.
Στο βάθος παραμένουμε πάντα πολύ....παιδιά!

                      Σας πληροφορώ ότι και εγώ η ίδια εξεπλάγην με την ανάπτυξή τους.


                                        

                             
                               

                              
         



   Είναι σχεδόν δέκα ημερών από τη μέρα που έβγαλαν φύτρα και  δέστε  έχουν περάσει   τα    91 εκατοστά.
   Μεγαλώνουν μέρα τη μέρα.
   Σε κάποια φάση οι ρίζες γέμισαν τα  κεσεδάκια και σκέφτηκα να τα τοποθετήσω μαζί σε ένα μεγαλύτερο δοχείο διάφανο για να παρακολουθώ τις ρίζες,προσθέτοντας χώμα από το καινούργιο που έχω προμηθευτεί  ώστε  να με βρει  - πρώτα ο Θεός -  πανέτοιμη η Άνοιξη που θα ανανεώσω το χώμα στις γλάστρες του μπαλκονιού μας.Σιγά που ΔΕΝ θα μετρούσα πόσες μέρες υπολείπονται ώστε το ημερολόγιο να γράψει ΜΆΡΤΙΟΣ!


Αφού λοιπόν πρόσθεσα χώμα στο κοινό τους δοχείο, η ανάπτυξή τους συνεχίζεται με γρήγορους ρυθμούς!

                                                  εδώ φλερτάροντας την ανατολή




    Σκέφτομαι μήπως πρέπει να τα κάνω αναρριχώμενα κρατώντας τα με ένα σχοινί από κάποιο φωτιστικό οροφής.Τι λέτε;


Τα δύο φυτά ξεχωρίζουν στο ύψος, γιατί, σας το είπα, είναι: γίγαντες!!!
Τα άλλα ακολουθούν τη δική τους πορεία, στέκονται στο ύψος τους!

Δεν θα συνεχίσω να σας δείχνω την ανάπτυξή τους,
άλλωστε το ψυχικό τραύμα .....απαλύνθηκε νομίζω με αυτό το δεύτερο πείραμα.
                      .......................................................................................................................................................
.....................
Τι είπα; δεν γνώριζα τη γυψόγαζα;
Τότε ναι, τώρα όμως όχι!
.................
Γιαυτό λοιπόν και αφού μου είχε μείνει το πλέγμα ενός ανεμιστήρα από πέρυσι,( ο ντεκουπαρισμένος έλικας το περίμενε να συνταξιδέψουν)

 









ντύθηκε με γυψόγαζα από τη μια πλευρά, την κοίλη,στέγνωσε, ντύθηκε με γυψόγαζα και από την άλλη πλευρά , και νάτην έτοιμη η επιφάνεια  να γίνει η πρώτη συμμετοχή μου στη μνήμη της αγαπημένης μας Μπέτυς   http://anthivolon-bl.blogspot.gr/ και να φτάσει στη Βέροια.

    Χαρταετοί, χαρταετοί!!!!

  Άλλο τραύμα χωρίς τραύμα όμως.
  Δεν έχω πετάξει ποτέ  σαν παιδί χαρταετό και δεν έχω φτιάξει επίσης.
  Κάποια στιγμή, ίσως μαζί με τα παιδιά μου, αλλά έχουν περάσει πολλά πολλά χρόνια...
ΠΟΎ ΝΑ ΒΡΏ όμως κατάλληλο ουρανό;
Αν θα πετούσα χαρταετό, θάθελα να ήταν στον ουρανό του χωριού μου, του αγαπημένου μου χωριού!
Πήρα τη φωτογραφική μου λοιπόν μια μέρα και πήγα , τόσο όσο να μαζέψω αρκετό ουρανό!
Καθαρό, καταγάλανο ουρανό, με θέα αμυδρά τον ΆΘΩΝΑ στο βάθος.







 εδώ δεξιά... ο κόλπος Κασσάνδρας εκεί που γυαλίζει...


                                                        ο      υ     ρ     α     ν    ό     ς


                                                                     ο υ ρ α ν ό ς

                                                                       ο υ ρ α ν ό ς
 


    Το γαλανό που χρειαζόμουν, που είχα ανάγκη να βρω για τη Βέροια.
    Ήταν η μέρα που είχα μάθει το συμβάν από τις φίλες μας.
    Με τη σκέψη λοιπόν στο πιο μακρινό ταξίδι της Μπέτυς μας   http://anthivolon-bl.blogspot.gr/ και ας μην την είχα γνωρίσει, σκεφτόμουν...
πέρυσι η Βιργινία      decopassion-virgo.blogspot.gr/ τέτοιο καιρό,
 φέτος.....
...του χρόνου.....
συμβόλαιο με τη ζωή δεν έχουμε,
κράτησα στις φωτογραφίες μου αρκετό ουρανό, περπάτησα στο χωριό μου, αλλά άλλη φορά θα σας το παρουσιάσω, ή...δεν θα σας το παρουσιάσω για να έρθετε,
και θα επαναλάβω εκείνο το υπέροχο: Θεέ μου πόσο  μπλε   ξοδεύεις για να μη σε βλέπουμε;
Παρήγγειλα λοιπόν τον << δικό μου>> ουρανό σε ριζόχαρτο και εκεί πάνω θα κολλήσω όσους χαρταετούς δεν πέταξα ποτέ σαν παιδί.
Θέλω ο ουρανός του χωριού μου από κάθε άποψη, να γεμίσει χαρταετούς.Τόσοι όσοι θα πέφτουν από το βάρος σαν πεφταστέρια.







λεπτομέρεια απο το γεφυράκι, μακάρι να μπορούσα να επισυνάψω το video με τον ήχο των νερών δίπλα του, στο κάτω μέρος του χωριού μου.





 Για πρώτη μου φορά χρησιμοποίησα και τέμπερες, ενθουσιάστηκα....σαν παιδί που είμαι!


Aυτή είναι η πρώτη συμμετοχή μου και φυσικά έχω κρατήσει αρκετό ουρανό για τη συνέχεια!
                              Αγαπημένες μου φίλες
                               αγαπημένοι μου φίλοι
     ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΏ!
    Κάντε ό,τι μπορείτε
    να παραμείνετε πάντα παιδιά!
Υ.Γ.
   Σε 33 μέρες και σήμερα,  το ημερολόγιο γράφει: Μ ά ρ τ ι ο ς!!!
                                  μην το ξεχνάτε!





 

Αντιγράφω απο την αγαπημένη μας Βίκυ,http://podilatisa.blogspot.gr/ που έχει αναλάβει να φέρει εις πέρας την επιθυμία της Μπέτυς
Η Γιορτή Αγάπης θα στηθεί στην Βέροια το τριήμερο 13-15 Μάρτη 2015 και είναι σίγουρο πως θα είναι γεμάτη από τους "ΧΑΡΤΑΕΤΟΥΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ" όλων μας!!!

Οι άνθρωποι της Πρωτοβουλίας είναι έτοιμοι να δεχθούν τις δημιουργίες μας και για το λόγο αυτό σας δίνω ονόματα και διευθύνσεις για να αρχίσετε τις αποστολές σας...

Πρωτοβουλία για το Παιδί - Κέντρο Αναφοράς, Πλατεία Ζωγιοπούλου 3, 59100 Βέροια, (υπόψη κ. Ιωάννας Νάσου) τηλ. 23310-72303.

ή 

Αριστοτέλης Σιδηρόπουλος, Ανοίξεως 19, 59100 Βέροια, (υπόψη κ. Πελαγίας Σιδηροπούλου) τηλ. 23310-29571

51 σχόλια:

  1. Πόσο συγκινητική μπορείς να γίνεις βρε Μπαρμπουνάκι,ακόμα και εξιστορώντας την ιστορία της Βαρβάρας και της πληγωμένης φασολιάς! Ειλικρινά μα συγκίνησες,γιατί ήρθα στη θέση σου και ξέρω πως είναι να σου καταρρακώνουν την αυτοπεποίθηση οι ζηλόφθονες.
    καλά έκανες και ξανάκανες το αγαπημενο πείραμα των σχολικών μας χρονων. Κι εγω απο καιρού εις καιρόν το επαναλαμβάνω και θαυμάζω κάθε φορά την δύναμη της Φύσης !!!
    Οσο για τον πρώτο σου χαρταετό κι αυτός ιδιαίτερος,όπως ξεχωριστή είσαι κι εσύ
    Ευχομαι εκείνη απο ψηλά ν αγαλλιάζει η ψυχούλα της

    Υ.Γ. με συγκλόνισε η διαπίστωση οτι πέρασε ήδη ένας χρονος απο το φευγιό της Βιργινίας. Πόσο γρήγορα περνά ο καιρός!
    μακάρι να μην έχουμε άλλες απώλειες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. σ΄ευχαριστώ Χαρά μου.
      Ναι...περνάει ο καιρός και πληθαίνουν οι απουσίες.....
      .....................................................
      Εσύ τουλάχιστον ξέρεις οτι έχω....προνοήσει και για μ.θ. και μην απαντάς σε παρακαλώ ειδικά σ΄αυτό.
      Καλές δημιουργίες στον δικό σου ουρανό!
      φιλιά

      Διαγραφή
  2. Αδέρφι μου ξεκινω να διαβαζω....για ένα ενα παιδικο τραυμα με τον φασίολο τον δικοτυλήδονο ...:) :) αποθυμενα που στα εδωσαν απλωχερα τα σημερινα σου δικοτυλήδονα.. παραμεγάλωσαν θα έλεγα.... μετα με πας σε ουρανους.. πολλούς πανέμορφους...και ξαφνικα βλεπω ενα ανεμιστήρα... λέω που το πάει που το πάει... κατεβαινω ...κατεβαινω..:) :) και βλεπω την καταπληκτική μεταμόρφωση του ανεμιστήρα.. ντυμενον με ουρανό κατάγαλο πανω απο το χωριο και γεματο χαρταετους ...πολλους υπεροχους χαρταετοιυς της καρδιας και μενα με ένα στόμα νααααααα..!!! οπως έτσι χαρουμένη θα ειναι και η φιλη μας.. εκει πανω..που οι χαρταετοι... πληθενουν και πανε..!!!!!!!
    Τι όμορφα που περνώ κάθε φορά που έρχομαι εδώ με τα θέματα σου . με ξαφνιάζεις συχνά.....Βαρβαρούλα μου και χαιρομαι γι αυτό .. αγαπημένο μου..αδέρφι..... φιλάκιαααααα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. εμ, πως θα γνώριζες το χωριό της αδερφούλας σου αν δεν το έκανα φόντο;Είναι υπέροχο! Και έχει κοινά γράμματα με τη Βέροια.
      φιλιά πολλά πολλά!!!
      και τώρα απέκτησε στα μάτια μου και χαρούμενους χαρταετούς.Κάθε που θα πηγαίνω, θα τους φαντάζομαι!πολλά πολλά φιλάκια!

      Διαγραφή
  3. Ευρηματική σύνδεση μιας δημιουργικής σχολικής δραστηριότητας με μια αξιέπαινη ανθρωπιστική πρωτοβουλία, μέσω ενός ωραιότατου καλλιτεχνήματος!
    Καλή συνέχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ΄ευχαριστώ αγαπητέ μου ΄Αρη!
      Αυθόρμητα μου βγήκε.Τελικά οι ρίζες μας.....μας δίνουν ζωή!
      Να είσαι καλά!
      την εκτίμησή μου, πάντα.

      Διαγραφή
  4. Βαρβαρούλα μου, πολύ γέλασα με τον φασίουλο.
    Το καινούριο πείραμα, όμως πέτυχε.
    Και η κάλυψη του ανεμιστήρα, σούπερ.
    Να είσαι καλά.
    Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ βρε Ρένα μου και να σκεφτείς οτι ως το τέλος δεν είχα γράψει τη φράση, αλλα τα παιδιά μου που γνωρίζουν το συμβάν, μου είπαν: να το γράψεις ακριβώς.
      και γω τους ακουσα.
      Όσο για τον ανεμιστήρα, είσαι η πρώτη διδάξασα. Απο σένα το θυμόμουν.
      Αρκεί να μη ξεχάσω και τον έλικα.
      Σ΄ευχαριστώ για όλα!
      φιλιά.

      Διαγραφή
  5. Από 'δω το πήγες, από 'κει το έφερες, τελικά... κατάφερες να μας καθηλώσεις!
    Από όλα είχε η ανάρτηση! Και αναμνήσεις (πόσο εκνευρίστηκα με τη συμμαθήτριά σου...) και φυτέματα (καλές σοδειές εύχομαι!) και βολτούλα και υπέροχη δημιουργία! Τί άλλο να ζητήσουμε?!
    Φιλάκια πολλά -πολλά και γλυκά, κορίτσι μου!
    ΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που με βρήκες και σε βρήκα!
      ναι ναι και σοδειές θα έχουμε, ήταν να γίνει η αρχή!
      Σ΄ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
      φιλιά!!!

      Διαγραφή
  6. Έτσι ! Να κλείνουν τα παιδικά τραύματα και να χαρίζεις χαρές με τον δικό σου τρόπο!
    Βαρβάρα μου πάντα βρίσκεις τρόπους να δίνεις!
    Μπράβο χαρά μου!
    Την αγάπη μου και τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νομίζω οτι τελικά έτσι έπρεπε να γίνει. Τώρα δε ξέρω γιατί, αλλά τόβγαλα απο μέσα μου που με βάραινε τόσα χρόνια...
      Τα φιλιά μου χαρούμενο κορίτσι!
      Η ζωή είναι ωραία!

      Διαγραφή
  7. Α ρε Βαρβάρα τι μου θύμισες..... για αυτά τα κεσεδάκια με τα φασόλια και τις φακές είχα φάει κάποτε το ξύλο της χρονιάς μου, μια και πέταγα τα γιαούρτια για να χρησιμοποιήσω τα κεσεδάκια!!!! Τελικά με τους χαρταετούς τα κατάφερες.... γέμισες τον ουρανό του πανέμορφου χωριού σου!!!!!!!!! Όσο για τις φίλες μας..... ελπίζω να έχουν συναντηθεί ΕΚΕΙ στην γειτονιά των αγγέλων... Επτά του περσινού Φλεβάρη έφυγε η Βιργινία μας σ , περνά ο καιρός γρήγορα.... ελπίζω ότι δεν θα έχουμε άλλες απώλειες νέων ανθρώπων!!!!!!! Πολλά φιλιά και ευχές για καλή εβδομάδα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι Βικούλα μου που ανασκάλεψα και σε σένα μνήμες.Τελικά κάποια θέματα είναι κοινά.
      Είναι καλό κάπου κάπου να θυμόμαστε, έστω και αν γελάμε τώρα.....
      Όσο για την ουράνια παρέα, ο Θεός ξέρει.....
      φιλια πολλά.Σε ευχαριστώ για τις πολύτιμες συμβουλές, θα τις δοκιμάσω προσεχώς.Να είσαι καλά.

      Διαγραφή
  8. Αχ αυτά τα παιδικά τραύματα Βαρβάρα μου, εσένα σου σπάσανε το φυτό, εμένα που το είχα ξεχάσει να το πάρω στο μάθημα το κεσεδάκι με τις φακές και γυρίζοντας να το πάρω από το σπίτι έπαθα ένα διάστρεμμα που με ταλαιπωρεί μέχρι και τώρα .Δεν ξέχασα ποτέ μου αυτό το μάθημα φυτολογίας. Το έργο σου όμορφο γεμάτο από την ομορφιά του χωριού σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ΄ευχαριστώ αγαπημένη μου Κατερίνα, δηλαδή σε μένα έτυχε το ψυχικό τραύμα ,σε ΄σενα το σωματικό.......Και τα δύο έχουν τον πόνο τους, αλλα σ΄αυτή τη περίπτωση το δικό σου τραύμα ήταν πιο βαρύ.Έτσι κάτι κοινό μας άφησε η φυτολογία.
      σ΄ευχαριστώ για την αγάπη σου,πολλά πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  9. Μέσα από κάθε ιστορία που μας πόνεσε, πάντα κάτι μαθαίνουμε (ή τουλάχιστον ΠΡΕΠΕΙ πάντα κάτι να μαθαίνουμε) και ανοίγει έτσι ο δρόμος, ώστε να έρθει κάτι μεγαλύτερο και ομορφότερο στη ζωή μας, όπως συνέβη και με τα φασόλια σου!!! Αν δε συνέβαινε ποτέ εκείνο το δυσάρεστο περιστατικό, μάλλον δεν θα είχες τώρα στο μπαλκόνι σου ή μέσα στο σπίτι σου (τα έκανες τελικά αναρριχώμενα τα φυτά;) τις πανέμορφες αυτές φασολιές....
    Είμαι σίγουρη πως τα παιδάκια θα ενθουσιαστούν με τον διακοσμητικό χαρταετό και τους άλλους μικρούς χαρταετούς που "πετούν" πάνω του, γιατί πρόκειται για μια πολύ πρωτότυπη δημιουργία!!! Μπράβο για τη συμμετοχή σου στη γιορτή της αγάπης!!! Πάντα σκέφτεσαι τους άλλους και χαρίζεις απλόχερα ό,τι μπορείς......!!!!!!!
    Σ' ευχαριστούμε και γι' αυτήν την ανάρτηση που μας χάρισες!!! Εγώ προσωπικά, θα ξεκινήσω με ευδιαθεσία τη βδομάδα μου ακολουθώντας την πολύτιμη παράκληση/συμβουλή σου και θα είμαι -όσο περισσότερο μπορώ- ένα μικρό, χαρούμενο κι αγνό παιδί......
    Η δική μου συμβουλή/παράκληση προς εσένα είναι να παραμείνεις πάντα τόσο γλυκιά όσο είσαι τώρα και να χαμογελάς.......
    Πολλά πολλά φιλάκια!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπημένη μου Κατερίνα, μέχρι να βρω χρόνο ν΄απαντήσω, η βδομάδα βαίνει προς το τέλος της.
      Όσο για τα αναρριχώμενα, υπόσχομαι οτι θα τα ξαναδείτε.....
      Φιλιά πολλά και σ' ευχαριστώ για όλα!Χρόνια πολλά για την αυριανή μέρα.

      Διαγραφή
  10. Καλημερα Βαρβαρα μου!
    Τι να πω... μπραβο για ολες σου τις δραστηριοτητες!
    Ευχομαι να εισαι παντα χαρουμενη και δημιουργικη!
    Καλη εβδομαδα να εχεις!
    Φιλακια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ΄ευχαριστώ Κική μου!
      Κι εγω αντίστοιχα σου εύχομαι, όχι...άλλες περιπέτειες......
      φιλιά πολλά!!!

      Διαγραφή
  11. Βαρβάρα μου συγκινήθηκα πολύ με την ανάρτησή σου που είχε απ' όλα, μία όμορφη δημιουργία, νοσταλγία, αγάπη, θύμισες...
    Φιλάκια και καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. πολύ ωραί α ολα...
    ο Θεός να αναπαύσεις τις Μπέτυ και Βιργινια... στενοχωρέθηκα...
    καλή επιτυχία στους αετους, ωραίες οι φωτο... ωραία τα φασολια... και...
    καθε χαρά... για όλους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα πρέπει να έχει επιτυχία Λαμπρινή μου!
      φιλιά πολλά!σε λιγότερο απο τριάντα μέρες, Μάρτιος!

      Διαγραφή
  13. Απαντήσεις
    1. Σ΄ευχαριστώ Μαρία Έλενά μου!
      Τα σεργιάνια σου στη θάλασσα υπέροχα!
      φιλιά

      Διαγραφή
  14. Αμαν .. Βάρβαρα μου σε σένα έπρεπε να τύχη ...
    ολόκληρο τάξη εσένα βρήκε ....
    πολύ όμορφες φωτογραφίες ..και ο χαρταετός σου !!!!
    καλοτάξιδο ...
    καλή εβδομάδα ...φιλακια


    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και έτυχε και πέτυχε Ειρήνη μου!
      Έτσι όμως είχα να το μοιραστώ μαζί σας!
      ευχαριστώ, και περιμένω νέα σου!
      φιλιά

      Διαγραφή
  15. Το τραύμα του φασίολου το είπες και ξαλάφρωσες !!! Δέσε την καινούργια φασολιά σου να την κάνεις περικοκλάδα με την ανάπτυξη που έχει !!! Και κοίτα η αποτύπωση του χωριού σου του μπλέ , του γαλάζιου και των πολλών χαρταετών με ενθουσιάζει τρελά.
    Σε φιλώ με την αγάπη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. την έδεσα την ίδια στιγμή, θα τη δείς προσεχώς αγαπημένη μου!
      φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  16. Βαρβάρα μου, κι εγώ με το φασίολο είχα τραυματική εμπειρία.....σκόνταψα στα σκαλιά του σχολείου και κεσεδάκι μετά περιεχομένου κατρακυλήσανε και στραπατσαριστήκανε.....ευτυχώς ο δάσκαλος έδειξε κατανόηση και ήτανε ιδιαίτερα παρηγορητικός, οπότε δεν δημιουργήθηκε κάν παιδικό τραύμα, το γλίτωσα !!! Πολλή όμορφη η ιδέα σου να αξιοποιήσεις το κέλυφος του παλιού ανεμιστήρα όσο για τον όμορφο γαλάζιο ουρανό και τα σπιτάκια του χωριού σου ....δεν έχω λόγια.... Υπέροχη η δημιουργία σου !!! Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είδες που σας έφερα μνήμες όμορφες;
      Η Ρένα http://diaheiros.blogspot.gr/2013/09/blog-post.html
      μ ' είχε δώσει ιδέα με τη σκέψη της τότε και το κράτησα.
      φιλιά πολλά. στο σπίτι κάτω απ' την ακρόπολη!

      Διαγραφή
  17. Πω πω Βαρβάρα μου τι μου θύμησες με τα φυτά από φασόλια, φακές... Τα σχολικά μου χρόνια, μετά όταν ζούσα με τον πατέρα μου και αυτά τα φυτά εκεί...
    Πάντα να είσαι δημιουργική!
    Τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ΄ευχαριστώ Μαρία μου!
      Μάλλον χρειαζόταν για να φύγει απο μέσα μου η ...πίκρα, χα χα........
      Είπαμε, να προσπαθούμε να νοιώθουμε όσο μπορούμε παιδιά!
      φιλάκια!

      Διαγραφή
  18. Μπράβο για την ....... θεραπεία!!!!! Πανέμορφη η δημιουργία σου!!!! Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ΄ευχαριστώ αγαπημένο μου κυκλαμινάκι! νάσαι καλά!
      χρόνια πολλά!!!(για αύριο)

      Διαγραφή
  19. Πόσο συγκινητική η ανάρτησή σου!
    Φασόλια και φακές φυτεύουμε συχνά (ξέρεις...) αλλά δε θυμάμαι να είδα ποτέ τα φυτά μας τόσο ψηλά όσο τα δικά σου φυτά! Μπράβο!
    Και η δημιουργία σου είναι πολύ όμορφη. Να είναι καλοτάξιδη!
    Φιλάκια πολλά, Βαρβάρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ΄ευχαριστώ αγαπημένη μου Έλλη, ίσως ψήλωσαν για να ...φαίνονται όμορφα στο φακό! (!)΄Τώρα όμως άρχισαν να λυγίζουν...
      φιλιάαααα

      Διαγραφή
  20. Μου φτιαξες την "αφτιαχτη " διάθεση !!!!! Να είσαι καλά .Διαπιστώνω μεγάλη πρόοδο στο ντεκουπάζ και στα παραλειπόμενά του !!!Το πέταγμα του αετού πάντα με κάνει αδικαιολόγητα χαρούμενη έτσι και το δικό σου έργο το αγάπησα ιδιαίτερα.Χαίρομαι που τολμάς και... που ξέρεις τι ικανότητες μπορείς να ανακαλύψεις μέσα σου!!!Καλή συνέχεια σε ότι κάνεις..... (και να ξέρεις εγώ ενα χρόνο μετά απο το 1972 ετοιμαζόμουν για γάμο και εσύ ήσουν ενα μικρό παιδάκι που φύτευε φασίολους χαχαχα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν σε πιστεύω γιαυτό που λες!( για το γάμο)
      .......................................
      Είσαι μοναδική στις κατασκευές και το ξέρεις!
      Αλλά χάρηκα που ξαναέγινα παιδάκι!
      φιλια πολλά πολλά!!!
      άιντε, περιμένουμε θέμα!

      Διαγραφή
  21. Βαρβαρα μου τι ομορφα που τα γραφεις!!!! φαινεται οτι εχει η οικογενεια πολλα ταλεντα
    ο '''φάσιλος''' που ελεγε και ο κ. Μουρελατος -καθηγητης μου - ειναι απο τα πρωτα πειραματα που ολα τα παιδια κανουμε και που το θυμομαστε παντα ,φυτεψετα καλε τα φυτα σου σε μια γωνια να σου κανουν πρασιναδα
    οι χαρταετοι σου με τον τοσο ομορφο ουρανο ειναι απιθανοι
    και για να μη σου μεινει και αλλο τραυμα να σου γραψω πως κατασκευαζετε ενας χαρταετος να τον φτιαξεις εφετος
    οσο για τις απώλειες .........
    φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ΄ευχαριστώ Ειρήνη μου,
      Φέτος δεν υπάρχει χρόνος, και άλλωστε - ό, τι πέρασε περνάει
      μα μπορεί ν’ αναστηθεί.- απαντώ μ' ένα στίχο της Χαρούλας.Θα σε έχω στο νου όταν αποφασίσω.Αλλά μόνο για μεθεπόμενη γενιά...όταν έρθει....
      έχεις την αγάπη μου.Φιλιά!!!

      Διαγραφή
  22. Βαρβάρα μου η δημιουργία σου είναι πολύ όμορφη και ξεχωριστή να είναι καλοτάξιδη !!!και να δώσει χαρά στα παιδιά !! Να είσαι πάντα δημιουργική .πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ΄ευχαριστώ Μεταξία μου! Όλα για ένα σκοπό!
      φιλιά πολλά πολλά!

      Διαγραφή
  23. Καλοτάξιδοι σε καταγάλανο ουρανό και ευοίωνο αεράκι, να χαρίζουν χαρά και ομορφιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Σε θαυμάζω για την ακούραστη δημιουργικότητα... Μακάρι να μπορούσα να συμμετείχα αλλά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Μου θύμησες πολλά με το νεαρό φασίολο της παιδικής μου ηλικίας... Είχα κι εγώ τότε ένα φασίολο...και επίσης μια αποικία μεταξοσκώληκες που τους τάιζα καθημερινά τρυφερά φύλλα σκαμνιάς (μουριά στα Κερκυραϊκά...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς την!Καλό μήνα!
      Για τους δικούς μας μεταξοσκώληκες, έχω γράψει κι εγω προ πολλού!
      Εμειναν οι αναμνήσεις, η χαρακτηριστική μουρωδιά του χώρου όπου εκτρέφονταν και φυσικά...ο κήπος με τις μουριές.......
      Καλό μήνα νονά μου, φιλιά πολλά και δεν....υπάρχει αλλά...........

      Διαγραφή
  26. Αχ Βαρβάρα μου τι μου θύμισες με τα φασόλια. Όταν η κόρη μου ήταν στην πρώτη δημοτικού,τα παιδάκια έβαλαν φακές σε κεσεδάκια, τα άφησαν στην τάξη και τα πότιζαν να μεγαλώσουν. Σε όλα τα παιδιά οι φακές μεγάλωσαν εκτός της κόρης μου που κάποιο παιδάκι κρυφά πήγαινε και έκοβε τα φυτάκια μόλις άρχιζαν να φυτρώνουν. Δεν μπορείς να φανταστείς την κοροιδία όλης της τάξης και την στενοχώρια της κόρης μου. Πραγματικά παιδικά τραύματα που σημαδεύουν τη ζωή. Η δημιουργία σου Βαρβάρα είναι πολύ όμορφη!!! Καλοτάξιδοι οι αετοί σου στους καταγάλανους ουρανούς της Βέροιας! Πολύ όμορφες και όλες οι φωτογραφίες σου! Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είδες Θάλεια μου, κάτι τόσο απλό, πόσο σημάδι αφήνει μέσα στη παιδική ψυχούλα;
      σ΄ ευχαριστώ για όλα, για τη φιλία σου για τις επισκέψεις σου, για όλα!!!
      φιλιαααααααααα
      καλη επιτυχία στα έργα σου!

      Διαγραφή