Ένα ακόμα κείμενο της κατηγορίας <<αγαπημένα γραπτά>>, λίγο πριν κλείσει αυτός ο χρόνος που μας συνέδεσε περισσότερο με κείνον.Σας το είχα υποσχεθεί άλλωστε!
συγγνώμη παλι για τον λεκιασμένο φακό της μηχανής, καθε φορά πρέπει να το τονίζω, όμως επίσης μην σας ξαφνιάζει το νέο ψευδώνυμο.
να είστε ολες και όλοι καλά!
να είστε ολες και όλοι καλά!
Βαρβάρα μου διάβασα το κείμενο με πολλή συγκίνηση , διότι έχω δυο πατρίδες και τις πονώ ! Η μια είναι η Βενεζουέλα που γεννήθηκα ,μεγάλωσα και σπούδασα , επίσης γέννησα τα παιδιά μου ! Τα ταξίδια μας στην Ελλάδα ήταν λιγοστά και την γνώρισα από τις αφηγήσεις των γονιών μου . Εδώ και 17 χρόνια που ήρθαμε στην Ελλάδα , την αγάπησα , διάβασα πολύ για να μάθω τα Ελληνικά , έκανα μαθήματα αλλά ακόμα λαχταρώ τον τόπο που γεννήθηκα και πέρασα 36 ολόκληρα χρόνια !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια πολλά
ο γενέθλιος τόπος αγαπημένη μου nikol, είναι για τον καθένα παντοτινά μες τη ψυχή του, και όταν τα χιόνια έρθουν στα μαλλιά το λαχταρούμ είσως περισσότερο!
Διαγραφήπιο κατω θα βρεις..συενπιβατη στις ιδιες πατρίδες! σέυχαριστώ για την αγαπη σου , που μου τη δείχνεις κάθε φορά! καλό μήνα απο αύριο!φιλιά!!!
Κάπως έτσι, όπως τα λέει η Νικόλ, είναι και για μένα και κατά σύμπτωση με τις δυο ίδιες πατρίδες Ελλάδα-Βεναζουέλα. Ο γενέθλιος τόπος είναι αυτός που αγαπάμε και βρίσκεται συνεχώς σε επαφή με την ψυχή μας και... μας "παιδεύει"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι είναι.
AΓΑΠΗΤΕ Στράτο, βλέοπντας το πέρασμά σου και συμπτωματικά κατω απο το σχόλιο της αγαπημένης μου nicol,αυτό καπως θα της έγραφα!ναι, συμπτωματικά έχετε τις ίδιες πατρίδες!.. ειναι η μαντιναδα που είχε γραψει παλιοτερα η αγπημένη αμς σμαραγδένια ακριβώς για τις δυο πατριδες! ο γενεθλιος τόπος για τον καθένα, παραμενει ο τοπος του! στη ψυχή του!Να είσαι καλά, καλή Κυριακή, και καλό μήνα απο αυριο!!!!Σέχυαριστώ που πέρασες σάυτο το κείμενο!
ΔιαγραφήΒαρβάρα διάβασα προσεκτικά το κείμενο. Είναι σαν να ήμουν εκεί. Ο τόπος της αγαπημένης θείας.Πέρναγα εκεί όλα τα καλοκαίρια με όλες τις καλοκαιρινές ασχολίες. Πέντε σπίτια και εκεί, 30 άνθρωποι. Βουνιά.... την είχα ξεχάσει. Τώρα τα σπίτια έχουν πέσει, έκλαψα πολύ την τελευταία φορά που πήγα, μια γάστρα μέσα στα βάτα, άχυρο στην αχυρώνα που δεν έχει πέσει ακόμη. Έκλαψα και τώρα που τα διάβασα. Φιλάκια
ΑπάντησηΔιαγραφήαγαπημένη μου Κατερίνα,μα...αν υπηρχε το ονομά σου στη γειτονια, θα έλεγα πως... Σε μας μόνο τα αχυρα έλειπαν, γιατι κατι πήλινο σπασμένο βρήκαμε και το φωτογραφίσαμε βεβαίως!εχω e-mail; θα το ήθελα. Σ΄ευχαριστώ! καλο μηνα!!!πολλά φιλιά!
ΔιαγραφήΚάποιος είπε κι εγω συμφωνώ οτι Πατρίδα είναι εκεί που ακουμπάει η παιδική μας ηλικία, οι παιδικές μας μνήμες και αυτό δεν αλλάζει με τίποτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒαρβάρα ομολογώ οτι δεν κατάφερα να το διαβάσω απο την οθόνη το γραπτό,ίσως είμαι η μοναδική,αν κρίνω απο τους φίλους που προηγούνται.Γιατί τα βάζεις σαν εικόνες κι όχι σαν κανονική ανάρτηση,έγγραφο; Μειώνεται θεωρώ η αξία του γραπτού λόγου και του συναισθήματος που βγάζει. Αποψή μου,όχι αναγκαία αποδεκτή
Φιλάκια πολλά Καλό Μήνα,συγγνώμη αν άργησα ,αλλά τώρα αρχίζω να βλέπω(τόσο μ είχε επηρεάσει η άτιμη ίωση)
ΑΠΟΔΕΚΤΗ, αποδεκτή, καλό μήνα!
ΑπάντησηΔιαγραφήμα.... δεν ξερω τον τρόπο, σου ειπα!!!!
περαστικά σου και απο εδώ, αν και είδα οτι και με ίωση, έγραφες σε φύλλα μανώλιας!!
καλημερα!
αναχωρούμε για ..βόρεια! φιλιά!
"Τον τόπο του ο καθένας τον κουβαλάει μέσα του, όπου κι αν πάει..."
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο αλήθεια είναι αυτό! Το αποδεικνύω και με την περίπτωσή μου...
Να είσαι καλά, σε φιλώ με αγάπη και σου εύχομαι καλό μήνα και καλό χειμώνα!
καλό μήνα αγαπημένη μου φίλη!!!ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ!!! Αντε ήρθε ο μήνας που έστω και για λίγο θα πας στον τόπο σου!φιλιά πολλά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήKαλό μήνα Βαρβάρα μου!!!Ανταποδίδω τήν επίσκεψή σου,καί σέ ευχαριστώ πολύ γιά τά καλά σου λόγια!!!Θά χαρώ νά νέ ξαναδώ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγκινήθηκα διαβάζοντας τό κείμενο,καί εγώ κουβαλάω μέσα μου,δυό πατρίδες,τήν Αυστραλία πού γεννήθηκα καί άφησα πίσω μου τόν πατέρα μου καί τόν αδελφό μου,καί τήν Ελλάδα,πού ζώ εγώ καί η οικογένεια μου καί υπεραγαπώ!!!Νά είσαι καλά!!!Φιλάκια!!!
Αυστραλία!! Περθ, Αδελαίδα,γνωστά και αγαπημένα για μας! Αχ τι μου θυμισες τωρα.... νομίζω το είχα γράψει σε παλιά ανάρτηση... το τραγούδι που άκουγα απ΄ τη μητέρα μου...ΠΑΝΤΩΣ να ξέρεις ο΄τι πάντα θαύμαζα και θαυμάζω τις φωτογραφίες σου και τις αναρτήσεις σου, αλλα μένω στις φωτογραφίες!πολλές φορές οι εικόνες δεν θέλουν λόγια! Να είσαι καλά DIMI, αγαπημενη..ξαδέρφη της Χαράς!!! καλό μήνα!!!και..ναι θα με ξαναδείς, είναι να μη κάνω την αρχή!! φιλιά πολλά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή